Modlitwa o miłość do Kościoła
Kocham mój Kościół
Był czas, pamiętasz, Panie? W którym mogłem
akceptować tylko Kościół doskonałych.
Najmniejsze rozdarcie jego szaty mnie gorszyło,
każdy ślad błota na niej mnie oburzał,
wszelka słabość powodowała potępienie
małego sędziego zagnieżdżonego w moim wnętrzu.
Dziś, na szczęście, zaczynam się leczyć
z tych wymagań idealistycznych.
Zaczynam rozumieć, że to był
Kościół moich marzeń,
a nie Kościół założony przez Ciebie.
Zdaję sobie z tego sprawę, nie robiąc dramatu,
że Kościół objawia, ale czasem i zakrywa Boga.
Twój i nasz Kościół, Panie, jest święty,
ale składa się z grzeszników.
Kościół przekazuje mi Twoją Ewangelię, z pewnością,
lecz w opakowaniu swej mizerii.
W Bogu nie ma cienia ani zmarszczki, ani plamy,
zaś Twój i nasz Kościół składa się z ludzi,
biednych, małych i słabych
(choć udają, że są bardzo ważni).
Teraz uczę się kochać i przyjmować z radością
Kościół, jaki jest.
Jednak wciąż się będę starał i modlił,
by stawał się coraz bardziej czysty i piękny,
coraz bardziej podobny do Ciebie.
Alessandro Pronzato
tłum. St. Klimaszewski MIC
www.strazhonorowa.pl
Jak pomagać duszom czyśćcowym?
Jak pomagać duszom czyśćcowym?
Kościół zachęca do ofiarowywania odpustów za zmarłych – za osoby nam znane lub nie. Zatem nie musimy wymieniać konkretnego imienia – wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która potrzebuje odpustu. Przez taki dar sam ofiarodawca zyskuje dla siebie odpust zupełny w godzinie swojej śmierci.
Dusze w czyśćcu oczyszczają się poprzez cierpienie. Same dla siebie już nic zrobić nie mogą.
W Dzienniczku św. s. Faustyny czytamy: „Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą” (Dz. 20). Dusze czyśćcowe są jak żebracy, którzy błagają nas o „jałmużnę ducha”.
Trudno jest nam usłyszeć ich wołanie o pomoc, a często nawet uwierzyć w ich istnienie – w to, że nadal żyją, choć już w innej rzeczywistości. A one są, czasami bardzo blisko nas, i proszą o pomoc.
Ojciec Pio był przekonany, że dusze, za które się ktoś modli na ziemi, odwdzięczają się niezmiernie, wstawiając się za tymi osobami przed Panem. W …Więcej
Jak to ze zmarłymi było ?
Jak to ze zmarłymi było ?
( ...) Oto kilka najciekawszych informacji:
Groby wielokrotnego użytku
Do początku XIX w. zmarłych chowano głównie na cmentarzach przykościelnych. Groby kopano bardzo chaotycznie, więc szybko zaczęło brakować miejsc. W związku z tym upowszechniła się praktyka przekopywania grobów: jeśli w czasie kopania grabarze natrafiali na kości poprzedniego zmarłego, zbierali je i przenosili do specjalnego miejsca – ossarium, gdzie były dalej przechowywane. Praktyki tej zaniechano na początku XIX w., kiedy otwarto cmentarz Rakowicki, który przejął funkcję główniej nekropolii Krakowa.
Dzwonki „za konających”
Przy kościołach znajdowały się tzw. dzwonki „za konających”. Kiedy ktoś odchodził w męczarniach, a śmierć miał długą i ciężką, posyłano wówczas do kościoła z prośbą, by zakrystian zadzwoni w ten dzwonek. Wzywano przy tym wstawiennictwa patrona konających św. Dyzmę. Kiedy przechodzień usłyszał jękliwy głos dzwonka „dla konających”, przystawał i w duchu …Więcej
Jak szukać woli Bożej?
