Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze
Święty Paweł w Koryncie Czytanie z Dziejów Apostolskich Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan». Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest. Oto słowo Boże. ======= EWANGELIA J 16, 16-20 Smutek wasz przemieni się w radość Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość». Oto słowo Pańskie. *********†******** Zaplątani? Prowadzeni? ,,Perypetie. Zdawać by się mogło, że to tylko zwykła ziemska przeplatanka, raz na wozie, raz pod wozem, radość, smutek. Jezus wskazuje jednak, iż smutek uczniów ma jakiś głębszy sens. Płaczemy w obliczu śmiechu świata, dostrzegamy nieszczęście tam, gdzie inni widzą wygodę i okazje do uzyskania korzyści – ale i jesteśmy w swoim płaczu pocieszeni, wołając o ratunek, uzyskujemy pomoc z nieba. To co robi Paweł: przechodzenie z miasta do miasta, ponawiane próby ewangelizowania, działania w stylu „jak nie oknem, to drzwiami” – to wszystko może sprawiać wrażenie chaosu, zupełnego poplątania. A jednak rządzi tym jedna, fundamentalna zasada: być jak najbliżej Chrystusa, głosić Go braciom. Może to cos dla nas: ten rdzeń, który wszystko upraszcza, pomaga wybierać dobro, koi, prowadzi – nawet wśród życiowej plątaniny, wśród łez.,, Refleksja na dziś
,,Świat potrzebuje nadziei Nadzieja jest cnotą, przeciwko której często grzeszymy: w naszych złych tęsknotach, w naszych melancholiach, kiedy myślimy, że minione chwile szczęścia zostały pogrzebane na zawsze. Grzeszymy przeciwko nadziei, kiedy popadamy w przygnębienie z powodu naszych grzechów, zapominając, iż Bóg jest miłosierny i większy od naszego serca. ..,,
EWANGELIA J 16, 16-20 Smutek wasz przemieni się w radość Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili …Więcej
EWANGELIA J 16, 16-20 Smutek wasz przemieni się w radość Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość». Oto słowo Pańskie.
,,...Co się ze mną stanie? Jaki jest cel mojej podróży? Jakie jest przeznaczenie świata?”. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że negatywna odpowiedź na te pytania rodzi smutek. Jeśli życiowa podróż nie ma sensu, jeśli na początku i na końcu jest nicość, to zastanawiamy się, po co w ogóle musimy podążać: stąd bierze się ludzka rozpacz, poczucie bezsensowności wszystkiego. I wielu mogło by się buntować …Więcej
,,...Co się ze mną stanie? Jaki jest cel mojej podróży? Jakie jest przeznaczenie świata?”.
Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że negatywna odpowiedź na te pytania rodzi smutek. Jeśli życiowa podróż nie ma sensu, jeśli na początku i na końcu jest nicość, to zastanawiamy się, po co w ogóle musimy podążać: stąd bierze się ludzka rozpacz, poczucie bezsensowności wszystkiego. I wielu mogło by się buntować: „Starałem się być uczciwy, roztropny, sprawiedliwy, mężny, umiarkowany. Byłem także mężczyzną czy kobietą wiary…. Na co się zdało moje zmaganie, jeśli wszystko kończy się tutaj, na ziemi?”. Jeśli zabraknie nadziei, wszystkie inne cnoty mogą się rozsypać w proch. Gdyby nie było żadnego pewnego jutra, żadnej jasnej perspektywy, można by dojść do wniosku, że cnota jest daremnym wysiłkiem. „Tylko wtedy, gdy przyszłość jest pewna jako rzeczywistość pozytywna, można żyć w teraźniejszości” (BENEDYKT XVI, Enc. Spe salvi, 2).
