Dr Campra znalazł mikrostruktury w szczepionkach C-19, kryształy nieorganiczne czy bezprzewodowa sieć nanoczujników?
Poniżej przedstawiamy niektóre obiekty o kształtach geometrycznych, które można było zaobserwować w zamkniętych fiolkach, różnych, losowych próbek szczepionek COVID19 mRNA, przy użyciu mikroskopii świetlnej z jasnym lub ciemnym polem, przy małych powiększeniach od 100x do 600X. AS hipoteza robocza, niektóre z tych obiektów, które zostały zaproponowane jako możliwych elementów bezprzewodowej nanosensora sieć (WNSN), albo jako nano-czujniki, jak nano-routerów, lub nano-anten: https: //corona2inspect.blogspot .com / 2021/09/redes-nanocomunicacion-inalambrica-nanotecnologia-cuerpo-humano.html patrones-vacunas-coronavirus-nanorouters.html
Większość z tych obiektów pojawia się po wysuszeniu próbek w temperaturze pokojowej, pozostając zatopione w pozostałym hydrożelu. O ile nam wiadomo, ani tożsamość tych obiektów, czy to kryształów mineralnych, czy urządzeń nanotechnologicznych, nie została zadeklarowana przez producentów, ani też nie zostały należycie scharakteryzowane przez niezależne laboratoria. - Charakterystyka tych obiektów wykracza poza zakres tego raportu. Naszym zamiarem jest po prostu upublicznienie tych obrazów do dyskusji technicznej przez ekspertów w dziedzinie krystalografii lub inżynierii nanokomunikacyjnej. (* zobacz więcej zdjęć poniżej)
Identyfikacja wzorca w szczepionkach na koronawirusa: nanooutery
Ponieważ tlenek grafenu został odkryty w szczepionkach przeciwko koronawirusowi, wszystkie dokonane odkrycia i badania tylko potwierdzają jego obecność (Campra, P. 2021) . Do chwili obecnej znaleziono również więcej niż rozsądne dowody i wskazówki na istnienie nanorurek węglowych i "nano-ośmiornic" , kul mezoporowatych , nanorobotów koloidalnych ; przedmioty, które nie powinny być częścią żadnej szczepionki i które nie są zadeklarowane wśród jej składników. Dodatkowo zidentyfikowano i udokumentowano inne rodzaje obiektów na zdjęciach próbek krwi osób zaszczepionych szczepionkami na koronawirusa, w szczególności mikro-pływaków , nanoanteny ze skrystalizowanych grafenowych i grafenowych kropek kwantowych , znane również jako GQD.
Przy tej okazji, analizując jeden z obrazów uzyskanych przez dr Camprę , odpowiadający próbce szczepionki Pfizer, patrz ryc. 1, odkryto, że z dużym prawdopodobieństwem jest to nanorouter lub część jego obwodów. Na oryginalnym obrazie widać dobrze zdefiniowaną kroplę, w której pojawiają się struktury krystaliczne o formacie czworokątnym lub sześciennym. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz ślady na tych kryształach o regularnym wzorze, w niektórych przypadkach dobrze odgraniczonych, ale ograniczonych przez optykę mikroskopu.
Odkrycie było możliwe dzięki wyizolowaniu każdego czworokątnego kryształu, zastosowaniu procesu rasteryzacji, ogniskowania i wytyczenia krawędzi obrazu w celu dalszego podkreślenia obserwowanych znaków. Po zakończeniu tego procesu narysowano wstępny szkic z liniami i wzorami wypisanymi na szkle, tworząc czysty zarys tego, co w rzeczywistości wyglądało jak obwód. Fakt znalezienia równoległych i prostopadłych linii o rozkładzie dalekim od wzorów fraktalnych był bardzo uderzający, co pozwoliło nam automatycznie wnioskować, że był to produkt manufaktury. Dlatego w literaturze naukowej poszukiwano podobnych wzorców, które miały podobny schemat, podobny do obwodu, który właśnie został narysowany. Wynik wyszukiwania był prawie natychmiastowy,ponieważ odkryto wzór nanoroutera z kropkami kwantowymi, jak pokazano na rycinie 2.
Odkrycie to ma fundamentalne znaczenie nie tylko dla zrozumienia prawdziwego celu i składników szczepionek na koronawirusa, ale także dla wyjaśnienia istnienia zjawiska adresów MAC, widocznego przez bluetooth wielu urządzeń mobilnych.