Jak szukać woli Bożej?
By utrzymać kierunek
Szukanie woli Bożej polega na rozeznawaniu. Sam Bóg nas do tego zaprasza. Jednak aby posiąść ten „kunszt” w minimalnym choćby stopniu, należy najpierw położyć fundament - jest nim modlitwa.
Modlitwa jest dla człowieka tym, czym kierownica dla samochodu lub ster dla statku – bez nich sprawnie poruszać się nie da.
Szybko utracimy właściwy kierunek. Modlitwa jest dialogiem, jest liną łączącą nas z Panem Bogiem. Ona to, dzień po dniu, buduje naszą relację z kochanym Tatą.
Każdy z nas jest inny – ma swój temperament, charakter, różni się wychowaniem czy wykształceniem i posiada jedyną, niepowtarzalną historię życia. Nawet bliźniacy, choć zewnętrznie mogą być do siebie podobni, nie mają takich samych wnętrz.
Lecz wszystkich nas łączy jedno: jesteśmy dziećmi tego samego Ojca – Boga.
Jemu to najbardziej zależy na tym, abyśmy byli szczęśliwi i żyli w prawdzie. Bóg gorąco pragnie, byśmy byli całkowicie wolni i potrafili kochać. A skoro naszemu …Więcej
Dobry chrześcijanin.
Dobry chrześcijanin.
Bycie dobrym chrześcijaninem w dzisiejszym świecie jest trudne. Nie wystarczy tylko "odstać" swoje w kościele co niedzielę.
Być dobrym naśladowcą Chrystusa to żyć według Jego wskazań; żyć Jego wartościami; żyć wartościami Kościoła.
Niestety, nasz zlaicyzowany świat nie pomaga nam w tym wcale, a wręcz utrudnia, jak tylko może. Dzisiejszy świat skutecznie nas omamia, ogłupia, manipuluje nami bezlitośnie, aż w końcu zagubieni, miotamy się w tym gąszczu świeckich zasad i prawideł, uniwersalnych prawd i światowych trendów. A najgorsze jest to, że wiele z nich maskuje się pod pozorami dobra, siejąc jeszcze większy zamęt w naszych umysłach.
Zadajemy sobie pytania - co jest dobre, a co złe? Jak mam postąpić? I im więcej się zastanawiamy, tym mniej wiemy.
Za czym więc podążać? Jaki ma być nasz życiowy drogowskaz?
Dla nas chrześcijan, powinno to być oczywiste - to Jezus ma być naszą gwiazdą betlejemską, która ma nas bezpiecznie prowadzić przez życie.
Podążając drogą Jezusa …Więcej
Czym jest w istocie Czyściec?
Czym jest w istocie Czyściec?
Czyściec, podobnie jak Niebo i piekło, jest rzeczywistością pośmiertną: definiowany jest jako stan kary doczesnej po śmierci, przy czym w tym kontekście „doczesny” rozumie się jako „mający koniec”.
Po przejściu czyśćca dusza ludzka trafia do Nieba, nie ma zaś możliwości potępienia się na wieki. Tak więc dusza przebywająca w czyśćcu jest już pewna zbawienia, którego pełni oczekuje, zadość czyniąc Boskiej Sprawiedliwości za nieodpokutowane jeszcze grzechy, które Pan Bóg już odpuścił co do winy.
Chociaż, jak wiadomo, prawda o istnieniu czyśćca jest dogmatem katolickiej wiary, to jednak trzeba powiedzieć, że samo Pismo Święte niewiele mówi na jego temat.
W Piśmie Świętym…
Podstawowy tekst, do którego Kościół się odwołuje, zawarty jest w Drugiej Księdze Machabejskiej: (Juda Machabeusz)
Uczyniwszy składkę pomiędzy ludźmi, posłał do Jerozolimy około dwu tysięcy srebrnych drachm, aby złożono ofiarę za grzech. Bardzo pięknie i szlachetnie uczynił, myślał …Więcej
W mojej ocenie czyściec jest tylko dla Katolików i Katoliczek, których dusze zmarły w stanie łaski uświęcającej.
