18 maja 1920 w Wadowicach urodził się Karol Józef Wojtyła, syn Karola i Emilii z Kaczorowskich. Ojciec, oficer w austriackiej administracji wojskowej, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę służył w stopniu porucznika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień.
20 czerwca 1920 Ochrzczony w kościele parafialnym w Wadowicach przez ks. Franciszka Żaka.
15 września 1926 Karol rozpoczyna naukę w szkole podstawowej.
13 kwietnia 1929 Umiera matka Karola, Emilia z Kaczorowskich Wojtyłowa.
Maj 1929 Przyjmuje pierwszą Komunię świętą.
5 grudnia 1932 Starszy brat Karola, Edmund Wojtyła, lekarz szpitala w Bielsku umiera w wieku 26 lat, po zarażeniu szkarlatyną od pacjentki.
Jesień 1934 Karol zaczyna występować w miejscowych przedstawieniach teatralnych.
Luty 1936 Rozpoczyna intensywną współpracę z polonistą, awangardowym reżyserem teatralnym Mieczysławem Kotlarczykiem, późniejszym twórcą Teatru Rapsodycznego.
6 maja 1938 Książe metropolita Adam Stefan Sapieha wizytuje gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach.
Maj 1938 Karol przyjmuje sakrament bierzmowania.
14 maja 1938 Przystępuje do egzaminu dojrzałości. Na maturze zdaje: religię, język polski, język łaciński, język grecki. Ze wszystkich przedmiotów uzyskał oceny bardzo dobre.
Sierpień 1938 Wraz z ojcem przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia polonistyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wiosna 1939 Powstaje pierwszy tomik poezji Karola Wojtyły pt. „Psałterz Dawidów /Księga Słowiańska/”, znany również jako „Renesansowy psałterz”.
Lipiec 1939 Przechodzi szkolenie wojskowe w Społecznym Obozie Legii Akademickiej w Ożomili koło Sądowej Wiszni (dziś w granicach Ukrainy) niedaleko Przemyśla.
6 listopada 1939 184 profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego zostaje aresztowanych i wywiezionych do Sachsenhausen. Karol Wojtyła rozpoczyna konspiracyjne studia i działalność w podziemnym ruchu oporu. Bierze udział w przygotowaniach i wystawieniach nielegalnego teatru.
28 grudnia 1939 W liście do Mieczysława Kotlarczyka informuje przyjaciela o ukończeniu poematu dramatycznego „Dawid”.
Luty 1940 W salezjańskiej parafii na Dębnikach poznaje Jana Tyranowskiego, który wprowadza go do młodzieżowego Koła Żywego Różańca oraz w świat dzieł hiszpańskich mistyków, m.in. św. Jana od Krzyża.
Wiosna – lato 1940 Powstają dramaty „Hiob” oraz „Jeremiasz”.
Wrzesień 1940 Karol Wojtyła rozpoczyna pracę fizyczną jako robotnik w kamieniołomie na Zakrzówku a później fabryce sody kaustycznej Solvay, by uchronić się przed wyjazdem na przymusowe roboty do Niemiec.
18 lutego 1941 Umiera ojciec, Karol Wojtyła senior, pochowany 22 lutego na cmentarzu wojskowym na Rakowicach.
22 sierpnia 1941 Mieczysław Kotlarczyk zakłada Teatr Żywego Słowa zwany później Teatrem Rapsodycznym.
1 listopada 1941 Wojtyła gra rolę króla Bolesława Śmiałego w pierwszym konspiracyjnym przedstawieniu Teatru Rapsodycznego, „Królu-Duchu” Słowackiego. Następne premiery to „Hymny” Jana Kasprowicza, „Godzina” Stanisława Wyspiańskiego, wybór poezji C. K. Norwida „Portret artysty”, „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, „Samuel Zborowski” Słowackiego.
Październik 1942 Wstępuje do konspiracyjnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczyna studia filozoficzne kontynuując pracę w Solvayu.
19 lutego 1944 Potrącony przez niemiecką ciężarówkę przebywa dwa tygodnie w szpitalu.
6 sierpnia 1944 Abp Adam Stefan Sapieha przenosi seminarium do swojej rezydencji.
9 listopada 1944 Otrzymuje z rąk Księcia Metropolity tonsurę.
1 listopada 1946 Karol Wojtyła otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk kard. A. S. Sapiehy.
4 listopada 1946 Msza św. prymicyjna na Wawelu.
15 listopada 1946 Wyjeżdża do Rzymu na studia teologiczne.
19 czerwca 1948 Obrona pracy doktorskiej pt. „Doctrina de fide apud S. Joannem de Cruce” na Papieskim Uniwersytecie Angelicum w Rzymie. Później powrót ze studiów do Polski.
28 lipca 1948 Wojtyła przybywa do Niegowici, pierwszej przydzielonej mu parafii.
16 grudnia 1948 Promocja doktorska na Uniwersytecie Jagiellońskim.
6 marca 1949 Karol Wojtyła publikuje w „Tygodniku Powszechnym” (nr 9/49) swój pierwszy artykuł o ruchu księży-robotników we Francji.
17 sierpnia 1949 Ksiądz Wojtyła zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie w celu zorganizowania duszpasterstwa akademickiego, które z czasem przyjmuje również formę duszpasterstwa turystycznego. Nazywany przez swoich wychowanków „Wujkiem” organizuje liczne wyprawy górskie, piesze, rowerowe i narciarskie.
Zima 1950 Organizuje pierwszy w krakowskiej diecezji kurs przygotowujący narzeczonych do małżeństwa i kończy dramat „Brat naszego Boga”.
13 marca 1950 Inauguruje w kościele św. Floriana pierwsze rekolekcje dla studentów.
7 maja 1950 Ukazuje się cykl poetycki Wojtyły, „Pieśń o blasku wody”, opublikowany pod pseudonimem Andrzej Jawień w "Tygodniku Powszechnym" (nr 19/50).
4 maja 1951 Studencki "chórek" Wojtyły śpiewa po raz pierwszy gregoriańską Missa de Angelis.
1 września 1951 Abp Eugeniusz Baziak udziela księdzu Wojtyle urlopu naukowego na przygotowanie rozprawy habilitacyjnej. Pozostając nadal duszpasterzem akademickim u św. Floriana odprawia Msze święte w kościele św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu, a mieszka przy ul. Kanoniczej 19.
23 sierpnia – 1 września 1953 Pierwsza wyprawa kajakowa „Środowiska” księdza Wojtyły.
Październik 1953 Rozpoczyna wykłady z etyki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim.
30 listopada – 3 grudnia 1953 Rada Wydziału Teologicznego UJ jednogłośnie przyjmuje przedstawioną przez ks. Wojtyłę rozprawę habilitacyjną pt. „Próba opracowania etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera”.
Październik 1954 Po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego na UJ prowadzi wykłady dla studentów trzech seminariów (krakowskiego, śląskiego i częstochowskiego). Ks. Wojtyła wykłada dla słuchaczy IV i V roku katolicką etykę społeczną.
12 października 1954 Ksiądz doktor habilitowany Karol Wojtyła zostaje zatrudniony na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim [KUL].
Rok akademicki 1954 - 1955 Prowadzi wykłady na Wydziale Filozoficznym z historii doktryn etycznych na temat "Akt i przeżycie etyczne" (analiza etyki filozoficznej Maxa Schelera, Immanuela Kanta i Tomasza z Akwinu).
19 listopada 1954 Turyście Karolowi Wojtyle zostaje przyznana Odznaka Turystyki Pieszej.
28 - 30 maja 1955 Uczestniczy w międzynarodowym spływie kajakowym na Dunajcu.
Rok akademicki 1955 - 1956 Wykłady Wojtyły na KUL-u "Dobro i wartość" (analiza etyki Platona, Arystotelesa, św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, I. Kanta i M. Schelera).
5 - 10 marca 1956 Głosi u św. Floriana w Krakowie doroczne rekolekcje akademickie.
Rok akademicki 1956 - 1957 Wykłady Wojtyły na KUL-u na temat "Zagadnienia normy i szczęścia" (w konfrontacji z etyką filozoficzną Davida Hume'a i Jeremy Banthama).
1 grudnia 1956 Karol Wojtyła otrzymuje stały etat w katedrze etyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jest oficjalnie zastępca profesora oraz prowadzi seminarium aspiranckie.
Rok akademicki 1957 - 1958 Wykłady Wojtyły koncentrują się wokół etyki seksualnej i są kontynuowane w roku akademickim 1958-1959.
Styczeń – kwiecień 1958 Prowadzi w kościele Felicjanek serię konferencji duchowych dla środowiska lekarskiego w Krakowie. Równocześnie kontynuuje druk swojego Elementarza etycznego w „Tygodniku Powszechnym” gdzie pod pseudonimem Andrzej Jawień ukazuje się nowy cykl poezji Wojtyły „Profile Cynerejczyka”.
4 lipca 1958 Ks. Karol Wojtyła jest mianowany przez papieża Piusa XII biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski.
28 września 1958 Konsekracja biskupia Karola Wojtyły w katedrze na Wawelu. 2
30 grudnia 1959 Bp Wojtyła pisemnie przedstawia komisji przygotowującej Vaticanum Secundum tekst o kryzysie humanizmu.
1960 Wydawnictwo KUL publikuje książkę Karola Wojtyły „Miłość i odpowiedzialność”.
Grudzień 1960 Sztuka Wojtyły „Przed sklepem jubilera” opublikowana pod pseudonimem w "Znaku".
Rok akademicki 1960 - 1961 Ostatnie wykłady Wojtyły traktują o "Teorii i metodologii etyki".
16 czerwca 1962 Po śmierci abpa Eugeniusza Baziaka zostaje wikariuszem kapitulnym, czyli tymczasowym zarządcą archidiecezji krakowskiej.
7 listopada 1962 Bp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat reformy liturgicznej.
21 listopada 1962 Zabiera głos w czasie soborowej debaty o Objawieniu.
3 czerwca 1963 Umiera Jan XXIII, a 21 czerwca jego miejsce zajmuje papież Paweł VI.
Jesień 1963 Bp Wojtyła włącza się do soborowej debaty o Kościele jako ludzie Bożym.
Listopad 1963 Zostaje opublikowany w "Znaku" (nr 11/1963) obszerny poemat Wojtyły „Kościół: Pasterze i źródła”, poetycki zapis z I sesji Soboru.
5 - 15 grudnia 1963 Wojtyła udaje się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej wraz z kilkudziesięcioma innymi uczestnikami Soboru.
30 grudnia 1963 Papież Paweł VI mianuje Karola Wojtyłę arcybiskupem metropolitą krakowskim.
8 marca 1964 Ingres abpa Karola Wojtyły do archikatedry krakowskiej.
Marzec 1964 Pierwszy list pasterski abpa Wojtyły podkreśla odpowiedzialność świeckich.
Maj 1964 Esej abpa Wojtyły, „Rozważania o ojcostwie”, opublikowany pod pseudonimem w "Znaku".
25 września 1964 Na III sesji Soboru wypowiada się na temat wolności religijnej.
8 października 1964 Zabiera głos w soborowej debacie na temat powołania świeckich.
21 października 1964 Abp Wojtyła wypowiada się na temat dialogu Kościoła ze światem i konieczności uwzględnienia zróżnicowanej sytuacji wiernych w różnych krajach.
8 grudnia 1964 Wygłasza w kościele Mariackim jedno z wielu swoich sprawozdań dla mieszkańców Krakowa na temat Soboru.
Styczeń - kwiecień 1965 Abp Wojtyła pracuje w Ariccia i Rzymie w podkomisji przygotowującej soborowy dokument "O Kościele w świecie współczesnym".
Luty 1965 Abp Wojtyła pisze w "Tygodniku Powszechnym" artykuł: „Sobór a praca teologów”.
Kwiecień 1965 W następnym artykule w „Tygodniku Powszechnym” abp Wojtyła podkreśla konieczność spojrzenia na Sobór „od wewnątrz”.
7 maja 1965 Abp Wojtyła ustanawia doroczny archidiecezjalny Dzień Chorych.
Czerwiec 1965 Cykl poetycki abpa Wojtyły „Wędrówka do miejsc świętych”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”.
22 września 1965 Abp Wojtyła wypowiada się na Soborze na temat odpowiedzialności wynikającej z wolności religijnej.
28 września 1965 Abp Wojtyła przemawia na Soborze na temat chrześcijańskiego rozumienia „świata” i o problemie współczesnego ateizmu.
Kwiecień 1966 Milenijny poemat abpa Wojtyły „Wigilia wielkanocna 1966”, opublikowany pod pseudonimem w "Znaku".
26 czerwca 1967 Abp Karol Wojtyła zostaje kreowany kardynałem przez papieża Pawła VI.
31 sierpnia 1967 Komunistyczne władze polski zamykają Teatr Rapsodyczny.
14 października 1967 Kard. Wojtyła inauguruje prace ziemne pod budowę kościoła Arka Pana w Nowej Hucie.
1969 „Osoba i czyn” kard. Wojtyły zostaje wydana przez Polskie Towarzystwo Teologiczne.
Jesień 1969 Kard. Wojtyła powołuje archidiecezjalny Instytut Teologii Rodziny.
11-28 października 1969 Kard. Wojtyła bierze udział w Synodzie Biskupów w Rzymie.
1969 Kard. Wojtyła pisze „U podstawy odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II”.
30 września - 6 listopada 1971 Wojtyła uczestniczy w Synodzie Biskupów, poświęconym posłudze kapłańskiej i sprawiedliwości w świecie.
24 grudnia 1971 Kard. Wojtyła odprawia swoją pierwszą pasterkę na otwartym powietrzu w Nowej Hucie-Mistrzejowicach.
8 maja 1972 Rozpoczyna się Synod Archidiecezji Krakowskiej.
16 sierpnia 1972 Kard. Wojtyła odprawia mszę świętą w obozowisku na Błyszczu, „górze Tabor” ruchu oazowego Żywego Kościoła.
Luty 1973 Wojtyła reprezentuje polski Kościół na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Melbourne w Australii.
11 czerwca 1973 Kard. Wojtyła dokonuje w Krościenku aktu oddania Maryi Niepokalanej ruchu oazowego Żywego Kościoła. Jest to akt konstytutywny tego ruchu.
17 - 24 kwietnia 1974 Uczestniczy w międzynarodowym kongresie tomistycznym w Rzymie, Neapolu i Fossanova.
16 kwietnia 1974 Kard. Wojtyła rzuca wyzwanie czechosłowackim władzom komunistycznym, wygłaszając przemówienie na pogrzebie kard. Stefana Trochty w Litomierzycach.
27 września - 26 października 1974 Pełni funkcję relatora na Synodzie Biskupów na temat ewangelizacji.
Maj 1975 Cykl poetycki kard. Wojtyły, „Rozważanie o śmierci”, opublikowany pod pseudonimem w „Znaku”.
7 - 13 marca 1976 Kard. Wojtyła głosi rekolekcje wielkopostne dla papieża Pawła VI i Kurii Rzymskiej.
23 lipca - 11 września 1976 Udaje się do Stanów Zjednoczonych na Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Filadelfii.
15 maja 1977 Kard. Wojtyła konsekruje kościół Arka Pana w Nowej Hucie.
30 września - 29 października 1977 Uczestniczy w Synodzie Biskupów poświęconym katechizacji.
25 maja 1978 Kard. Wojtyła broni podstawowych praw człowieka w obecności kilkudziesięciu tysięcy wiernych podczas dorocznej krakowskiej procesji Bożego Ciała.
28 września 1978 Kardynał Karol Wojtyła wraz z przyjaciółmi ze „Środowiska” świętuje dwudziestolecie biskupstwa.
30 września – 2 października 1978 Kard. Wojtyła pisze swój ostatni wiersz „Stanisław”.
8 października 1978 Wygłasza kazanie podczas mszy za Jana Pawła I w kościele św. Stanisława Bpa w Rzymie, podkreślając, iż miłość do Chrystusa to najważniejszy wymóg stawiany papieżowi.
13 października 1978 Najbliższy przyjaciel kard. Wojtyły w Rzymie, bp Andrzej Deskur, doznaje wylewu.
14 października 1978 Rozpoczyna się kolejne konklawe.

