@V.R.S. Jan Paweł II po zorganizowanym heretyckim międzyreligijnym spotkaniu w Asyżu zgodnie z Kodeksem Prawa Katolickiego, które zabrania takich spotkań, ekskomunikował się i stał się antypapieżem, nie mógł więc ekskomunikować prawnie Abp. Lefebvre. W ogóle posoborowie to jeden wielki religijny zamęt.
"MEDJUGORIE ANTYTEZĄ FATIMY" Przy okazji dzisiejszego Maryjnego Święta, uznałem za zasadne zająć się czcią Maryi, poprzez odkłamanie potężnego zwiedzenia, w które wciągani są nieświadomi wierni, przez wilków i ślepych ich przewodników, kłamliwie nazywających siebie "Katolickimi Kapłanami". Po pierwsze - cześć Maryi, po drugie zbawienie dusz - sole trzeźwiące dla ślepych, którzy jak w hipnozie, czy też lunatycznym śnie, maszerują w ogień Piekła za swoimi ślepymi przewodnikami. (brak ostatnich dwóch słów: "potępiła Medjugorie" - program ściął :/) Co do samego materiału - zawiera wiele "..." & (...), więc zaznaczanie ich traktowałem bardzo wybiórczo, ponieważ zaznaczanie ich wszystkich przedłużyłoby materiał i uczyniło go mniej przyjemnym w odbiorze. Słuchacz powinien wiedzieć, że wszędzie gdzie mowa o gospie, tam "Maryja" i wszelkie na Nią wskazujące określenia są w tekście art. w cudzysłowie. Artykuł został wykorzystany ze strony FSSPX i chętni bez trudu odnajdą go pod takim …Więcej
Depozyt wiary katolickiej przed Drugim Soborem Watykańskim to niezmienny skarbiec prawd objawionych i tradycji Kościoła, przekazywany nieprzerwanie od czasów apostolskich, obejmujący Pismo Święte, Tradycję i Magisterium, które miały zapewnić ciągłość nauczania Kościoła, dogmaty o Trójcy, Wcieleniu, Zbawieniu, sakramentach, niezależnie od zmian historycznych, koncentrujący się na niezmiennych prawdach wiary. Kluczowe cechy depozytu wiary. Niezmienność: Uznawanie, że depozyt zawiera wieczne, niezmienne prawdy objawione przez Boga. Źródła: Biblia (Pismo Święte) oraz Tradycja apostolska, nauczanie ustne i pisemne. Magisterium: Autorytatywne nauczanie Kościoła papieża i biskupów jako strażnika i interpretatora depozytu, zwłaszcza w dogmatach zdefiniowanych na Soborach np. Trydenckim, Pierwszym Watykańskim. Akcenty: Silny nacisk na doktrynę, dogmatykę, sakramenty, hierarchię kościelną i moralność, często z pewną "zamkniętością" wobec świata zewnętrznego np. w kontekście nowoczesności …Więcej
Depozyt wiary katolickiej przed Drugim Soborem Watykańskim to niezmienny skarbiec prawd objawionych i tradycji Kościoła, przekazywany nieprzerwanie od czasów apostolskich, obejmujący Pismo Święte, Tradycję i Magisterium, które miały zapewnić ciągłość nauczania Kościoła, dogmaty o Trójcy, Wcieleniu, Zbawieniu, sakramentach, niezależnie od zmian historycznych, koncentrujący się na niezmiennych prawdach wiary. Kluczowe cechy depozytu wiary. Niezmienność: Uznawanie, że depozyt zawiera wieczne, niezmienne prawdy objawione przez Boga. Źródła: Biblia (Pismo Święte) oraz Tradycja apostolska, nauczanie ustne i pisemne. Magisterium: Autorytatywne nauczanie Kościoła papieża i biskupów jako strażnika i interpretatora depozytu, zwłaszcza w dogmatach zdefiniowanych na Soborach np. Trydenckim, Pierwszym Watykańskim. Akcenty: Silny nacisk na doktrynę, dogmatykę, sakramenty, hierarchię kościelną i moralność, często z pewną "zamkniętością" wobec świata zewnętrznego np. w kontekście nowoczesności …Więcej
Nauczanie posoborowia jest uzależnione od zmian zachodzących w świecie, jest subiektywne religijnie, uzależnione od indywidualnych poglądów jego przedstawicieli. Przykładem tego jest promocja dialogu religijnego, który jest wyrazem indywidualnych poglądów dialogujących, a nie obiektywnej prawdy przekazanej przez Apostołów na podstawie słów Chrystusa, Bożego Syna. SWII dystansuje się do prawdy ,,jest jeden Bóg,, i pierwszego Bożego przykazania, a dowodem tego promocja innych wyznań, np. islamu przez Jana Pawła II.
Owa ,,ciasna brama,, która prowadzi do zbawienia to Kościół Katolicki, który oficjalnie funkcjonował do SWII. Posoborowy Watykan to zdecydowanie owa szeroka brama, która zaprzecza zbawieniu człowieka. Dramat obecnych czasów polega na tym, że jest to brama szeroko otwarta przez obecny Watykan i akceptowana przez odstępców.