Nadzieja jest darem wprost od Boga
Chrześcijanin ma nadzieję nie z powodu własnych zasług. Jeśli wierzy w przyszłość, to dlatego, że Chrystus umarł, zmartwychwstał i dał nam swojego Ducha. „Odkupienie zostało nam ofiarowane w tym sensie, że została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoło naszej teraźniejszości” (BENEDYKT XVI, Enc. Spe salvi, 1). Dlatego też, po raz kolejny mówimy, że nadzieja jest cnotą teologalną: nie emanuje z nas, nie jest uporem, do którego sami chcemy się przekonać, lecz jest darem, który pochodzi wprost od Boga....jeśli wierzysz w zmartwychwstanie Chrystusa, to wiesz z całą pewnością, że żadna porażka i żadna śmierć nie jest wieczna. Ale jeśli nie wierzysz w zmartwychwstanie Chrystusa, wszystko staje się puste, nawet nauczanie Apostołów.
Świat potrzebuje nadziei Nadzieja jest cnotą, przeciwko której często grzeszymy: w naszych złych tęsknotach, w naszych melancholiach, kiedy myślimy, że minione chwile szczęścia zostały pogrzebane na zawsze. Grzeszymy przeciwko nadziei, kiedy popadamy w przygnębienie z powodu naszych grzechów, zapominając, iż Bóg jest miłosierny i większy od naszego serca. Nie zapominajmy też o tym, bracia i siostry: Bóg wybacza wszystko, Bóg przebacza zawsze. To my nużymy się, prosząc o przebaczenie. Nie zapominajmy o tej prawdzie, że Bóg przebacza wszystko, Bóg przebacza zawsze. Grzeszymy przeciwko nadziei, kiedy popadamy w przygnębienie z powodu naszych grzechów, grzeszymy przeciwko nadziei, gdy jesień przekreśla w nas wiosnę; gdy Boża miłość przestaje być wiecznym ogniem i nie mamy odwagi, by podejmować decyzje angażujące nas na całe życie. Tej chrześcijańskiej cnoty dzisiejszy świat bardzo potrzebuje! Tak jak bardzo potrzebuje cierpliwości, cnoty, która idzie w parze z nadzieją. Ludzie cierpliwi tworzą dobro. Uparcie pragną pokoju i chociaż niektórzy się spieszą i chcieliby mieć wszystko i natychmiast, cierpliwość potrafi czekać. Nawet jeśli wokół nas wielu uległo rozczarowaniu, to osoba żywiąca nadzieję jest cierpliwa i potrafi przetrwać najciemniejsze noce. Nadzieja i cierpliwość idą ze sobą w parze....
Bracia i siostry, idźmy naprzód i prośmy o łaskę nadziei, nadziei z cierpliwością. Zawsze trzeba spoglądać na to ostateczne spotkanie, zawsze trzeba widzieć, że Pan jest zawsze blisko nas, że nigdy, przenigdy śmierć nie odniesie zwycięstwa. Idźmy naprzód i prośmy Pana, aby obdarzył nas tą wielką cnotą nadziei połączonej z cierpliwością.,,
LĘK O PRZYSZŁOŚĆ Myśl o twojej przyszłości napawa cię lękiem? Obawiasz się samotności, rozpaczy, śmierci, choroby, śmierci kogoś bliskiego? Lękasz się, że czegoś ci zabraknie? Weź Księgę Przysłów: Gdy spoczniesz, nie zaznasz trwogi, zaśniesz, a sen twój będzie przyjemny. Nagły strach cię nie przerazi ni klęska, gdy dotknie przewrotnych; bo z tobą jest Pan, przed sidłem twą nogę ochroni (Prz 3,24-26). …Więcej
LĘK O PRZYSZŁOŚĆ
Myśl o twojej przyszłości napawa cię lękiem? Obawiasz się samotności, rozpaczy, śmierci, choroby, śmierci kogoś bliskiego? Lękasz się, że czegoś ci zabraknie? Weź Księgę Przysłów:
Gdy spoczniesz, nie zaznasz trwogi, zaśniesz, a sen twój będzie przyjemny. Nagły strach cię nie przerazi ni klęska, gdy dotknie przewrotnych; bo z tobą jest Pan, przed sidłem twą nogę ochroni (Prz 3,24-26). Lęki.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, * albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica * i święte ramię Jego. Refren. Pan okazał swoje zbawienie, * na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją * dla domu Izraela. Refren. Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, * cieszcie się, weselcie i grajcie.