PIERWSZY ROK PONTYFIKATU
(16 października 1978 – 15 października 1979)
16 października 1978 Ok. godz. 17.15 Karol Wojtyła zostaje wybrany na papieża, przybiera imię Jan Paweł II i wbrew przyjętemu zwyczajowi przemawia do tłumu na placu św. Piotra w „naszym języku włoskim”.
17 października 1978 Papież odwiedza chorego biskupa (przyszłego kardynała) Andrzeja Deskura w klinice Gemelli.
22 października 1978 Jan Paweł II uroczyście inauguruje swój pontyfikat.
23 października 1978 Audiencja „pożegnalna” dla 4 tys. Polaków z kard. Wyszyńskim (prymas i papież padają przed sobą na kolana). 2
9 października 1978 Odwiedza sanktuarium maryjne w Mentorelli.
5 listopada 1978 Jan Paweł II odwiedza w Asyżu i w Rzymie sanktuaria z grobami świętych patronów Włoch, Franciszka z Asyżu i Katarzyny Sieneńskiej.
12 listopada 1978 Papież Jan Paweł II obejmuje swoją rzymską katedrę, bazylikę św. Jana na Lateranie.
28 listopada 1978 Spotyka się z abpem Marcelem Lefèbvre’em, odrzucającym Sobór Watykański II.
20 listopada 1978 Spotyka się z kardynałem Josifem Slipym, głową prześladowanego Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie.
2 grudnia 1978 Apeluje o wolność religijną dla wszystkich w 30. rocznicę proklamowania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
3 grudnia 1978 Jan Paweł II dokonuje pierwszej wizytacji parafii w Rzymie (par. św. Franciszka Ksawerego w dzielnicy Garbatella).
23 grudnia 1978 Jan Paweł II wysyła kardynała Antonia Samorè jako mediatora w konflikcie granicznym w rejonie kanału Beagle między Argentyną i Chile.
29 grudnia 1978 Mianuje ks. Franciszka Macharskiego arcybiskupem krakowskim.
1 stycznia 1979 12. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Osiągniemy pokój wychowując do pokoju”.
6 stycznia 1979 Jan Paweł II udziela swemu następcy w archidiecezji krakowskiej sakry biskupiej (ogółem wyświęci 321 biskupów).
7 stycznia 1979 W kaplicy Sykstyńskiej inauguruje transmisję przez Radio Watykańskie niedzielnej Mszy św. w języku polskim (kontynuowana we wszystkie niedziele i święta do początku 1997 roku), odprawiając pierwszą z nich.
24 stycznia 1979 Audiencja dla Andrieja Gromyki, ministra spraw zagranicznych ZSRR.
25 stycznia – 1 lutego 1979 Pierwsza podróż apostolska Jana Pawła II poza granice Włoch – do Meksyku, na Dominikanę i Bahamy; w tym:
28 stycznia 1979 Wygłasza przemówienie na III Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Puebli w Meksyku.
25 lutego 1979 Jan Paweł II udziela ślubu córce rzymskiego zamiatacza ulic.
2 marca 1979 Papież podejmuje działanie na rzecz wzmocnienia katolicyzmu w Czechosłowacji w liście dotyczącym oporu religijnego wobec tyranii.
4 marca 1979 Pierwsza encyklika Jana Pawła II, „Redemptor hominis”.
12 marca 1979 Audiencja dla przedstawicieli organizacji żydowskich.
19 marca 1979 Papieski list do ukraińskiego kardynała Josipa Slipego zapowiada obchody tysiąclecia chrześcijaństwa na Rusi Kijowskiej w 1988 roku i broni zasady powszechnej wolności religijnej.
8 kwietnia 1979 Jan Paweł II ogłasza pierwszy list do wszystkich kapłanów Kościoła na Wielki Czwartek.
29 kwietnia 1979 Pierwsze beatyfikacje Jana Pawła II: o. Franciszka Colla OP i o. Jakuba Lavala CSSp. (W ciągu swego pontyfikatu ogłosi on 1345 błogosławionych i 483 świętych).
30 kwietnia 1979 Arcybiskup Agostino Casaroli zostaje mianowany prosekretarzem (po nominacji kardynalskiej: sekretarz) stanu Stolicy Apostolskiej.
30 czerwca 1979 Podczas swego pierwszego konsystorza Jan Paweł II mianuje czternastu nowych kardynałów, wśród których są abp Franciszek Macharski i bp Władysław Rubin. (Ogółem na 9 konsystorzach mianuje 231 kardynałów i jednego in pectore).
2 - 10 czerwca 1979 Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski (jego druga podróż zagraniczna) pod hasłem: „Gaude Mater Polonia”.
5 września 1979 Papież rozpoczyna czteroletni cykl audiencji generalnych poświęconych teologii ciała.
29 września - 8 października 1979 Trzecia papieska podróż zagraniczna, w tym: 29 września - 1 października 1979 Pierwsza w historii papieska pielgrzymka do Irlandii.
1 - 8 października 1979 Papież udaje się w swą pierwszą pielgrzymkę do Stanów Zjednoczonych.
2 października 1979 Jan Paweł II przemawia na 34. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.