Litania Wypominkowa.
Litania Wypominkowa.
Uczcijmy zmarłych minutą ciszy. Nieraz słyszymy tę oficjalną, świecką, zimną formułę. Wierzący grobową ciszę po zmarłych wypełniają modlitwą.
Wypominkowa litania
W pierwszych dniach listopada rozbrzmiewają w kościołach wypominkowe litanie imion i nazwisk naszych bliskich zmarłych. Odprawiane są za nich Msze Święte, odmawia się Różaniec. Niektórzy narzekają, że wyczytywanie nazwisk jest nużące, że Bóg przecież zna naszych zmarłych. Broniłbym jednak tej tradycji. Jej sens jest głębszy, niż może się z pozoru wydawać.
Pamiętamy i tęsknimy
Po pierwsze dlatego, że pamięć o naszych przodkach, o przyjaciołach, o mistrzach jest wyrazem zwykłej ludzkiej wdzięczności. Nieraz ludzie zachowują się tak, jakby świat zaczynał się od nich.
W naszym zagonionym, pędzącym do przodu świecie gubi się gdzieś szacunek dla korzeni, dla historii, dla tych, którzy byli przed nami. A przecież dziedziczymy po zmarłych nie tylko geny, ale i ducha.
W pamięci zostają pojedyncze słowa, …Więcej
Dusza po śmierci. Fulla Horak.
Dusza po śmierci. Fulla Horak.
W chwili, kiedy dusza rozstaje się z ciałem, człowiek choćby był
nieprzytomny, choćby śmierć nastąpiła momentalnie, czy we śnie ma błysk chwili, na ułamek sekundy, ma świadomość własnej śmierci.
I choćby był na tę śmierć przygotowany, choćby jej pragnął i nie lękał się jej przedtem, w tym jednym, rozstrzygającym momencie, uczuje z niczym nieporównaną grozę. Bezpośrednio po śmierci staje dusza przed Sądem Najwyższej Sprawiedliwości. Skończyło się, bowiem niewyczerpane dotąd Boże Miłosierdzie.
Kto przekroczy granicę życia, staje wobec Jego
Sprawiedliwości samotny, nagi i czeka słusznego wyroku.
Do chwili pogrzebu dusza nie oddala się jeszcze od ziemi. Są to ostatnie chwile przed podjęciem kary, czy nagrody, kiedy jej wolno jeszcze niewidzialnie krążyć wśród ludzi.
Pod słowami “do chwili pogrzebu" rozumie się ten okres czasu, jaki wedle obrządku, rytuału czy zwyczaju ma dzielić śmierć od pogrzebania ciała. Gdyby katolik np. dzięki jakimś tragicznym …Więcej
Najstarsza modlitwa
Najstarsza modlitwa.
Cisza – to najstarsza modlitwa świata. Modlili się nią Mojżesz, Abraham, Jan Chrzciciel, Jezus i inni. Dzisiaj cisza jest luksusem, ponieważ zgiełk i gwar opanowały świat, który stał się targowiskiem hałasu.
Cisza zewnętrzna prowadzi do wewnętrznego uwrażliwienia na to, co stanowi istotę wszystkiego: obecność Boga w duszy. Cisza jest zwierciadłem duszy. Zamieszkuje w sercu człowieka i pozwala smakować w Bogu, który nawiedza duszę. Pozwala uważnie nadsłuchiwać natchnień Ducha Świętego i przyjmować Słowo, aby – jak pisze Benedykt XVI – stało się Ono w nas formą życia (Verbum Domini, 27).