Kontekst odkrycia
Przed przystąpieniem do wyjaśniania znaleziska wygodnie jest zapamiętać kontekst, w jakim zostało ono oprawione, aby zapewnić jego zrozumienie i późniejsze pogłębienie.
Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że grafen i jego pochodne, tlenek grafenu (GO) i nanorurki węglowe (CNT), wchodzą w skład składników szczepionek, zgodnie z tym, co zostało już powiedziane na tym blogu. Właściwości grafenu są wyjątkowe pod względem fizycznym, ale także termodynamicznym, elektronicznym, mechanicznym i magnetycznym. Jego właściwości pozwalają na zastosowanie go jako nadprzewodnika, materiału pochłaniającego fale elektromagnetyczne (mikrofala EM), emitera, odbiornika sygnału, anteny kwantowej, co umożliwia tworzenie zaawansowanej elektroniki w skali nano i mikrometrycznej. Jest tak, że jest to podstawowy nanomateriał dla rozwoju nanobiomedycyny.
Jednak pomijając wszystkie korzyści, literatura naukowa jest bardzo jasna, jeśli chodzi o konsekwencje zdrowotne dla organizmu ludzkiego. Powszechnie wiadomo, że grafen (G), tlenek grafenu (GO) i inne pochodne, takie jak nanorurki węglowe (CNT) są toksyczne w prawie wszystkich postaciach, powodując mutagenezę, śmierć komórek (apoptozę), uwalnianie wolnych rodników, toksyczność płucną, obustronne zapalenie płuc, genotoksyczność lub uszkodzenie DNA, zapalenie, immunosupresja, uszkodzenie układu nerwowego, krążenia, hormonalnego, rozrodczego i moczowego, które mogą powodować śmierć anafilaktyczną i dysfunkcję wielu narządów , patrz „ Uszkodzenie i toksyczność tlenku grafenu ” i " Uszkodzenia i toksyczność nanorurek węglowo-grafenowych ".
Po drugie, grafen jest nanomateriałem modulowanym radiowo , zdolnym do pochłaniania fal elektromagnetycznych i powielania promieniowania, działając jako nano-antena lub wzmacniacz sygnału.
Narażenie na promieniowanie elektromagnetyczne może powodować rozwarstwienie mniejszego materiału cząsteczkowego nazywanego kropkami kwantowymi grafenem lub GQD (Graphene Quantum Dots), których właściwości i właściwości fizyczne poprawiają się ze względu na ich jeszcze mniejszą skalę, dzięki efektowi „ sali kwantowej ”, ponieważ działają poprzez wzmocnienie sygnałów elektromagnetycznych, a wraz z nim odległość emisji, zwłaszcza w środowiskach takich jak ludzkie ciało.
GQD mogą przybierać różne morfologie, na przykład sześciokątny, trójkątny, kołowy lub nieregularny wielokąt.
Zdolność nadprzewodząca i transdukcyjna sprawia, że grafen jest jednym z najbardziej odpowiednich materiałów do tworzenia bezprzewodowych sieci nanokomunikacyjnych do zarządzania nanotechnologią w ludzkim ciele . Podejście to było intensywnie opracowywane przez społeczność naukową po znalezieniu i przeanalizowaniu dostępnych protokołów i specyfikacji , ale także systemów routingu dla pakietów danych. które generowałyby nanourządzenia i nanowęzły w ciele, w kompleksie systemów zwanym CORONA, których celem jest efektywne przesyłanie sygnałów i danych w sieci, optymalizacja zużycia energii (do możliwego minimum), a także zmniejszenie, awarie w transmisji pakietów danych.
W tej sieci nanokomunikacyjnej stosowany jest rodzaj sygnału TS-OOK (Time-Spread On-Off Keying), który umożliwia przesyłanie kodów binarnych 0 i 1, poprzez krótkie impulsy, które wiążą się z aktywacją i dezaktywacją sygnału w bardzo krótkich odstępach czasu kilku femtosekund.
Ze względu na złożoność nanokomunikacji w ludzkim ciele, gdzie nanowęzły sieci są rozmieszczone w całym ciele, w wielu przypadkach w ruchu, z powodu przepływu krwi, a w innych przyłączone do śródbłonka do ścian tętnic i naczyń włosowatych lub w tkankach innych narządów naukowcy wymagali opracowania oprogramowania do symulacji takich warunków , aby zweryfikować opracowywane protokoły nanokomunikacyjne.