DRUGI ROK PONTYFIKATU (16 października 1979 – 15 października 1980)
16 października 1979 Adhortacja apostolska „Catechesi tradendae” stanowi ukoronowanie Synodu Biskupów z roku 1977.
5 listopada 1979 Papież zwołuje kolegium kardynalskie na pierwsze od 400 lat plenarne posiedzenie konsultacyjne.
10 listopada 1979 Jan Paweł II wzywa do ponownego zbadania sprawy Galileusza, przemawiając do Papieskiej Akademii Nauk.
13 listopada 1979 Przywództwo radzieckie zatwierdza plan „działań przeciwko polityce Watykanu w stosunku do państw socjalistycznych”.
26 listopada 1979 Mahmet Ali Agca grozi, że zabije Jana Pawła II.
28 - 30 listopada 1979 4. papieska podróż zagraniczna – do Turcji; w tym: 29 - 30 listopada 1979 Jan Paweł II składa wizytę w Stambule patriarsze ekumenicznemu Dimitriosowi I.
29 listopada 1979 List apostolski „Inter sanctos”, ogłaszający św. Franciszka patronem ekologów.
15 grudnia 1979 Kongregacja Nauki Wiary oświadcza, iż ks. Hansa Künga nie można uznać za teologa katolickiego; Jan Paweł II wygłasza na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim przemówienie na temat znaczenia teologii dla profetycznego posłannictwa Kościoła.
28 grudnia 1979 Jan Paweł II mianuje arcybiskupem Mediolanu Carla Marię Martiniego SJ, rektora Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego.
1 stycznia 1980 13. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Prawda siłą pokoju”.
14 - 31 stycznia 1980 Partykularny Synod Biskupów dla Kościoła holenderskiego.
24 lutego 1980 List Jana Pawła II na temat Eucharystii, „Dominicae Cenae”.
5 lutego 1980 Wizyta w siedzibie Radia Watykańskiego (Palazzo Pio), w tym w redakcji sekcji polskiej.
24 - 27 marca 1980 W Rzymie zbiera się Synod ukraińskich biskupów greckokatolickich.
4 kwietnia 1980 Rozpoczęcie wydawania raz w miesiącu polskiej edycji „L'Osservatore Romano”.
6 kwietnia 1980 Jan Paweł II pisze list do Kościoła na Węgrzech, wzywający do ożywienia katolicyzmu.
2 - 12 maja 1980 Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Afryki (5. papieska podróż zagraniczna) – objęła Zair, Kongo, Kenię, Ghanę, Górną Woltę i Wybrzeże Kości Słoniowej.
30 maja - 2 czerwca 1980 Pierwsza wizyta pasterska papieża we Francji (6. papieska podróż zagraniczna); w czasie niej: 2 czerwca 1980 Jan Paweł II przemawia na forum UNESCO.
30 czerwca - 12 lipca 1980 Pierwsza pielgrzymka apostolska Jana Pawła II do Brazylii (7. papieska podróż zagraniczna).
16 - 19 sierpnia 1980 Pierwsze seminarium naukowe w Castel Gandolfo.
20 sierpnia 1980 List do kard. Wyszyńskiego w sprawie strajków na Wybrzeżu, popierający postulaty strajkujących.
1 września 1980 Dokument Stolicy Apostolskiej o wolności religijnej skierowany do państw sygnatariuszy Aktu Końcowego KBWE.
26 września - 25 października 1980 Synod Biskupów poświęcony zadaniom rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym; jego ukoronowaniem będzie adhortacja apostolska „Familiaris consortio”, ogłoszona 22 listopada 1981 roku.
12 października 1980 Dzień Rodzin – spotkanie z rodzinami z całego świata.
TRZECI ROK PONTYFIKATU (16 października 1980 – 15 października 1981)
25 października 1980 Zakończenie Synodu Biskupów (zob. wyżej).
15 - 19 listopada 1980 Pierwsza wizyta duszpasterska Jana Pawła II w Niemczech Zachodnich (8. papieska podróż zagraniczna).
30 listopada 1980 Druga encyklika Jana Pawła II, „Dives in misericordia”.
16 grudnia 1980 Jan Paweł II pisze do Leonida Breżniewa w obronie suwerenności Polski.
31 grudnia 1980 List apostolski „Egregiae virtutis” ogłasza Cyryla i Metodego współpatronami Europy.
1 stycznia 1981 14. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Chcesz służyć sprawie pokoju – szanuj wolność”
15-18 stycznia 1981 Ojciec Święty przyjmuje w Watykanie delegację „Solidarności”.
31 stycznia 1981 Jan Paweł II mianuje bpa Jean-Marie Lustigera arcybiskupem Paryża.
16 - 27 lutego 1981 Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Azji (9. papieska podróż zagraniczna); objęła Pakistan, Filipiny, wyspę Guam (USA), Japonię i Alaskę (USA).
Marzec 1981 Kryzys bydgoski wzbudza niepokoje w Polsce; nasilenie ataków prasy sowieckiej na Jana Pawła II.
9 maja 1981 Ustanowienie Papieskiej Rady do spraw Rodziny.
13 maja 1981 Ok. godz. 17.19 papież Jan Paweł II, ciężko zraniony na placu św. Piotra przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę, zostaje przewieziony do kliniki Gemelli i operowany.
17 maja 1981 Pierwsza po zamachu wypowiedź papieża przed niedzielną modlitwą maryjną; słowa przebaczenia dla zamachowca.
28 maja 1981 W Warszawie umiera kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski; list do Polaków w związku z tym wydarzeniem.
31 maja 1981 Powołanie stałej 15-osobowej rady kardynałów do spraw ekonomicznych Stolicy Apostolskiej.
3 czerwca 1981 Jan Paweł II powraca do Watykanu z kliniki Gemelli.
20 czerwca – 14 sierpnia 1981 Jan Paweł II znowu w klinice Gemelli z powodu infekcji wirusowej (5 sierpnia operowany).
7 lipca 1981 Bp Józef Glemp zostaje arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, prymasem Polski.
22 lipca 1981 Mehmet Ali Agca uznany za winnego i skazany na dożywocie po trzydniowym procesie w Rzymie.
14 sierpnia 1981 Jan Paweł II opuszcza klinikę Gemelli i po uroczystości Wniebowzięcia Matki Bożej udaje się na rekonwalescencję do Castel Gandolfo.
14 września 1981 „Laborem exercens”, pierwsza społeczna encyklika Jana Pawła II.
5 października 1981 Jan Paweł II wyznacza osobistego delegata do zarządzania Towarzystwem Jezusowym.
CZWARTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1981 – 15 października 1982)
18 października 1981 Generał Wojciech Jaruzelski zostaje I sekretarzem PZPR.
22 listopada 1981 Ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio” (zob. 26 września - 25 października 1980).
25 listopada 1981 Kard. Joseph Ratzinger zostaje mianowany prefektem Kongregacji Nauki Wiary.
8 grudnia 1981 Jan Paweł II poświęca ikonę Maryi, Matki Kościoła - pierwszy wizerunek Maryjny na placu św. Piotra. List apostolski „Beata Hedvigis” ustanawiający Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie.
18 grudnia 1981 List papieski do Jaruzelskiego nalega na położenie kresu przemocy i rozpoczęcie narodowego dialogu.
24 grudnia 1981 Jan Paweł II zapalił świecę w oknie na znak solidarności z narodami cierpiącymi, m.in. z Polską.
1 stycznia 1982 15. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój – dar Boga powierzony ludziom” potępia „fałszywy pokój” totalitaryzmu.
6 stycznia 1982 List „Caritas Christi” wzywający wszystkich biskupów z całego świata do modlitwy za Kościół w Chinach.
12 lutego 1982 Deklaracja Stolicy Apostolskiej w sprawie Polski, odczytana na madryckim posiedzeniu KBWE.
12-19 lutego 1982 Podróż do Afryki: Nigeria, Benin, Gabon i Gwinea Równikowa (10. papieska podróż zagraniczna).
27 lutego 1982 Spotkanie prowincjałów jezuickich z Janem Pawłem.
12-15 maja 1982 Pierwsza podróż do Portugalii (11. papieska podróż zagraniczna); w tym: 13 maja 1982 Pielgrzymka do sanktuarium w Fatimie w pierwszą rocznicę zamachu i akt zawierzenia świata Matce Bożej.
20 maja 1982 Ustanowienie Papieskiej Rady ds. Kultury.
Maj-czerwiec 1982 Wizyty papieskie w Wielkiej Brytanii i Argentynie podczas trwającej od 2 kwietnia wojny o Falklandy/Malwiny:
28 maja 1982 – 2 czerwca 1982 Podróż do Wielkiej Brytanii (12. papieska podróż zagraniczna); w czasie niej wizyta w anglikańskiej katedrze w Canterbury, spotkanie z abpem Robertem Runcie i ogłoszenie wspólnej deklaracji na temat dialogu teologicznego.
7 czerwca 1982 Spotkanie Jana Pawła II z Prezydentem Reaganem w Watykanie.
10-13 czerwca 1982 Podróż do Brazylii i Argentyny (13. papieska podróż zagraniczna).
15 czerwca 1982 Wizyta w Szwajcarii (14. papieska podróż zagraniczna); wystąpienie na forum Międzynarodowej Organizacji Pracy.
26 sierpnia 1982 Papież odprawia w Castel Gandolfo transmitowaną przez Radio Watykańskie mszę św. dla rodaków z okazji jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry (planowana na ten czas pielgrzymka do Polski została przesunięta z powodu stanu wojennego).
29 sierpnia 1982 Wizyta w San Marino (15. papieska podróż zagraniczna).
3 października 1982 Zatwierdzenie kultu bł. Jana z Fiesole (Fra Angelico).
10 października 1982 Jan Paweł II kanonizuje bł. Maksymiliana Kolbego jako męczennika.
PIĄTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1982 – 15 października 1983)
31 października – 9 listopada 1982 Pierwsza podróż do Hiszpanii (16. papieska podróż zagraniczna); w tym: 9 listopada 1982 Santiago de Compostela – „Akt europejski”.
23 listopada 1982 Posiedzenie plenarne kolegium kardynalskiego.
28 listopada 1982 Jan Paweł II nadaje status prałatury personalnej Opus Dei.
1 stycznia 1983 16. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Dialog na rzecz pokoju wyzwaniem dla naszych czasów”.
6 stycznia 1983 Bulla „Aperite portas Redemptori” ogłaszająca Rok Święty Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia.
18-19 stycznia 1983 Konsultacje watykańskie w sprawie szkicu listu pasterskiego biskupów USA na temat broni atomowej.
25 stycznia 1983 Konstytucja apostolska „Sacrae disciplinae leges” promulgująca nowy Kodeks Prawa Kanonicznego; konstytucja apostolska „Divinus perfectionis magister” wprowadzająca poprawki w procedurze procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego.
2 lutego 1983 Podczas swego drugiego konsystorza Jan Paweł II mianuje osiemnastu nowych kardynałów; wśród nich jest abp Józef Glemp. 2
4 lutego 1983 Prezentacja książki André Frossarda „Nie lękajcie się! Rozmowy z Janem Pawłem II”. Narada kryzysowa w Watykanie na temat ryzyka związanego z papieską pielgrzymką do Nikaragui.
2-10 marca 1983 Podróż do Ameryki Środkowej trasą: Portugalia, Kostaryka, Nikaragua (gdzie papieską homilię przerywały okrzyki klakierów), Panama, Salwador, Gwatemala, Honduras, Belize, Haiti (17. papieska podróż zagraniczna).
25 marca 1983 Inauguracja Roku Świętego Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia.
16-23 czerwca 1983 Druga pielgrzymka Jana Pawła II do Polski (18. papieska podróż zagraniczna). Odbyła się pod hasłem: „Pokój Tobie, Polsko, Ojczyzno moja” podczas stanu wojennego. Po jej części oficjalnej papież spotkał się w Dolinie Chochołowskiej z Lechem Wałęsą.
Sierpień 1983 Pierwsze, odbywające się w cyklu dwuletnim, międzynarodowe seminarium humanistyczne „Człowiek w nauce współczesnej” w Castel Gandolfo.
14-15 sierpnia 1983 Pielgrzymka do Francji – Lourdes (19. papieska podróż zagraniczna).
10-13 września 1983 Pierwsza podróż do Austrii – w Wiedniu „nieszpory europejskie” (20. papieska podróż zagraniczna).
29 września 1983 Rozpoczęcie Synodu Biskupów (zob. niżej). 5 października 1983 Lech Wałęsa otrzymuje pokojową nagrodę Nobla.
SZÓSTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1983 – 15 października 1984)
29 września-29 października 1983 Synod Biskupów o pokucie i pojednaniu w misji Kościoła; prace Synodu zostaną ukoronowane adhortacją apostolską „Reconciliatio et paenitentia”, ogłoszoną 2 grudnia 1984 roku.
22 października 1983 Ogłoszenie Karty Praw Rodziny.
31 października 1983 List papieski do kard. Johannesa Willebrandsa, przewodniczącego Sekretariatu jedności Chrześcijan, z okazji pięćsetlecia urodzin Marcina Lutra.
16 listopada 1983 Jan Paweł II przesyła osobisty list do przywódcy chińskiego Deng Xiaopinga, prosząc o bezpośredni kontakt z rządem chińskim.
27 grudnia 1983 Jan Paweł II odwiedza w rzymskim więzieniu Rebibbia Mehmeta Ali Agcę, który strzelał do niego 13 maja 1981 roku na Placu św. Piotra.
1 stycznia 1984 17. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój rodzi się z serca nowego”.
10 stycznia 1984 Nawiązanie pełnych stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a Stanami Zjednoczonymi.
26 stycznia 1984 Jan Paweł II mianuje Johna J. O'Connora arcybiskupem Nowego Jorku.
11 lutego 1984 „Salvifici doloris”, list apostolski o chrześcijańskim sensie cierpienia.
18 lutego 1984 Ogłoszenie bł. Jana z Fiesole (Fra Angelico) patronem artystów.
24 lutego 1984 powołanie papieskiej Fundacji na rzecz Krajów Sahelu.
25 marca 1984 Adhortacja apostolska „Redemptionis donum” o konsekracji zakonnej w świetle tajemnicy Odkupienia. Akt zawierzenia ludzkości, dokonany przed figurą Matki Bożej Fatimskiej.
8 kwietnia 1984 Kard. Bernardin Gantin zostaje mianowany prefektem Kongregacji Biskupów; kardynał Roger Etchegaray obejmuje stanowisko przewodniczącego Papieskiej Rady Iustitia et Pax.
20 kwietnia 1984 List apostolski „Redemptionis anno” na temat Jerozolimy, świętego miasta trzech wielkich religii monoteistycznych.
22 kwietnia 1984 Zakończenie Roku Świętego Jubileuszu 1950-lecia Odkupienia.
2 - 12 maja 1984 Druga papieska pielgrzymka do Azji trasą: Alaska (USA – nie zezwolono na przelot nad terytorium ZSRR), Korea Południowa, Papua Nowa Gwinea, Wyspy Salomona, Tajlandia (21. papieska podróż zagraniczna; w czasie niej kanonizacja 103 męczenników koreańskich, wizyta w obozie uchodźców z Kambodży, Laosu i Wietnamu).
12-17 czerwca 1984 Podróż apostolska do Szwajcarii (22. papieska podróż zagraniczna); w tym: 12 czerwca 1984 Przemówienie Jana Pawła II do Światowej Rady Kościołów w Genewie.
16-17 lipca 1984 Wyprawa narciarska w Alpy włoskie. 6 sierpnia
9 - 21 września 1984 Pierwsza pielgrzymka pasterska Jana Pawła II do Kanady (23. papieska podróż zagraniczna).
10-13 października 1984 Podróż do Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej: Dominikany, Portoryko – pielgrzymka szlakiem Kolumba; inauguracja nowenny przygotowań do obchodów 500. rocznicy ewangelizacji Ameryki (24. papieska podróż zagraniczna).
SIÓDMY ROK PONTYFIKATU (16 października 1984 – 15 października 1985)
12 grudnia 1984 Ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Reconciliatio et paenitentia” (zob. 29 września-29 października 1983).
5 grudnia 1984 Początek cyklu katechez poświęconych wyznaniu wiary Kościoła.
1 stycznia 1985 18. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój i młodzi idą razem”.
26 stycznia - 6 lutego 1985 Podróż do Ameryki Łacińskiej: Wenezuela, Ekwador, Peru, Trynidad i Tobago (25. papieska podróż zagraniczna).
11 lutego 1985 Ustanowienie Papieskiej Komisji Duszpasterstwa Pracowników Służby Zdrowia.
27 lutego 1985 Sowiecki minister spraw zagranicznych Andrej Gromyko bezskutecznie próbuje wciągnąć Jana Pawła II w kampanię przeciwko amerykańskiej inicjatywie obrony strategicznej.
31 marca 1985 List apostolski Jana Pawła II do młodych całego świata. 29 kwietnia 1985 Zakończenie zasadniczej reorganizacji Kurii Rzymskiej, rozpoczętej w 1984 roku.
11 - 21 maja 1985 Pielgrzymka pasterska do Holandii, Luksemburga i Belgii (26. papieska podróż zagraniczna) – wizyta w siedzibie EWG i Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 25 maja 1985 Podczas swego trzeciego konsystorza Jan Paweł II mianuje dwudziestu ośmiu nowych kardynałów; wśród nich są abp Henryk Gulbinowicz i abp Andrzej Deskur.
2 czerwca 1985 „Slavorum apostoli”, czwarta encyklika Jana Pawła II.
24 czerwca 1985 Komisja Stolicy Apostolskiej ds. Stosunków Religijnych z Judaizmem wydaje dokument „Żydzi i judaizm w głoszeniu słowa Bożego i katechezie Kościoła katolickiego (Wskazówki do właściwego przedstawiania tych zagadnień)”.
28 czerwca 1985 W 25. rocznicę powstania Sekretariatu Jedności Chrześcijan Jan Paweł II oświadcza, że zaangażowanie Kościoła rzymskokatolickiego na rzecz ekumenizmu jest „nieodwołalne”.
8 - 19 sierpnia 1985 Podróż do Afryki: Togo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Zair, Kenia, Maroko (27. papieska podróż zagraniczna); w tym: 19 sierpnia 1985 Jan Pawłem II przemawia do 80 tysięcy młodych muzułmanów w Casablance.
8 września 1985 Podróż do Liechtensteinu przez Szwajcarię (28. papieska podróż zagraniczna).
ÓSMY ROK PONTYFIKATU (16 października 1985 – 15 października 1986)
28 października 1985 Jan Paweł II przemawia do Międzynarodowego Katolicko-Żydowskiego Komitetu Łączności z okazji dwudziestej rocznicy ogłoszenia „Nostra aetate”, Deklaracji II Soboru Watykańskiego o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich.
3 listopada 1985 Beatyfikacja o. Tytusa Brandsmy, holenderskiego męczennika obozu w Dachau.
24 listopada - 8 grudnia 1985 Nadzwyczajny Synod Biskupów dla uczczenia dwudziestej rocznicy II Soboru Watykańskiego.
1 stycznia 1986 19. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój jest wartością, która nie zna podziałów na Północ-Południe, Wschód-Zachód: jest tylko jeden pokój”.
31 stycznia - 11 lutego 1986 Jan Paweł II odwiedza po raz pierwszy Indie (29. papieska podróż zagraniczna) – spotkanie z Matką Teresą i z Dalaj Lamą.
13 kwietnia 1986 Jan Paweł II przemawia do wspólnoty żydowskiej w czasie pierwszej od czasów apostolskich papieskiej wizyty rzymskiej synagodze.