W ciszy potrzebna jest stymulacja. Jednym z jej źródeł jest aktywność wewnętrzna, związana z naszymi myślami, wyobraźnią i odczuciami. Cisza prowokuje i rozbudza aktywność wewnętrzną, którą należy ukierunkować na modlitwę jako źródło relacji z Bogiem. Wymaga to treningu, uczenia się umiejętności wchodzenia w świat wewnętrzny, dużego wysiłku. W modlitwie wewnętrznej trzeba …Więcej
Religia wyborcza – „głosuję na Jezusa”, ale nie idę za Nim.
Religia wyborcza – „głosuję na Jezusa”, ale nie idę za Nim.
Mówią dziś tłumy: „Jestem wierzący, ale niepraktykujący”.
Inni: „Wierzę po swojemu”.
Jeszcze inni: „Głosuję na Jezusa, ale nie mam czasu, by za Nim iść”.
To nowa religia XXI wieku — religia wyborcza, w której Chrystus jest kandydatem, a nie Królem.
W której ludzie podnoszą rękę za Jezusem, ale nogi niosą ich w przeciwnym kierunku.
---
Niektórzy mówią: „Bóg jest w moim sercu”, lecz serce ich nie zna modlitwy, nie zna ciszy, nie zna skruchy.
To tak, jakby ktoś mówił, że kocha, a nigdy nie spojrzał w oczy ukochanej.
Jakby ktoś mówił, że wierzy, a nigdy nie zgiął kolan przed Krzyżem.
> „Nie każdy, który Mi mówi: ‘Panie, Panie’, wejdzie do Królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę Ojca mojego, który jest w niebie.” (Mt 7,21)
Czy rozumiesz te słowa?
Nie ten, kto mówi.
Nie ten, kto deklaruje.
Nie ten, kto „głosuje”.
Lecz ten, kto idzie, kto niesie krzyż, kto umiera sobie każdego dnia.
---
Św. Jan Chryzostom …Więcej
Wielkim dziełem jest zwyczajne, proste, i święte życie.
,,Dziś świat buduje Kościoły bez krzyża,
kazania bez pokuty,
wiarę bez wymagań,
Ewangelię bez Golgoty.
Ale Chrystus nie zapraszał do wygody.
On powiedział:
> „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje.” (Łk 9,23)''
Droga uczniów Chrystusa.
Droga uczniów Chrystusa.
Błogosławieni, czyli szczęśliwi, w oczach Jezusa są ci, którzy trwają przy sprawiedliwości pomimo prześladowań.
O jaką sprawiedliwość chodzi?
Według logiki ktoś, kto jest sprawiedliwy, godny jest szacunku, poważania i nagrody. Często słyszymy o tym, że ktoś otrzymał jakieś wyróżnienie za swój czyn, postawę, zachowanie itp. Z natury sprawiedliwość zasługuje na nagrodę. Dlaczego więc Jezus mówi o prześladowaniu ludzi sprawiedliwych?
Sprawiedliwość – ślepa czy Boża?
Czym jest sprawiedliwość, jak ją rozumieć? Zapewne pamiętamy antyczne wyobrażenie sprawiedliwości jako bogini z zawiązanymi oczami, trzymającej szalę, na której z jednej strony składane jest dobro, a na drugiej zło. Od tego, co przeważy, będzie zależało, czy dana sprawa jest godna nagrody, czy kary. Krótko mówiąc, sprawiedliwość jest ślepa i nie ma względu na osoby, liczy się tylko to, co w danej chwili ma przewagę. Takie rozumienie sprawiedliwości nie ma odniesienia do Boga.
Zapewne nie o …Więcej
''Są to ci chrześcijanie, dla których nauka Chrystusa jest regułą życia, jest światłem, które rozprasza ciemności współczesnego świata, jest zasadą ich życia, za co są gotowi cierpieć, a nawet umrzeć. Ponieważ jest to prawda, a kto poznał prawdę, nie zadowoli się żadnym kłamstwem.