Do nanokomunikacji elektromagnetycznej musimy dodać nanokomunikację molekularną, o której mowa we wpisie dotyczącym nanorurek węglowych i nowych dowodów w próbkach szczepionek. W obu publikacjach analizowane są implikacje tych obiektów w dziedzinie neuronauki, neuromodulacji i neurostymulacji, ponieważ jeśli są zlokalizowane w tkance neuronalnej (co jest bardzo prawdopodobne, biorąc pod uwagę zdolność do pokonania bariery krew-mózg), mogą ustalić połączenia, które łączą synapsę neuronalną.
Aby pakiety danych emitowane i odbierane z sieci nanokomunikacyjnej dotarły do miejsca przeznaczenia, konieczne jest, aby protokół komunikacyjny implementował w jakiś sposób unikalną identyfikację nanourządzeń (tj. poprzez MAC) i przesyłał informacje na adres IP. . W tym sensie ludzkie ciało staje się serwerem IoNT (z Internetu NanoThings), w którym można zasymilować model komunikacji klient/serwer. Mechanizmy, polecenia lub rodzaje wniosków pozostają do ustalenia, podobnie jak dokładna częstotliwość i rodzaj sygnału obsługującego bezprzewodową sieć nanokomunikacyjną, która zostałaby zainstalowana z każdą szczepionką, chociaż oczywiście informacje te muszą być bardzo poufne.
Nanoroutery QCA
Odkryty obwód, patrz rysunek 3, odpowiada dziedzinie automatów komórkowych z kropkami kwantowymi, znanych również jako QCA ( Quantum Cellular Automata), charakteryzujących się skalą nanometryczną i bardzo niskim zużyciem energii, jako alternatywa dla zastąpienia technologii opartej na tranzystory.
Nanoemitery plazmoniczne
Inną kwestią wymagającą wyjaśnienia przy odkryciu obwodu nanoroutera w próbce szczepionki jest jego umiejscowienie w czymś, co wydaje się być czworokątnym kryształem. Chociaż można by sądzić, że jest to forma generowana losowo, przegląd bibliograficzny ujawnia i uzasadnia ten rodzaj formy, który służy jako ramy dla tego typu obwodu. W rzeczywistości jest to « nano-emiter plazmoniczny» , innymi słowy, odpowiadałaby nanoantenie o sześciennym kształcie (pojedynczy kryształ) o zmiennej wielkości w skali nanomikrometrycznej, która może emitować, odbierać lub powtarzać sygnały.
Pamięć CAM i TCAM dla MAC i IP
Jeśli weźmie się pod uwagę obecność nanoouterów w szczepionkach, można potwierdzić hipotezę o istnieniu jednego lub więcej adresów MAC (stałych lub dynamicznych), które mogą być emitowane przez osoby zaszczepione lub za pośrednictwem innego urządzenia pośredniczącego (np. telefonu komórkowego). . Takie podejście jest zgodne z tym, co już wyjaśniono i udowodniono w tej publikacji, ale także z publikacjami naukowymi dotyczącymi sieci nanokomunikacyjnych dla ludzkiego ciała .
Szczepionki to między innymi sposób instalowania sprzętu do kontroli, modulacji i monitorowania ludzi.
Przeczytaj cały artykuł (z tłumaczeniem) - cion-patrones-vacunas-coronavirus-nanorouters.html - skasowane - pod spodem przywrócone;
Identyfikacja wzorców w szczepionkach c0r0n @ v | rus: nanoouters
Ponieważ tlenek grafenu został odzyskany 200 r. w 0 szczen. c. | Do tej pory znaleziono również więcej niż warstwy i filtry na istnienie nanorurek węglowych i ośmiornic , mezoporowatych sfer , koloidalnych nanorobotów; przedmioty, które nie powinny być częścią żadnej szczepionki i które nie są zadeklarowane wśród jej składników. Ponadto zidentyfikowaliśmy i udowodniliśmy inne obiekty na zdjęciach próbek krwi od osób zaszczepionych szczepionkami c0r0n@v|rus, w szczególności mikro-pływaków , nano-anteny krystalicznego grafenu i kropki kwantowej grafenu, znanego również jako GQD.
Przy tej okazji, analizując jeden z obrazów przez dr Camprę , odpowiadający probce of offer Pfizer, patrz ryc. 1, odkryto, że jest z prawdopodobieństwem nanoroutera lub częścią jego obsługi. Na wizytom obrazie widać dobrze poinformowaną kroplę, w ramach tworzenia sieci krystalicznej lub rozmiaru czworokątnego lub sześciennego. Jeśli przyjrzysz się stać, zobaczysz na tych kryształach ślady lub regularnym wzorcem, w niektórych przypadkach dobrych odgraniczeń, ale ograniczonych przez optyki mikroskopu.