10 maja 1986 Ustanowienie komisji do opracowania Katechizmu Kościoła Katolickiego.
18 maja 1986 „Dominum et Vivificantem”, piąta encyklika Jana Pawła II.
30 czerwca 1986 Wymiana korespondencji między Janem Pawłem II, arcybiskupem Robertem Runcie i kard. Johannesem Willebrandsem wskazuje na poważne trudności w kontynuacji dialogu katolicko-anglikańskiego.
1 - 8 lipca 1986 Podróż do Ameryki Łacińskiej: Kolumbia, Saint Lucia (30. papieska podróż zagraniczna).
6 września 1986 Apel do mieszkańców Europy o jedność i pokój, wygłoszony z Mont Chetif (masyw Mont Blanc).
4-7 października 1986 Trzecia papieska pielgrzymka do Francji (31. papieska podróż zagraniczna): m.in. wizyty w Ars i Taizé; apel, by 27 października podczas Światowego Dnia Modlitw o Pokój (zob. niż) na całym świecie zapanował jednodniowy rozejm.
DZIEWIĄTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1986 – 15 października 1987)
27 października 1986 Spotkanie przedstawicieli 47 Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich oraz 13 religii niechrześcijańskich w Asyżu na Światowym Dniu Modlitw o Pokój.
18 listopada - 1 grudnia 1986 Najdłuższa papieska pielgrzymka prowadzi Jana Pawła II do Bangladeszu, Singapuru, Fidżi, Nowej Zelandii, Australii i na Seszele (32. papieska podróż zagraniczna).
1 stycznia 1987 20. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Rozwój i solidarność: dwie drogi wiodące do pokoju”.
13 stycznia 1987 Papież Jan Paweł II przyjmuje w Watykanie generała Wojciecha Jaruzelskiego.
20 lutego 1987 Papież przyjmuje panią Muzeyyen Agcę, matkę Mehmeta Ali Agcy.
25 marca 1987 „Redemptoris Mater”, szósta encyklika Jana Pawła II. 3
1 marca - 13 kwietnia 1987 Papieska pielgrzymka do Urugwaju, Chile i do Argentyny – na II Światowy Dzień Młodzieży w Buenos Aires (33. papieska podróż zagraniczna).
30 kwietnia - 4 maja 1987 Podróż do Niemiec (34. papieska podróż zagraniczna); w czasie niej: 1 maja 1987 Jan Paweł II beatyfikuje w Kolonii Żydówkę Edytę Stein (s. Teresę Benedyktę od Krzyża), męczennicę Oświęcimia-Brzezinki.
5 czerwca 1987 Ogłasza list apostolski do biskupów litewskich z okazji 600-lecia chrztu Litwy.
7 czerwca 1987 Ojciec Święty inauguruje Rok Maryjny, zakończony 15 sierpnia 1988.
8 - 14 czerwca 1987 Trzecia papieska pielgrzymka do Polski pod hasłem „Do końca ich umiłował”: udział w Krajowym Kongresie Eucharystycznym, beatyfikacja Karoliny Kózkówny i bpa Michała Kozala, męczennika Dachau; spotkanie z Lechem Wałęsą (35. papieska podróż zagraniczna).
28 czerwca 1987 Beatyfikacja Litwina abpa Jerzego Matulaitisa-Matulewicza.
8 - 14 lipca 1987 Jan Paweł II wędruje po Dolomitach.
10 - 21 września 1987 Papieska pielgrzymka do Stanów Zjednoczonych i Kanady (36. papieska podróż zagraniczna) – m.in. spotkanie z chorymi na AIDS.
1 października 1987 Rozpoczęcie Synodu Biskupów (zob. niżej).
DZIESIĄTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1987 – 15 października 1988)
1 - 30 października 1987 Synod Biskupów obraduje nad powołaniem i posłannictwem świeckich w Kościele i w świecie; prace Synodu zostaną podsumowane w adhortacji apostolskiej „Christifideles laici” ogłoszonej 30 grudnia 1988.
3 - 7 grudnia 1987 Patriarcha ekumeniczny Dimitrios I przybywa z pielgrzymką do Rzymu.
22 grudnia 1987 Przemówienie bożonarodzeniowe Jana Pawła II do Kurii Rzymskiej podkreśla pierwszeństwo apostolstwa nad urzędem.
30 grudnia 1987 „Sollicitudo rei socialis”, druga encyklika społeczna Jana Pawła II.
1 stycznia 1988 21. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Wolność religijna warunkiem pokojowego współistnienia”.
25 stycznia 1988 List apostolski „Euntes in mundum” dla uczczenia tysiąclecia chrztu Rusi Kijowskiej.
14 lutego 1988 Orędzie milenijne Jana Pawła II do katolików ukraińskich, „Magnum Baptismi donum”, sławi wierność grekokatolików w obliczu prześladowań.
7 - 19 maja 1988 Pielgrzymka do Urugwaju, Boliwii, Peru i Paragwaju (37. papieska podróż zagraniczna).
21 maja 1988 W Watykanie rozpoczyna działalność schronisko dla bezdomnych „Donum Mariae”, prowadzone przez siostry misjonarki miłości.
7 czerwca 1988 Jan Paweł II pisze osobisty list do Michaiła Gorbaczowa, będący sygnałem otwarcia na szeroki dialog; list ten wręcza na Kremlu 13 czerwca kardynał Agostino Casaroli, który w dniach 8-14 kwietnia uczestniczy na czele delegacji watykańskiej w moskiewskich obchodach 1000-lecia chrztu Rusi Kijowskiej (zainagurowanych 5 czerwca).
14 czerwca 1988 Audiencja papieska dla Dalaj Lamy.
19 czerwca 1988 Kanonizacja 117 męczenników wietnamskich.
23 - 27 czerwca 1988 Druga pielgrzymka do Austrii (38. papieska podróż zagraniczna).
28 czerwca 1988 Jan Paweł II mianuje dwudziestu czterech nowych kardynałów podczas swego czwartego konsystorza i ogłasza konstytucję apostolską „Pastor Bonus”, dokonującą reorganizacji Kurii Rzymskiej.
2 lipca 1988 List apostolski „Ecclesia Dei” w związku ze schizmą abpa Lefèbvre’a.
9-10 lipca 1988 Rzymskie obchody 1000-lecia chrztu Rusi Kijowskiej.
15 sierpnia 1988 List apostolski „Mulieris dignitatem” o godności i powołaniu kobiety. Zamknięcie Roku Maryjnego.
10 - 19 września 1988 Podróż do Afryki: Zimbabwe, Botswana, Lesotho, Suazi, Mozambik z przymusowym lądowaniem w stolicy RPA Johannesburgu (39. papieska podróż zagraniczna).
8- 11 października 1988 Podróż do Francji (40. papieska podróż zagraniczna), w tym: 11 października 1988 Jan Paweł II przemawia na forum Parlamentu Europejskiego w Strasburgu.
JEDENASTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1988 – 15 października 1989)
28 października 1988 W Rzymie Światowy Dzień Modlitw o Pokój (z udziałem przedstawicieli 8 wielkich religii świata i różnych wyznań chrześcijańskich).
3 listopada 1988 Dokument Papieskiej Rady Iustitia et Pax „Kościół wobec rasizmu. W trosce o pogłębienie braterstwa między ludźmi”.
24 listopada 1988 Papież w swej prywatnej kaplicy w Watykanie odprawia z okazji 50-lecia sekcji polskiej Radia Watykańskiego mszę św. z udziałem jej byłych i aktualnych pracowników.
30 grudnia 1988 Ogłoszenie posynodalnej adhortacji apostolskiej „Christifideles laici” o powołaniu i posłannictwie świeckich w Kościele i w świecie (zob. wyżej 1 - 30 października 1987 roku).
1 stycznia 1989 22. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Poszanowanie mniejszości warunkiem pokoju”.
6 lutego 1989 W Watykanie Jan Paweł II przyjmuje Andrieja Sacharowa.
8 kwietnia 1989 Audiencja dla delegacji NSZZ „Solidarność” z Lechem Wałęsą.
28 kwietnia – 6 maja 1989 Podróż do Afryki: Madagaskar, Reunion, Zambia, Malawi (41. papieska podróż zagraniczna).
1 - 10 czerwca 1989 Pierwsza w historii papieska pielgrzymka do krajów skandynawskich: Norwegia, Islandia, Finlandia, Dania, Szwecja (42. papieska podróż zagraniczna).
15 sierpnia 1989 Adhortacja apostolska „Redemptoris Custos” o św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła.
19 - 21 sierpnia 1989 Pielgrzymka do Hiszpanii (43. papieska podróż zagraniczna); w tym: 20 sierpnia 1989 Jan Paweł II wygłasza kazanie na zakończenie IV Światowego Dnia Młodzieży w Santiago de Compostela.
27 sierpnia 1989 List apostolski z okazji 50. rocznicy wybuchu II wojny światowej.
1 września 1989 W Warszawie Światowy Dzień Modlitw o Pokój – orędzie telewizyjne Jana Pawła II.
7 września 1989 List apostolski „Ancora una volta” – „Jeszcze raz” o sytuacji w Libanie.
12 września 1989 Tadeusz Mazowiecki - pierwszy po drugiej wojnie światowej niekomunistyczny premier Polski - staje na czele rządu.
29 września - 2 października 1989 Wizyta w Rzymie arcybiskupa Canterbury Roberta Runcie – wspólna deklaracja o woli działania na rzecz pełnej jedności między katolikami i anglikanami.
6 - 16 października 1989 Piąta pielgrzymka Jana Pawła II do Azji: Korea Południowa, Indonezja z Timorem Wschodnim (44. papieska podróż zagraniczna) i Mauritius; papież zwraca się za pośrednictwem radia do Chin z prośbą o nowe otwarcie.
15 października 1989 Dokument Kongregacji Nauki Wiary „List do biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach medytacji chrześcijańskiej”.
DWUNASTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1989 – 15 października 1990)
20 października 1989 Audiencja dla Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego po wojnie niekomunistycznego premiera polskiego rządu.
12 listopada 1989 Papież kanonizuje Brata Alberta - Adama Chmielowskiego i Agnieszkę Czeską.
24 listopada 1989 List otwarty kard. Františka Tomaška zdecydowanie ustawia Kościół katolicki w Czechosłowacji po stronie „aksamitnej rewolucji”.
l grudnia 1989 Jan Paweł II przyjmuje w Watykanie Michaiła Gorbaczowa, przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR.
1 stycznia 1990 23. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Pokój z Bogiem Stwórcą – pokój z całym stworzeniem”.
25 stycznia – 1 lutego 1990 Podróż do Afryki: Republika Zielonego Przylądka, Gwinea Bissau, Mali, Burkina Faso, Czad (45. papieska podróż zagraniczna) – kolejny apel w sprawie Sahelu;
21 - 22 kwietnia 1990 Papieska pielgrzymka do Czechosłowacji (46. papieska podróż zagraniczna); w tym: 22 kwietnia 1990 W Welehradzie zapowiedź zwołania Synodu Biskupów poświęconego Europie.
6 - 14 maja 1990 podróż do Ameryki Łacińskiej: Meksyk (6 maja beatyfikacja Indianina Juana Diego, który miał objawienia maryjne w Guadalupe) i Curaçao na Antylach Holenderskich (47. papieska podróż zagraniczna).
20 maja 1990 Beatyfikacja Pier Giorgio Frassatiego, świeckiego z Akcji Katolickiej.
25 - 27 maja 1990 Wizyta pasterska na Malcie (48. papieska podróż zagraniczna). 2
5 - 27 czerwca 1990 W Rzymie Synod Biskupów Kościoła bizantyńsko-ukraińskiego – pierwsze spotkanie wszystkich biskupów ukraińskich z papieżem.
26 sierpnia 1990 Podczas niedzielnej modlitwy na Anioł Pański Jan Paweł II przedstawia stanowisko Stolicy Apostolskiej wobec kryzysu w Zatoce Perskiej – jego pierwsza publiczna wypowiedź na ten temat.
1 - 10 września 1990 Podróż do Afryki (przez Maltę): Tanzania, Burundi, Ruanda, Wybrzeże Kości Słoniowej (49. papieska podróż zagraniczna).
25 września 1990 Publiczna prezentacja konstytucji apostolskiej „Ex corde Ecclesiae” wzmacnia katolicką tożsamość uniwersytetów katolickich.
30 września 1990 Rozpoczęcie Synodu Biskupów (zob. niżej).
TRZYNASTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1990 – 15 października 1991)
30 września - 28 października 1990 Synod Biskupów obraduje nad formacją kapłanów we współczesnym świecie. Zwieńczeniem prac Synodu jest adhortacja apostolska „Pastores dabo vobis”, ogłoszona 25 marca 1992.
7 grudnia 1990 Zostaje podpisana ósma encyklika Jana Pawła II, „Redemptoris missio” (zaprezentowana publicznie 22 stycznia 1991 roku).
1 stycznia 1991 24. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Poszanowanie sumienia każdego człowieka warunkiem pokoju”.
15 stycznia 1991 Jan Paweł II wysyła listy do prezydentów Saddama Husajna i George'a Busha z prośbą o jak najszybsze rozwiązanie kryzysu w Zatoce Perskiej.
5 lutego 1991 Audiencja dla prezydenta RP Lecha Wałęsy.
4 - 5 marca 1991 Nadzwyczajne konsultacje przedstawicieli Watykanu z patriarchami katolickich Kościołów Bliskiego Wschodu i biskupami krajów zaangażowanych w wojnę w Zatoce Perskiej.
4 - 7 kwietnia 1991 Plenarne posiedzenie kardynałów poświęcone zagrożeniom życia ludzkiego i problematyce sekt.
13 kwietnia 1991 Mianowanie hierarchii Kościoła rzymskokatolickiego w Rosji, na Białorusi i w Kazachstanie.
l maja 1991 Ogłoszona zostaje trzecia społeczna encyklika Jana Pawła II, „Centesimus annus”.
1 - 13 maja 1991 Podróż do Portugalii w 10. rocznicę zamachu – akt zawierzenia świata Matce Bożej (50. papieska podróż zagraniczna).
19 maja 1991 List do wszystkich biskupów świata w sprawie zagrożeń życia ludzkiego.
31 maja 1991 List do biskupów kontynentu europejskiego na temat stosunków między katolikami a prawosławnymi w nowej sytuacji Europy Środkowej i Wschodniej.
1 - 9 czerwca 1991 Czwarta wizyta pasterska w Polsce pod hasłem: „Bogu dziękujcie, Ducha nie gaście” – beatyfikacje bpa Józefa Pelczara, matki Bolesławy Lament i o. Rafała Chylińskiego (51. papieska podróż zagraniczna).
15 czerwca 1991 Papieska wizyta w ośrodku transmisyjnym Radia Watykańskiego w Santa Maria di Galeria pod Rzymem i spotkanie z pracownikami całej rozgłośni.
28 czerwca 1991 Na swoim piątym konsystorzu Jan Paweł II powołuje dwudziestu trzech nowych kardynałów.
13 - 20 sierpnia 1991 Podróż do Polski i na Węgry (52. papieska podróż zagraniczna), w tym: 13 - 15 sierpnia 1991 Podróż do Polski – beatyfikacja Anieli Salawy w Krakowie, VI Światowy Dzień Młodzieży w Częstochowie z udziałem miliona młodych z całego świata, w tym ok. 100 tys. z ZSRR. 16 - 18 sierpnia 1991 Pierwsza podróż papieska na Węgry.
23 sierpnia 1991 Telegram do Michaiła Gorbaczowa z wyrazami poparcia po nieudanym zamachu stanu w ZSRR.
8 września 1991 Dzień modlitwy o pokój w byłej Jugosławii.
12 października 1991 Początek podróży do Brazylii (zob. niżej).
CZTERNASTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1991 – 15 października 1992)
12 - 21 października 1991 Podróż do Brazylii (53. papieska podróż zagraniczna).
17 listopada 1991 Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego.
28 listopada - 14 grudnia 1991 W Rzymie obraduje pierwsze Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Europie.
20 grudnia 1991 Audiencja dla prezydenta Rosji Borysa Jelcyna.
1 stycznia 1992 25. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Wierzący zjednoczeni w budowaniu pokoju”.
19 - 26 lutego 1992 Podróż do Afryki: Senegal, Gambia, Gwinea – wizyta w Domu Niewolników na wyspie Gorée (54. papieska podróż zagraniczna).
25 marca 1992 Reorganizacja struktury kościelnej w Polsce. Posynodalna adhortacja apostolska „Pastores dabo vobis” (zob. wyżej 30 września - 28 października 1990 roku).
13 maja 1992 Papież ogłasza, że dzień 11 lutego - święto Matki Boskiej z Lourdes - będzie corocznie obchodzony jako Światowy Dzień Chorego.
4 - 10 czerwca 1992 Podróż do Afryki: Angola, Wyspy Św. Tomasza i Książęca (55. papieska podróż zagraniczna).
25 czerwca 1992 Zatwierdzenie nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego.
15 lipca 1992 Jan Paweł II przechodzi operację usunięcia łagodnego guza jelita.
9 - 14 października 1992 Wizyta w Dominikanie z okazji 500-lecia ewangelizacji Ameryki (56. papieska podróż zagraniczna); papież bierze udział w IV Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Santo Domingo.
11 października 1992 Konstytucja apostolska „Fidei depositum” z okazji publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego.
PIĘTNASTY ROK PONTYFIKATU (16 października 1992 – 15 października 1993)
31 października 1992 Jan Paweł II otrzymuje raport komisji papieskiej na temat Galileusza i zachęca do nowego dialogu między nauką a religią.
5 grudnia 1992 Papież domaga się uznania „obowiązku interwencji humanitarnej” w przypadku groźby ludobójstwa.
7 grudnia 1992 Publiczna prezentacja Katechizmu Kościoła Katolickiego.
24 grudnia 1992 Mianowanie biskupów dla Kościoła w Albanii.
1 stycznia 1993 26. Światowy Dzień Pokoju, orędzie „Jeśli pragniesz pokoju, wyjdź naprzeciw ubogim”.
9 - 10 stycznia 1993 W Asyżu Dzień Modlitw o Pokój w Europie.
12, 15 stycznia 1993 Jan Paweł II w dwóch wystąpieniach do polskich biskupów z okazji wizyt ad limina ogłasza nadejście „godziny laikatu” w polskim katolicyzmie, a także opowiada się za Kościołem ponadpartyjnym.
3 - 10 lutego 1993 Dziesiąta pielgrzymka do Afryki: Benin, Uganda, Sudan (57. papieska podróż zagraniczna) – m.in. spotkanie z przywódcami religijnymi wudu, wizyta u dzieci zarażonych wirusem HIV; podczas tej podróży: 10 lutego 1993 W przemówieniu w Chartumie papież potępia prześladowania chrześcijan w Sudanie.
9 kwietnia 1993 Jan Paweł II zwraca się do sióstr karmelitanek, mieszkających w klasztorze tuż obok byłego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, prosząc je o kontynuowanie swej modlitwy w innym miejscu.
18 kwietnia 1993 Beatyfikacja m.in. s. Faustyny Kowalskiej.
25 kwietnia 1993 Podróż do Albanii (58. papieska podróż zagraniczna); papież wyświęca tam czterech nowych biskupów.
8 - 10 maja 1993 Podczas trzydniowej pielgrzymki na Sycylię Jan Paweł II ostro krytykuje działalność mafii.
12 - 17 czerwca 1993 Podróż do Hiszpanii (59. papieska podróż zagraniczna).
17 - 24 czerwca 1993 Konsultacje przedstawicieli Kościołów rzymskokatolickiego i prawosławnego w libańskim Balamand, mające na celu likwidację podziałów ekumenicznych w okresie postkomunistycznym.
9 - 16 sierpnia 1993 Podróż do Ameryki: Jamajka, Meksyk, USA (60. papieska podróż zagraniczna); w tym: 12 - 15 sierpnia 1993 VIII Światowy Dzień Młodzieży w Denver (w stanie Kolorado).
4 - 10 września 1993 Papieska pielgrzymka …