Taki człowiek przede wszystkim zmienia siebie, pozwala, aby Chrystus od nowa go ukształtował, zmienia swoje myślenie.
Jest to człowiek, który szuka prawdy, stawia pytania. Człowiek taki musi być pokorny, uznać za św. Janem Chrzcicielem, że pragnie: aby On wzrastał, a ja bym się umniejszał.
Taki człowiek nie boi się krytyki, oszczerstw, szykan, poniżenia. Ktoś pięknie powiedział o takich chrześcijanach: im trudniej, tym lepiej.''
Kiedy odchodzą rodzice 
, nic już nie jest takie samo.
Kiedy odchodzą rodzice , nic już nie jest takie samo.
Nie możemy już być dziećmi.
Nie poczujemy ich ramion otulających nas w uścisku, ich pocałunków, słów otuchy.
Życie nagle staje się trudniejsze, bo ich ciepło i obecność przestają nas chronić.
Kiedy rodziców już nie ma, stajemy się sierotami — i to boli.
Bez względu na wiek.
Nawet jeśli mamy własną rodzinę, dzieci, dom…
Postać matki i ojca zawsze żyje w nas.
Bo każdy z nas, choć dorósł, nosi w sobie to małe dziecko,
które pragnie być chronione.
Które chciałoby jeszcze raz schronić się w bezwarunkowej miłości rodziców.
Ale kiedy ich już nie ma…
ta droga przestaje istnieć.
I właśnie wtedy serce pęka najgłębiej.
~ Autor nieznany.
Rozpoznać Boga
Rozpoznać Boga.
Perspektywa życia
Słowo Boże, które słyszymy podczas niedzielnej liturgii, stanowi zawsze przed nami wezwanie, by odczytywać je także w perspektywie naszej, konkretnej, życiowej sytuacji.
W tekstach biblijnych przewidzianych na dzisiejszą niedzielę spotykamy trzech wielkich świadków wiary i ich osobiste doświadczenie ze spotkania z Bogiem. Tymi świadkami są kolejno: prorok Eliasz, św. Paweł Apostoł i św. Piotr Apostoł. Prowadzą nas oni po drogach rozpoznawania Boga i dawania właściwej odpowiedzi na Boże wezwanie.
Bóg odmienny od ludzkich wyobrażeń
Prorok Eliasz, jeden z największych proroków Narodu Wybranego, żył w IX w. przed Chrystusem w Samarii. Po tym, jak naraził się małżonce króla Achaba, ratował się ucieczką przed zemstą królewską. Ucieka na pustynię, tutaj Bóg wzmacnia go cudownym pokarmem i napojem, dzięki któremu po 40 dniach dociera do góry Horeb, gdzie ma się spotkać z Bogiem. Tutaj zostaje rozpoznany przez Eliasza nie w potężnych i groźnych zjawiskach …Więcej
Koniec świata dzisiaj
Koniec świata dzisiaj.
W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba. A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo! Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec”
(Mk 13, 24-32)
Na co my dzisiaj czekamy?
Na podwyżkę, lepszą pracę, dyplom magistra, na święta? Czy w naszym życiu jest jeszcze miejsce na nieprzewidywalność? A może myślimy, że wszystko da …Więcej
O nadchodzącym ,,końcu świata,, wskazuje to co się dzieje w świecie i Watykanie, który został przejęty przez wielobóstwo, pogańskie kulty i sodomię.
Dobry uczynek czy modlitwa. Co ma większą wartość?
Dobry uczynek czy modlitwa. Co ma większą wartość?
Modlitwa – spotkanie z Bogiem
Modlitwa jest przestrzenią, w której człowiek otwiera się na działanie łaski i uczy się słuchać Boga. Bez niej trudno pielęgnować duchową wrażliwość i rozeznawać Jego wolę. To właśnie w modlitwie rodzi się gotowość, by żyć według Ewangelii.