El hallazgo ha sido posible aislando cada cristal cuadrangular, aplicando un proceso de rasterizado, enfoque y delimitación de los bordes de la imagen, a fin de pronunciar aún más las marcas observadas. Una vez completado este proceso, se dibujó un borrador con las líneas y patrones inscritos en el cristal, creando un perfil limpio de lo que en realidad parecía un circuito. Fue muy llamativo el hecho de encontrar líneas paralelas y perpendiculares con una distribución alejada de los patrones fractales, lo que permitió inferir automáticamente la posibilidad de que hubiera sido producto de la manufactura. Por ello, se buscaron patrones similares en la literatura científica, que tuvieran un esquema similar, parecido al circuito que se acababa de dibujar. El resultado de la búsqueda fue casi inmediato, ya que se encontró el patrón de un nanorouter de puntos cuánticos, tal como se observa en la figura 2.
Odkrycie to ma fundamentalne znaczenie, nie tylko dla zrozumienia prawdziwego celu i składników szczepionek c0r0n @ v | rus, ale także dla wyjaśnienia istnienia zjawiska adresów MAC, widocznego przez bluetooth wielu urządzeń mobilnych.
Kontekst odkrycia
Przed przystąpieniem do wyjaśniania znaleziska wygodnie jest zapamiętać kontekst, w jakim zostało ono oprawione, aby zapewnić jego zrozumienie i późniejsze pogłębienie.
W pierwszej kolejności należy pamiętać, że grafen i jego pochodne, tlenek grafenu (GO) i nanorurki węglowe (CNT), wchodzą w skład składników szczepionek, o czym już wspomniano na tym blogu. Właściwości grafenu są wyjątkowe z fizycznego punktu widzenia, ale także termodynamiczne, elektroniczne, mechaniczne i magnetyczne. Jego właściwości pozwalają na zastosowanie go jako nadprzewodnika, materiału pochłaniającego fale elektromagnetyczne (mikrofala EM), emitera, odbiornika sygnału, anteny kwantowej, co umożliwia tworzenie zaawansowanej elektroniki w skali nano i mikrometrycznej. Jest tak, że jest to podstawowy nanomateriał w rozwoju nanobiomedycyny (Mitragotri, S.; Anderson, DG; Chen, X.; Chow, EK; Ho, D.; Kabanov, AV; Xu, C. 2015 ),sieci nanokomunikacyjne ( Kumar, MR 2019 ), nowe terapie dostarczania leków ( Yu, J .; Zhang, Y .; Yan, J .; Kahkoska, AR; Gu, Z. 2018 ) oraz leczenie raka ( Huang, G .; Huang, H. 2018 )) oraz neurologicznego leczenia chorób neurodegeneracyjnych (John, AA; Subramanian, AP; Vellayappan, MV; Balaji, A.; Mohandas, H.; Jaganathan, SK 2015). Jednak pomijając wszystkie korzyści, literatura naukowa jest bardzo jasna, jeśli chodzi o konsekwencje zdrowotne dla organizmu ludzkiego. Powszechnie wiadomo, że grafen (G), tlenek grafenu (GO) i inne pochodne, takie jak nanorurki węglowe (CNT) są toksyczne w prawie wszystkich postaciach, powodując mutagenezę, śmierć komórek (apoptozę), uwalnianie wolnych rodników, toksyczność płucną, obustronne zapalenie płuc, genotoksyczność lub uszkodzenie DNA, zapalenie, immunosupresja, uszkodzenie układu nerwowego, krążenia, hormonalnego, rozrodczego i moczowego, które mogą powodować śmierć anafilaktyczną i dysfunkcję wielu narządów, patrz strona " Uszkodzenia i toksyczność tlenku grafenu „oraz” Uszkodzenia i toksyczność nanorurek węglowych-grafen ”.