Jean-Paul II était le pape 264e (263e successeur de Pierre).
Karol Józef Wojtyła, devenu Jean-Paul II à son élection au Siège apostolique d'octobre 1978, est né le 18 mai 1920 à Wadowice, petite ville située à 50 km de Cracovie.
Il est le plus jeune des trois enfants de Karol Wojtyła et d'Emilie Kaczorowska. Sa mère mourut en 1929. Son frère aîné Edmund, qui fut médecin, est décédé en 1932, leur père, ancien Sous-officier, en 1941. Leur sœur Olga était décédée avant sa naissance.
Il fut baptisé le 20 juin 1920, dans l'Eglise paroissiale de Wadowice, par le prêtre François Zak, fit sa Première Communion à 9 ans et reçut la Confirmation à 18 ans. Conclues ses études secondaires près l'Ecole Marcin Wadowita de Wadowice, il s'inscrit en 1938 à l'Université Jagellon de Cracovie et à un cours de théâtre.
L'Université ayant été fermée en 1939 par l'occupant nazi, le jeune Karol dût travailler sur un chantier de l'usine chimique Solvay afin de gagner sa vie et d'échapper à la déportation en Allemagne.
A compter de 1942, ressentant sa vocation au sacerdoce, il suivit les cours de formation du Séminaire clandestin de Cracovie. Il fut à la même époque l'un des promoteurs du "Théâtre Rapsodique", lui aussi clandestin.
Après la Seconde Guerre Mondiale, il poursuivit ses études près le Grand Séminaire de Cracovie à peine réouvert, mais également à la Faculté de théologie de l'Université Jagellon, jusqu'à son ordination sacerdotale survenue à Cracovie le 1er novembre 1946 des mains du Cardinal Adam Stefan Sapieha. Il fut ensuite envoyé à Rome par le Cardinal Sapieha et poursuivit ses études doctorales sous la direction du Dominicain français, le P.Garrigou-Lagrange. Il soutint en 1948 sa thèse en théologie consacrée à la Foi dans l'oeuvre de saint Jean-de-la-Croix (Doctrina de fide apud Sanctum Ioannem a Cruce). Durant ce séjour romain, il occupa son temps libre pour exercer son ministère pastoral auprès des émigrés polonais de France, de Belgique et des Pays-Bas.

