Opowieść.
Opowieść.A ty?
„Otworzyłam cukierka, podzieliłam go na dwie części i zjedliśmy. Od tego momentu dzieliliśmy się i dzieliliśmy wszystkim. Upadaliśmy, powstawaliśmy i budowaliśmy.
Wszyscy razem. Przeżywaliśmy trudne chwile, zmęczenie, ale zawsze byliśmy dla siebie. Do ostatniego''
„Inne czasy, babciu”
„Czas nie zmienia sposobu, w jaki kochasz.
Zmieniło się to, że nie masz już pięknych przykładów do naśladowania.
Teraz boją się wszystkiego. Nie biorą ślubu z obawy, że nie będą w stanie budować.
Jak tylko się pokłócą, odchodzą, bo wtedy myślą, że znajdą lepszego. Zawsze szukają doskonałości, jakby ona istniała.
Brakuje im postrzegania rzeczywistości. O szczęściu w małych rzeczach.
Robią wielkie demo, pierścionki za tysiąc dolarów, przesadzone wideo z oświadczynami, a potem przegapiają ten moment. Ta intymna rzecz, którą trzymasz we dwoje, tylko we dwoje na całe życie.
Tego im brakuje. Odwagi, by żyć i kochać za to, kim są, a nie za to, jak sobie to wyobrażają.* Net
via