Po drugie, grafen jest nanomateriałem radiomodulującym , zdolnym do pochłaniania fal elektromagnetycznych i zwielokrotniania promieniowania, działając jako nano-antena lub wzmacniacz sygnału (Chen Y.; Fu X; Liu L.; Zhang Y.). ; Cao, L.; Yuan, D.; Liu, P. 2019). Narażenie na promieniowanie elektromagnetyczne może powodować złuszczanie się materiału na mniejsze cząstki (Lu, J.; Yeo, PSE; Gan, CK; Wu, P.; Loh, KP 2011), zwane grafenowymi kropkami kwantowymi lub GQD (Graphene Quantum Dots), którego właściwości fizyczne i osobliwości poprawiają się ze względu na jeszcze mniejszą skalę, dzięki efektowi " Sali Kwantowej " ”, ponieważ działają poprzez wzmacnianie sygnałów elektromagnetycznych (Massicotte, M .; Yu, V .; Whiteway, E .; Vatnik, D .; Hilke, M. 2013 | Zhang, X .; Zhou, Q .; Yuan, M. Liao, B.; Wu, X.; Ying, M. 2020), a wraz z nim odległość emisji, zwłaszcza w środowiskach takich jak ludzkie ciało (Chopra, N.; Phipott, M.; Alomainy, A.). ; Abbasi , QH ; Qaraqe , K .; Shubair , RM 2016 . GQD mogą przybierać różne morfologie , na przykład sześciokątny , trójkątny , kołowy lub nieregularny wielokąt ( Tian , P ; Tang , L .; Teng , KS ; Lau , SP 2018).
Zdolność nadprzewodząca i transdukcyjna sprawia, że grafen jest jednym z najbardziej odpowiednich materiałów do tworzenia bezprzewodowych sieci nanokomunikacyjnych do zarządzania nanotechnologią w ludzkim ciele . Podejście to było intensywnie opracowywane przez społeczność naukową po znalezieniu i przeanalizowaniu dostępnych protokołów i specyfikacji , ale także systemów routingu dla pakietów danych.które generowałyby nanourządzenia i nanowęzły w ciele, w kompleksie systemów zwanym CORONA, których celem jest efektywne przesyłanie sygnałów i danych w sieci, optymalizacja zużycia energii (do możliwego minimum), a także zmniejszenie, awarie transmisji pakietów danych (Bouchedjera, IA; Aliouat, Z .; Louail, L. 2020 | Bouchedjera, IA; Louail, L .; Aliouat, Z .; Harous, S. 2020 | Tsioliaridou, A .; Liaskos C.; Ioannidis, S.; Pitsillides, A. 2015). W tej sieci nanokomunikacyjnej stosowany jest sygnał typu TS-OOK (Time-Spread On-Off Keying), który umożliwia przesyłanie kodów binarnych 0 i 1 za pomocą krótkich impulsów, które wiążą się z aktywacją i dezaktywacją sygnału w określonych odstępach czasu. mały z kilku femtosekund (Zhang, R.; Yang, K.; Abbasi, QH; Qaraqe, KA;Alomainy, A. 2017 | Vavouris, AK; Dervisi, FD; Papanikolaou, VK; Karagiannidis, GK 2018). Ze względu na złożoność nanokomunikacji w ludzkim ciele, gdzie nanowęzły sieci są rozmieszczone w całym ciele, w wielu przypadkach w ruchu, z powodu przepływu krwi, a w innych przyłączone do śródbłonka do ścian tętnic i naczyń włosowatych lub w tkankach innych narządów naukowcy wymagalia w innych przyczepionych do śródbłonka do ścian tętnic i naczyń włosowatych lub w tkankach innych narządów, naukowcy wymagalia w innych przyczepionych do śródbłonka do ścian tętnic i naczyń włosowatych lub w tkankach innych narządów, naukowcy wymagali opracowanie oprogramowania do symulacji takich warunków , w celu weryfikacji i walidacji opracowywanych protokołów nanokomunikacyjnych (Dhoutaut, D.; Arrabal, T.; Dedu, E. 2018).