Il rentra en 1948 en Pologne pour être vicaire en diverses paroisses de Cracovie et Aumônier des étudiants jusqu'en 1951 lorsqu'il reprit ses études philosophiques et théologiques. En 1953, il soutint près l'Université catholique de Lublin une thèse intitulée "Mise en valeur de la possibilité de fonder une éthique catholique sur la base du système éthique de Max Scheler". Il accéda ensuite à l'enseignement professoral de la théologie morale et d'éthique sociale au Grand Séminaire de Cracovie et à la Faculté de théologie de Lublin.
Le 4 juillet 1958, Pie XII le nomma Evêque titulaire de Ombi et auxiliaire de Cracovie et, le 28 septembre suivant, il reçut la consécration épiscopale des mains de l'Archevêque Eugeniusz Baziak, en la cathédrale du Wawel (Cracovie).

Le 13 janvier 1964, il fut nommé Archevêque de Cracovie par Paul VI qui, le 26 juin 1967, l'éleva au cardinalat, du titre de S.Cesareo in Palatio, une diaconie élevée au rang presbytéral pro illa vice. Après avoir participé au Concile Vatican II (1962-1965), où il offrit notamment une importante contribution à l'élaboration de la constitution Gaudium et spes, le Cardinal Wojtyła prit part à toutes les assemblées du Synode des Evêques.
Au cours du second Conclave de 1978, il fut élu Pape par les Cardinaux le 16 octobre et prit le nom de Jean-Paul II.Le 22 octobre, Jour du Seigneur, il entamait solennellement son ministère pétrinien de 263º successeur de l'Apôtre Pierre. Son pontificat de près de 27 années allait être l'un des plus longs de l'histoire de l'Eglise.
Jean-Paul II a exercé le ministère pétrinien avec un inlassable esprit missionnaire, prodiguant toutes ses énergies poussé par la sollicitude pastorale envers toutes les Eglises et par la charité ouverte à l'humanité tout entière. En 26 années de pontificat, le Pape Jean-Paul II a accompli 104 voyages apostoliques hors d'Italie et 146 visites dans ce pays. Comme Evêque de Rome, il a visité 317 des 333 paroisses de son diocèse.
Au nombre de ses documents majeurs, on compte 14 encycliques, 15 exhortations apostoliques, 11 constitutions apostoliques et 45 lettres apostoliques.A titre privé, en tant que Docteur, a également publié cinq livres: "Entrer dans l'espérance" (octobre 1994); "Don et Mystère: en ce 50 anniversaire de mon ordination sacerdotale" (novembre 1996); “Triptyque romain” - Méditations poétiques (mars 2003); “Levez-vous et allons!” (mai 2004) et “Mémoire et Identité” (février 2005).
Il a donné une impulsion extraordinaire aux canonisations et aux béatifications, pour montrer d'innombrables exemples de la sainteté d'aujourd'hui, qui soient un encouragement pour les hommes de notre temps. Jean-Paul II a procédé à 147 cérémonies de béatification (1338 Bienheureux) et à 51 de canonisation (482 Saints). Il a proclamé Docteur de l'Eglise sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus.