Wąska droga zbawienia Mateusz 7:13-14 oznacza trudne, wymagające wyrzeczeń i posłuszeństwa Bożej woli życie, które prowadzi do życia wiecznego, w odróżnieniu od "szerokiej drogi" na zatracenie, która jest łatwa i zwodnicza. Oznacza to naśladowanie Jezusa, odrzucenie grzechu i egoizmu oraz życie według przykazań, co wymaga czujności i wysiłku, jest jedyną prawdziwą ścieżką do Boga, jak nauczał Jezus. „Ja jestem, drogą, prawdą i życiem” (J 14:6) To nie jest droga łatwa; wymaga walki z własną wolą, egoizmem, dumą i grzechem. Wąska brama prowadząca na tę drogę wymaga podjęcia decyzji o porzuceniu świata i wejściu na ścieżkę posłuszeństwa, co czyni niewielu. Należy być wykonawcą Słowa Bożego, nie tylko jego słuchaczem (List Jakuba 1:22). Szeroka droga to droga wygody, rozkoszy i łatwego życia, prowadząca do zniszczenia, w opozycji do trudów wąskiej drogi, która prowadzi do życia. Mateusz 7:13-14: „Wchodźcie przez ciasną bramę. Albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która …Więcej
Szeroka brama to bezwzględnie posoborowy Watykan, który promuje wielobóstwo, zainicjowane przez Jana Pawła II, dialog religijny, jak gdyby potrzeba było uzgadniania wartości religijnych i akceptację sodomii przez Franciszka i Leona, a to w istocie nowa posoborowa ,,ewangelizacja,, po myśli wrogów Kościoła Katolickiego, duchownych i świeckich. Szeroka brama, obecnie otwarta przez posoborowy antykatolicki Watykan dla wszystkich wyznań i religii, niezależnie od przyjęcia przyjęcia nauczania Chrystusa, to droga potępienia.
SAMOZNISZCZENIE CZY ODNOWA? PAWEŁ LISICKI OCENIA SOBÓR WATYKAŃSKI IIyoutube.com/watch?v=ENzetanIAaw Całkiem ciekawa rozmowa - zwłaszcza powinna być dla wyznawców posoborowej wiary.
Wąska droga zbawienia Mateusz 7:13-14 oznacza trudne, wymagające wyrzeczeń i posłuszeństwa Bożej woli życie, które prowadzi do życia wiecznego, w odróżnieniu od "szerokiej drogi" na zatracenie, która jest łatwa i zwodnicza. Oznacza to naśladowanie Jezusa, odrzucenie grzechu i egoizmu oraz życie według przykazań, co wymaga czujności i wysiłku, jest jedyną prawdziwą ścieżką do Boga, jak nauczał Jezus. „Ja jestem, drogą, prawdą i życiem” (J 14:6) To nie jest droga łatwa; wymaga walki z własną wolą, egoizmem, dumą i grzechem. Wąska brama prowadząca na tę drogę wymaga podjęcia decyzji o porzuceniu świata i wejściu na ścieżkę posłuszeństwa, co czyni niewielu. Należy być wykonawcą Słowa Bożego, nie tylko jego słuchaczem (List Jakuba 1:22). Szeroka droga to droga wygody, rozkoszy i łatwego życia, prowadząca do zniszczenia, w opozycji do trudów wąskiej drogi, która prowadzi do życia. Mateusz 7:13-14: „Wchodźcie przez ciasną bramę. Albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która …Więcej
Wąska i pewna droga zbawienia to nauczanie Kościoła Katolickiego. Szeroka natomiast jest droga promująca dialog religijny, akceptująca wielobóstwo i swobodę moralności, co jest zasadą odstępczego Watykany po SWII.
W trakcie pontyfikatu Jana Pawła II pojawiły się zarzuty o odstępstwa lub elastyczność w interpretacji nauczania Kościoła Katolickiego, szczególnie w kwestiach: ekumenizmu - dialog z innymi religiami, np. z judaizmem, islamem roli kobiet, stosunku do homoseksualizmu, czy też podejścia do procedur w Kościele np. powoływanie biskupów, zarządzanie zakonami, a także kwestie związane z zarządzaniem kryzysem pedofilii. Krytycy wskazywali na zbyt daleko idący dialog ekumeniczny, który mógł rozmywać granice wiary, oraz na kontrowersyjne decyzje personalne czy organizacyjne, które wydawały się odbiegać od nauczania Kościoła Katolickiego. Główne obszary krytyki: Ekumenizm i dialog międzyreligijny: Zarzucono mu zbytnią bliskość w modlitwach z heretykami i wyznawcami innych religii np. judaizm, islam, co miało podważać unikalność Kościoła katolickiego. Krytykowano jego gesty i słowa np. w synagodze, które przekraczały tradycyjne granice. Nauczanie moralne: W praktyce jego nauczanie …Więcej
Stwierdzenie, że katolicy i muzułmanie modlą się do jednego Boga to posoborowa hipokryzja, bowiem modlą się do dwóch różnych. Posoborowie w osobie Jana Pawła II oferuje nam wprost dwóch bogów, a to Bóg Kościoła Katolickiego i bożek muzułmanów, ,,uszanowany,, przez pocałowanie Koranu.
"w kwestiach: ekumenizmu - dialog z innymi religiami, np. z judaizmem, islamem roli kobiet, stosunku do homoseksualizmu," - to nie ekumenizm. Czy dobrze jest się modlić do innych bogów? Moderniści sprytnie ten fakt omijają twierdząc, że praktycznie wszyscy modlimy się do jednego Boga – islam, judaizm, chrześcijaństwo to jeden Bóg- co jest oczywistym kłamstwem, ale dzisiejszy kościół propagując takie rzeczy próbuje zakłamać rzeczywistość. Bóg nie może zaprzeczać sam sobie, a tak jest kiedy np. w islam czy judaizm zaprzecza boskości Chrystusa. Kłamstwem jest, że oni się wszyscy modlą do jednego Boga i to wszystkim powinno wystarczyć do odrzucenia fałszywego ekumenizmu.