Z drugiej strony, sieć nanokomunikacyjna zorientowana na ludzkie ciało (Balghusoon, AO; Mahfoudh, S. 2020) została starannie zaprojektowana pod względem topologicznym, uwzględniając wyspecjalizowane komponenty do realizacji tego zadania. Na przykład nanokomunikacja elektromagnetyczna składa się w swojej najbardziej podstawowej warstwie z nanowęzłów, czyli urządzeń (przypuszczalnie wykonanych z grafenu, nanorurek węglowych, GQD, między innymi obiektów i materiałów), które mają zdolność interakcji jako nanoczujniki, siłowniki piezoelektryczne , aw każdym razie jako nano-anteny, które propagują sygnały do pozostałych nanowęzłów. Nanowęzły znajdują w nanorouterach (zwanych również nanokontrolerami) kolejny krok w topologii. Jego funkcją jest odbieranie sygnałów emitowanych przez nanowęzły,przetwarzać je i wysyłać do nano-interfejsów, które będą emitować je na zewnątrz ciała z niezbędną częstotliwością i zasięgiem, ponieważ musi pokonać barierę skórną bez utraty przejrzystości sygnału, aby mógł zostać odebrany przez urządzenie mobilne w odpowiedniej odległości (zwykle kilka metrów). Tym urządzeniem mobilnym byłby w rzeczywistości smartfon lub inne urządzenie z połączeniem internetowym, które pozwala mu działać jako „brama”. Topologia określa również możliwość, że cała infrastruktura nanowęzłów, nanorouterów i nanointerfejsów jest zunifikowana w jednym nanourządzeniu, zwanym biegunem lub metamateriałem zdefiniowanym przez oprogramowanie SDM (Lee, SJ; Jung, C.; Choi, K.). ; Kim, S. 2015). Model ten upraszcza topologię,ale zwiększa rozmiar urządzenia i złożoność jego konstrukcji, pomyślanej w kilku warstwach grafenu. W każdym razie, niezależnie od topologii, nanorutery są niezbędne do poprawnego trasowania i dekodowania sygnałów, do ich wysyłania, ale także do ich odbioru, ponieważ mogą być zaprojektowane do usługi dwukierunkowej, co de facto implikuje możliwość odbioru sygnałów .. poleceń, rozkazów, operacji, które wchodzą w interakcję z obiektami sieci.co de facto implikuje możliwość odbierania sygnałów poleceń, rozkazów, operacji, które wchodzą w interakcję z obiektami sieci.co de facto implikuje możliwość odbierania sygnałów poleceń, rozkazów, operacji, które wchodzą w interakcję z obiektami sieci.
Do nanokomunikacji elektromagnetycznej musimy dodać nanokomunikację molekularną, o której mowa we wpisie dotyczącym nanorurek węglowych i nowych dowodów w próbkach szczepionek. W obu publikacjach analizowane są implikacje tych obiektów w dziedzinie neuronauki, neuromodulacji i neurostymulacji, ponieważ jeśli są zlokalizowane w tkance neuronalnej (co jest bardzo prawdopodobne, biorąc pod uwagę zdolność do pokonania bariery krew-mózg), mogą ustalić połączenia, które łączą synapsę neuronalną. Oznacza to, że łączą one neurony różnymi skrótami, krótszymi niż naturalne aksony ( Fabbro A.; Cellot G.; Prato M.; Ballerini L. 2011). Ma być może być w eksperymentalnych terapiach w celu zlewania się z ciągami banków neurodegeneracyjnych, być stosowalnymi proporcjonalnymi zakłóceniami również dyslokacjami, może być neuroprzekaźników, takich dopaminy mimowolnej liczby kręgów, kręgów, jak również modułów neuroelektronicznych lub elektrycznych lub elektrycznych z mozliwością nanorurek Suzuki, J.; Budiman, H.; Carr, TA; DeBlois, JH 2013 | Balasubramaniam, S.; Boyle, NT; Della-Chiesa, A.; Walsh, F.; Mardinoglu, A.; Botvich, D.; Prina-Mello, A. 2011), w konfiguracji komiksów i impulów z sieci nanokomunikacyjnych (Akyildiz, IF; Jornet, JM 2010). Nie trzeba ostrzegać, co to znaczy, że sygnał zewnętrzny, niekontrolowany przez zaszczepioną osobę, dla dziesięciu, który ma oznakowanie neuroprzekaźników. Weź przykład,aby wzrost; nanorurki węglowe znajdujące się w lokalizacji neuronalnej Moga zakłócać naturalną aktywność gospodarczą neuroprzekaźników, takich Jak dopaminy odpowiedzialne za zmiany technologiczne, socjalizację, system zdobywania, pożądanych, przyjemnych, warunkowe uczenie się lub Hamowanie (Beyene AG; Delevich K;. Z Bonis-O „Donnell, JT; Piekarski, DJ; Lin, WC; Thomas, AW; Landry, MP 2019 | Sun, F.; Zhou, J.; Dai, B.; Qian, T.; Zeng, J.; Li, X .; Li, Y. 2020 | Sun, F.; Zeng, J.; Jing, M.; Zhou, J.; Feng, J.; Owen, SF; Li, Y. 