Jean-Paul II a présidé 15 Synodes des Evêques: 6 Assemblées ordinaires (1980, 1983, 1987, 1990, 1994 et 2001), 1 générale extraordinaire (1985), 8 spéciales (1980, 1991, 1994, 1995, 1997, 1998 [2] et 1999).
Plus qu'aucun de ses prédécesseurs, il a rencontré le Peuple de Dieu et les Responsables des nations: aux 1166 audiences générales du mercredi ont participé plus de 17.600.000 pèlerins, sans compter toutes les autres audiences spéciales et les cérémonies religieuses [plus de 8 millions de pèlerins seulement au cours du Grand Jubilé de l’An 2000]; outre les millions de fidèles qu’il a rencontrés au cours de ses visites pastorales en Italie et dans le monde. Nombreuses sont les personnalités gouvernementales reçues en audience: il suffit de rappeler les 38 visites officielles et les 738 audiences ou rencontres de chefs d’Etat, ainsi que les 246 audiences et rencontres de premiers ministres.
Jean-Paul II est décédé au Vatican le 2 avril 2005 à 21 h 37', tandis qu'on entrait déjà dans le Jour du Seigneur, Octave de Pâques et Dimanche de la Divine Miséricorde. Les funérailles de Jean-Paul II se sont déroulées le 8 avril 2005, alors que depuis son décès plus de trois millions de fidèles étaient venus à Rome saluer sa dépouille, attendant jusqu'à 24 heures avant d'entrer dans la Basilique St. Pierre.
www.karol-wojtyla.org/Fr/Home Page.aspx

Karol Józef Wojtyła, eletto Papa il 16 ottobre 1978, nacque a Wadowice, città a 50 km da Cracovia, il 18 maggio 1920.

Era il secondo dei due figli di Karol Wojtyła e di Emilia Kaczorowska, che morì nel 1929. Suo fratello maggiore Edmund, medico, morì nel 1932 e suo padre, sottufficiale dell’esercito, nel 1941.

A nove anni ricevette la Prima Comunione e a diciotto anni il sacramento della Cresima. Terminati gli studi nella scuola superiore Marcin Wadowita di Wadowice, nel 1938 si iscrisse all’Università Jagellónica di Cracovia.

Quando le forze di occupazione naziste chiusero l’Università nel 1939, il giovane Karol lavorò (1940-1944) in una cava ed, in seguito, nella fabbrica chimica Solvay per potersi guadagnare da vivere ed evitare la deportazione in Germania.

A partire dal 1942, sentendosi chiamato al sacerdozio, frequentò i corsi di formazione del seminario maggiore clandestino di Cracovia, diretto dall’Arcivescovo di Cracovia, il Cardinale Adam Stefan Sapieha. Nel contempo, fu uno dei promotori del "Teatro Rapsodico", anch’esso clandestino.

Dopo la guerra, continuò i suoi studi nel seminario maggiore di Cracovia, nuovamente aperto, e nella Facoltà di Teologia dell’Università Jagellónica, fino alla sua ordinazione sacerdotale a Cracovia il 1 novembre 1946. Successivamente, fu inviato dal Cardinale Sapieha a Roma, dove conseguì il dottorato in teologia (1948), con una tesi sul tema della fede nelle opere di San Giovanni della Croce. In quel periodo, durante le sue vacanze, esercitò il ministero pastorale tra gli emigranti polacchi in Francia, Belgio e Olanda.