Św. Wincenty nie odrzuca jej wartości, ale przypomina, że nie zawsze jest ona pierwsza. „Nie potrzebujecie się niepokoić w duchu ani wyrzucać sobie grzechu z powodu opuszczenia modlitwy ze względu na spełnioną wobec potrzebującego posługę”. Modlitwa ma prowadzić do czynu, a nie od niego odciągać.
Czyn miłości jako modlitwa w praktyce
Kiedy pojawia się ktoś w potrzebie, św. Wincenty nie ma wątpliwości: „Posługa ubogim powinna być przedkładana ponad wszelką inną działalność i niezwłocznie spełniana”. W takich chwilach gest miłosierdzia staje się najpiękniejszą formą uwielbienia Boga.
Podanie lekarstwa, wsparcie cierpiącego czy zwykła obecność przy samotnym człowieku …Więcej
Starsi rodzice.
Starsi rodzice.
Czy zauważyliście, że nikt nie potrafi wyprowadzić nas z równowagi tak bardzo, jak… własni starzy rodzice?
Bo wszyscy inni starsi ludzie to po prostu „starsi”.
A nasi – to wciąż ci sami mama i tata, których pamiętamy zupełnie inaczej: młodych, silnych, pewnych siebie. Tych, którzy jeszcze wczoraj odgrywali w naszym życiu zupełnie inną rolę. Trudno nam pozwolić im się zestarzeć, stać się słabszymi, a czasem – naiwnymi jak dzieci.
Jest tylko jeden sposób, by te relacje były łatwiejsze. Jeden jedyny: trzeba zrozumieć i przyjąć, że łatwiej już nie będzie. Lepiej – też nie.
Musimy znaleźć w sobie siłę, by pozwolić rodzicom być takimi, jacy są. Uszanować ich „dziecinne” wybory. Spełniać dziwaczne prośby. Nie traktować zbyt serio ich szalonych pomysłów. Przytakiwać na ich wymagania, choćby były absurdalne. Nie wdawać się w spory, gdy mówią oczywiste bzdury. Bo po co?
Starszych ludzi przerażają nasze problemy – choroby, zwolnienia z pracy, życiowe niepowodzenia czy …Więcej
Najcenniejsza z modlitw.
Najcenniejsza z modlitw.
Nie ma drugiego tak autentycznie katolickiego i popularnego nabożeństwa maryjnego jak Różaniec Najświętszej Maryi Panny. I nie istnieje drugie nabożeństwo, jak to wyjawiła Maryja wielu swym sługom, które byłoby równie miłe Jej Niepokalanemu Sercu.
Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort w swym dziele
zatytułowanym Przedziwny sekret Różańca Świętego pisze: Najświętsza Dziewica objawiła błogosławionemu Alanowi de Rupe, że po Najświętszej Ofierze Mszy Świętej, która jest pierwszą i najbardziej żywą pamiątką naszego Pana, nie ma praktyki wspanialszej i wyjednującej większe łaski od Różańca Świętego, który jest jakby drugą kommemoracją (upamiętnieniem) i przedstawieniem Życia i Męki Chrystusa.
Różaniec łączy w sobie modlitwę ustną i modlitwę w myślach. Powtarzane są w nim najpiękniejsze i najskuteczniejsze modlitwy chrześcijańskiej pobożności, takie jak Wierzę w Boga Ojca, czyli Skład Apostolski, Ojcze Nasz i Zdrowaś Maryjo. Po każdej dziesiątce …Więcej
,,Codzienny Różaniec […] jest jednym z najlepszych sekretów zesłanych z nieba, aby nawadniać serca niebiańską rosą, sprawiając, że wydadzą one owoce słowa Bożego, tak jak tego dowodzi codzienne doświadczenie. I podsumowuje: Codzienny Różaniec ma tylu wrogów, iż wydaje mi się to jedną z najbardziej niezwykłych łask Bożych – móc wytrwać w czynieniu tego nabożeństwa aż do śmierci.''