2018 | Patriarchi, T.; Mohebi, A.; Sun, J.; Marley, A.; Liang, R.; Dong, C.; Tian, L. 2020 | Patriarchi, T.; Cho, JR; Merten, K.; Howe, MW ; Marley , A.; Xiong, WH; Tian, L. 2018) .Oznacza to, że można to wywnioskować z normalnych wzorców zachowań ludzi, ich uczuć i myśli,a nawet wymusić podprogowe uwarunkowania uczenie się, bez tego, co się dzieje. Oprócz tego mogą już same właściwości, nanorurki węglowe nie tylko otwierają drzwi do szerokości geograficznej mózgu, ale również odbiegają od neuronósa, coświwjjwjjjjjjjjew dojjewjor pontojwjjjjwjjjwjjjjjiewen propagacji Anteny i kwantowe, jak widać, nie ma świadomości, że dzieje się. Już prawie już, nanorurki węglowe, tylko otwierają drzwi do szerokości pasma ludzkiego, ale Moga również odbierać elektryczne z neuronów i propagować je do nanorurek, ponieważ mają one też te same właściwości, co nano-grafen GQD., anteny i kropki kwantowe, jak to się dzieje w (bez świadomości tego co się dzieje. Oprócz tego już właściwości,nanorurki węglowe, które mają do czynienia ze sprzętem ludzkim, ale mogą również uzyskiwać dostęp do sieci z neuronów i propagować je do nanorurek, ponieważ mają mieć coś- teci-teci. anteny i kwantowe, jak kropkowano w (jak wygospodarowano w (jak wyjaśniono w ( Demoustier, S.; Minoux, E.; Le Baillif, M.; Karol, M.; Ziaei, A. 2008 | Wang, Y.; Wu, Q.; Shi, W.; On, X.; Słońce, X; Gui, T. 2008 | Da-Costa, MR; Kibis, OV; Portnoi, ME 2009 ). Oznacza to, że mogą przekazywać i monitorować aktywność neuronalną poszczególnych osób.
Aby pakiety danych emitowane i odbierane z sieci nanokomunikacyjnej dotarły do miejsca przeznaczenia, konieczne jest, aby protokół komunikacyjny implementował w jakiś sposób unikalną identyfikację nanourządzeń (tj. poprzez MAC) i przesyłał informacje na adres IP. . W tym sensie ludzkie ciało staje się serwerem IoNT (z Internetu NanoThings), w którym można zasymilować model komunikacji klient/serwer. Mechanizmy, polecenia lub rodzaje wniosków pozostają do ustalenia, a także dokładna częstotliwość i rodzaj sygnału obsługującego bezprzewodową sieć nanokomunikacyjną, która byłaby instalowana z każdą szczepionką, chociaż oczywiście informacje te muszą być bardzo poufne, biorąc pod uwagę możliwe konsekwencje biohackingu (Vassiliou, V.2011), które mogą się wydarzyć. W rzeczywistości w pracy ( El-Turjman, F.) brak problemów i bezpieczeństwa sieci nanokomunikacyjnych połączonych w 2020 r. 5G (bezpieczeństwo, bezpieczeństwo sieci, uwierzytelnianie, zaufanie, uwierzytelnianie, odrzucenie), dodatkowe działanie oraz działanie stanowiące uzupełnienie komunikacji elektromagnetycznej nanowęzłów, nanoczujników i nanowęzłów, zabezpieczeń -odbiorniki do napływu danych z serwera Big Data. Należy zauważyć, że ryzyko włamania jest bardzo podobne do tego, które można wprowadzić do tych sieci lokalizacji, do Internetuatak maski, lokalizacji, puugłapki, mnowezeno zenozenozonej, spamąnowy zenowo- dodatkowe ryzyko, bardzo poważne, dla osób zaszczepionych sprzętem sieci nanokomunikacyjnej.
W tym kontekście to właśnie w nim następuje odkrycie obwodów nanoroutera w próbkach szczepionki Pfizera, co jest kluczowym elementem wszystkich przeprowadzonych badań i potwierdzałoby instalację sprzętu w ciało zaszczepionych osób, bez ich świadomej zgody, które realizuje procesy gromadzenia i interakcji, które są całkowicie poza jego kontrolą.
Nanoroutery QCA
Odkryty obwód, patrz rysunek 3, odpowiada dziedzinie automatów komórkowych z kropkami kwantowymi, znanych również jako QCA (Quantum Cellular Automata), charakteryzujących się skalą nanometryczną i bardzo niskim zużyciem energii, jako alternatywa dla zastąpienia technologii opartej na tranzystorach . Tak to określa praca (Sardinha, LH; Costa, AM; Neto, OPV; Vieira, LF; Vieira, MA 2013), z której uzyskano schemat tego obwodu. Wspomniany przez badaczy nanorouter charakteryzuje się ultra niskim poborem mocy, dużą szybkością przetwarzania (jego zegar częstotliwości działa w zakresie 1-2 THz), co jest zgodne z warunkami zasilania i wymaganiami przesyłania danych. kontekst sieci nanokomunikacyjnych dla ludzkiego ciała opisanych przez (Pierobona,M .; Jornet, JM; Akkari, N.; Almasri, S.; Akyildiz, IF 2014).