Nel 1948 ritornò in Polonia e fu coadiutore dapprima nella parrocchia di Niegowić, vicino a Cracovia, e poi in quella di San Floriano, in città. Fu cappellano degli universitari fino al 1951, quando riprese i suoi studi filosofici e teologici. Nel 1953 presentò all’Università cattolica di Lublino una tesi sulla possibilità di fondare un’etica cristiana a partire dal sistema etico di Max Scheler. Più tardi, divenne professore di Teologia Morale ed Etica nel seminario maggiore di Cracovia e nella Facoltà di Teologia di Lublino.

Il 4 luglio 1958, il Papa Pio XII lo nominò Vescovo titolare di Ombi e Ausiliare di Cracovia. Ricevette l’ordinazione episcopale il 28 settembre 1958 nella cattedrale del Wawel (Cracovia), dalle mani dell’Arcivescovo Eugeniusz Baziak.

Il 13 gennaio 1964 fu nominato Arcivescovo di Cracovia da Paolo VI che lo creò Cardinale il 26 giugno 1967.

Partecipò al Concilio Vaticano II (1962-65) con un contributo importante nell’elaborazione della costituzione Gaudium et spes. Il Cardinale Wojtyła prese parte anche alle 5 assemblee del Sinodo dei Vescovi anteriori al suo Pontificato.

Viene eletto Papa il 16 ottobre 1978 e il 22 ottobre segue l'inizio solenne del Suo ministero di Pastore Universaledella Chiesa.

Dall’inizio del suo Pontificato, Papa Giovanni Paolo II ha compiuto 146 visite pastorali in Italia e, come Vescovo di Roma, ha visitato 317 delle attuali 332 parrocchie romane. I viaggi apostolici nel mondo - espressione della costante sollecitudine pastorale del Successore di Pietro per tutte le Chiese - sono stati 104.

Tra i suoi documenti principali si annoverano 14 Encicliche, 15 Esorta-zioni apostoliche, 11 Costituzioni apostoliche e 45 Lettere apostoliche. A Papa Giovanni Paolo II si ascrivono anche 5 libri: "Varcare la soglia della speranza" (ottobre 1994); "Dono e mistero: nel cinquantesimo anniversario del mio sacerdozio" (novembre 1996); "Trittico romano", meditazioni in forma di poesia (marzo 2003); "Alzatevi, andiamo!" (maggio 2004) e "Memoria e Identità" (febbraio 2005).

Papa Giovanni Paolo II ha celebrato 147 cerimonie di beatificazione - nelle quali ha proclamato 1338 beati - e 51 canonizzazioni, per un totale di 482 santi. Ha tenuto 9 concistori, in cui ha creato 231 (+ 1 in pectore) Cardinali. Ha presieduto anche 6 riunioni plenarie del Collegio Cardinalizio.

Dal 1978 ha convocato 15 assemblee del Sinodo dei Vescovi: 6 generali ordinarie (1980, 1983, 1987, 1990; 1994 e 2001), 1 assemblea generale straordinaria (1985) e 8 assemblee speciali (1980, 1991, 1994, 1995, 1997, 1998 [2] e 1999).

Nessun Papa ha incontrato tante persone come Giovanni Paolo II: alle Udienze Generali del mercoledì (oltre 1160) hanno partecipato più di 17 milioni e 600mila pellegrini, senza contare tutte le altre udienze speciali e le cerimonie religiose (più di 8 milioni di pellegrini solo nel corso del Grande Giubileo dell’anno 2000), nonché i milioni di fedeli incontrati nel corso delle visite pastorali in Italia e nel mondo; numerose anche le personalità governative ricevute in udienza: basti ricordare le 38 visite ufficiali e le altre 738 udienze o incontri con Capi di Stato, come pure le 246 udienze e incontri con Primi Ministri.

Muore a Roma, nel suo alloggio nella Città del Vaticano, alle ore 21.37 di sabato 2 aprile 2005. I solenni funerali in Piazza San Pietro e la sepoltura nelle Grotte Vaticane seguono l'8 aprile.

Fonte:

www.karol-wojtyla.org

El 22 de octubre se celebra la fiesta litúrgica del Beato Papa Juan Pablo II, elevado a los altares en una multitudinaria Misa el 1 de mayo de 2011 en la Plaza de San Pedro en Roma.
La decisión de celebrar la memoria del Papa Peregrino el día 22 de octubre se tomó debido a que ese día en 1978 Juan Pablo II inició su pontificado.
En la homilía de aquella Eucaristía, el Papa Wojtyla hizo su emblemática exhortación a los católicos de todo el mundo: "¡No tengan miedo! ¡Abrid, más todavía, abrid de par en par las puertas a Cristo!"
Por ser Juan Pablo II aún beato, las celebraciones oficiales se realizan en Roma, ciudad de la que todo Papa es Obispo y en Polonia, su país natal. Esto no impide que católicos de otras partes del mundo, algunos de los cuales han solicitado a través de sus diócesis el permiso formal, puedan plegarse a las celebraciones.
El proceso de canonización del Papa Wojtyla sigue su marcha normal y se evalúan posibles milagros atribuidos a su intercesión, como confirmó hace unos días el Prefecto para la Congregación para las Causas de los Santos, Cardenal Angelo Amato.
El milagro que permitió la beatificación de Juan Pablo II fue la curación del Parkinson de la religiosa francesa Marie Simon-Pierre, sanada de Parkinson, la misma enfermedad que padeció el difunto Pontífice.
El 4 de octubre el Cardenal Amato explicó, que no hay prisa para la canonización. "Por ahora, nosotros disfrutamos de la beatificación. Porque la beatificación es un objetivo importante desde el momento en que ha sido confirmado el tema de la heroicidad de la virtud, sellado por un milagro grandioso", afirmó.
www.juanpablosegundo.com.mx/…/55-22-octubre-f…

Blessed Pope John Paul II
1920-2005

“Open wide the doors to Christ,” urged John Paul II during the homily at the Mass when he was installed as pope in 1978.

Born in Wadowice, Poland, Karol Jozef Wojtyla had lost his mother, father and older brother before his 21st birthday. Karol’s promising academic career at Krakow’s Jagiellonian University was cut short by the outbreak of World War II. While working in a quarry and a chemical factory, he enrolled in an “underground” seminary in Kraków. Ordained in 1946, he was immediately sent to Rome where he earned a doctorate in theology.

Back in Poland, a short assignment as assistant pastor in a rural parish preceded his very fruitful chaplaincy for university students. Soon he earned a doctorate in philosophy and began teaching that subject at Poland’s University of Lublin.

Communist officials allowed him to be appointed auxiliary bishop of Krakow in 1958, considering him a relatively harmless intellectual. They could not have been more wrong!

He attended all four sessions of Vatican II and contributed especially to its Pastoral Constitution on the Church in the Modern World. Appointed as archbishop of Krakow in 1964, he was named a cardinal three years later.

Elected pope in October 1978, he took the name of his short-lived, immediate predecessor. Pope John Paul II was the first non-Italian pope in 455 years. In time, he made pastoral visits to 124 countries, including several with small Christian populations.

He promoted ecumenical and interfaith initiatives, especially the 1986 Day of Prayer for World Peace in Assisi. He visited Rome’s Main Synagogue and the Western Wall in Jerusalem; he also established diplomatic relations between the Holy See and Israel. He improved Catholic-Muslim relations and in 2001 visited a mosque in Damascus, Syria.

The Great Jubilee of the Year 2000, a key event in John Paul’s ministry, was marked by special celebrations in Rome and elsewhere for Catholics and other Christians. Relations with the Orthodox Churches improved considerably during his ministry as pope.

“Christ is the center of the universe and of human history” was the opening line of his 1979 encyclical, Redeemer of the Human Race. In 1995, he described himself to the United Nations General Assembly as “a witness to hope.”

His 1979 visit to Poland encouraged the growth of the Solidarity movement there and the collapse of communism in central and eastern Europe 10 years later. He began World Youth Day and traveled to several countries for those celebrations. He very much wanted to visit China and the Soviet Union but the governments in those countries prevented that.

One of the most well-remembered photos of his pontificate was his one-on-one conversation in 1983 with Mehmet Ali Agca, who had attempted to assassinate him two years earlier.

In his 27 years of papal ministry, John Paul wrote 14 encyclicals and five books, canonized 482 saints and beatified 1,338 people.

In the last years of his life, he suffered from Parkinson’s disease and was forced to cut back on some of his activities.

Pope Benedict XVI beatified John Paul II on May 1, 2011, Divine Mercy Sunday.

Comment:

Before John Paul’s funeral Mass in St. Peter’s Square, hundreds of thousands of people had waited patiently for a brief moment to pray before his body, which lay in state inside St. Peter’s for several days. The media coverage of his funeral was unprecedented.

Cardinal Joseph Ratzinger, then dean of the College of Cardinals and later Pope Benedict XVI, presided at the funeral Mass and concluded his homily by saying: “None of us can ever forget how, in that last Easter Sunday of his life, the Holy Father, marked by suffering, came once more to the window of the Apostolic Palace and one last time gave his blessing urbi et orbi [‘to the city and to the world’].

“We can be sure that our beloved pope is standing today at the window of the Father’s house, that sees us and blesses us. Yes, bless us, Holy Father. We entrust your dear soul to the Mother of God, your Mother, who guided you each day and who will guide you now to the glory of her Son, our Lord Jesus Christ. Amen.”

Quote:

In his 1999 Letter to the Elderly, Pope John Paul II wrote: “Grant, O Lord of life,...when the moment of our definitive ‘passage’ comes, that we may face it with serenity, without regret for what we shall leave behind. For in meeting you, after having sought you for so long, we shall find once more every authentic good which we have known here on earth, in the company of all those who have gone before us marked with the sign of faith and hope....Amen.”

Related St. Anthony Messenger article(s)

Pope John Paul II: 25 Years of Service, by Cindy Wooden, Cardinal Roger Mahony, John Thavis, Mary Ann Walsh, RSM, and Bishop Joseph Galante
Pope John Paul II: Model of Heroic Service, by Jack Wintz, OFM
Blessed Pope John Paul II: Witness to Hope, by Pat McCloskey, OFM

www.americancatholic.org/Features/Saints/saint.aspx