Zgodnie z wyjaśnieniami do pracy (Sardinha, LH; Costa, AM; Neto, OPV; Vieira, LF; Vieira, MA 2013) rozróżnia się pojęcie kropki kwantowej i kropki kwantowej, patrz rys. 4. Ogniwo QCA Składa się z czterech kropek kwantowych, których polaryzacja jest zmienna. Umożliwia to rozróżnienie kodu binarnego 0 i 1 na podstawie dodatniego lub ujemnego ładunku kropek kwantowych. Słowami autorów wyjaśnia się to następująco: Podstawowymi jednostkami obwodów QCA są ogniwa zbudowane z kropek kwantowych. Punkt w tym kontekście to po prostu region, w którym można zlokalizować ładunek elektryczny lub nie. Ogniwo QCA ma cztery kropki kwantowe umieszczone w rogach. Każda komórka ma dwa wolne, poruszające się elektrony, które mogą tunelować między kropkami kwantowymi. Zakłada się, że tunelowanie na zewnątrz komórki jest niedozwolone z powodu wysokiej bariery potencjałuPo ekstrapolacji do grafenowych kropek kwantowych, znanych jako GQD, które zostały zidentyfikowane w próbkach krwi (ze względu na emitowaną fluorescencję), komórka QCA wymagałaby do skomponowania czterech GQD, co jest doskonale zgodne z opisem podanym przez naukowców. (Wang, ZF; Liu, F. 2011) w swojej pracy zatytułowanej „ Grafen kropki kwantowe jak klocki dla kwantowej automatów komórkowych ”, gdzie wykorzystanie grafenu do stworzenia tego typu układu jest potwierdzone..
Kiedy komórki QCA są łączone, powstają kable i obwody o szerokiej gamie kształtów, schematów i zastosowań, jak widać na rysunku 5, gdzie obserwuje się falowniki, zwrotnice i bramki logiczne, również adresowane przez innych autorów, takich jak ( Xia, Y.; Qiu, K. 2008 ). Rodzi to bardziej złożone struktury, które pozwalają na odtworzenie schematów elektronicznych tranzystorów, procesorów, transceiverów, multiplekserów, demultiplekserów iw konsekwencji dowolnego routera.
Ważne jest, aby wyjaśnić, że obwody oparte na komórkach QCA mogą działać w kilku nałożonych na siebie warstwach, co pozwala trójwymiarowej (trójwymiarowej) strukturze tworzyć znacznie bardziej złożoną i skompresowaną elektronikę, patrz rysunek 6.
Według naukowców (Sardinha, LH; Costa, AM; Neto, OPV; Vieira, LF; Vieira, MA 2013), aby opracować nanorouter, potrzeba kilku struktur obwodów, w szczególności skrzyżowań kabli (które tworzą bramki logiczne), demultiplekserów (demux) i konwertery równoległo-szeregowe, patrz rysunek X. „Demux” to urządzenia elektroniczne zdolne do odbierania sygnału na wejściu QCA i wysyłania go do jednej z kilku dostępnych linii wyjściowych (wyjście), co umożliwia być kierowane do dalszego przetwarzania. Konwerter szeregowo-równoległy to obwód zdolny do przyjmowania kilku zestawów danych na wejściu (wejście), przenoszenia ich przez różne kable QCA i przesyłania ich w różnych momentach przez kable wyjściowe (wyjście). To byłoby bardzo,składnik odnotowany w próbkach szczepionek, patrz ryc. 7.
Innym istotnym aspektem pracy (Sardinha, LH; Costa, AM; Neto, OPV; Vieira, LF; Vieira, MA 2013) jest demonstracja działania układu, w którym odbiór sygnału TS-OOK i jego konwersja do kodu binarnego, patrz rysunek 8. Po uzyskaniu kodu binarnego obwód „demux” jest odpowiedzialny za generowanie pakietów danych, zgodnie ze strukturą odpowiedniego protokołu komunikacyjnego.
Wszystko, co potwierdza (Sardinha, LH; Costa, AM; Neto, OPV; Vieira, LF; Vieira, MA 2013) potwierdzaas, B. Das, JC De, D., W., AK 2017) Które badania się próbują, QCA dla demuxów i nano-out, schematów bardzo polimerów, teraz zgłaszach, co potwierdzanie badań przetwarzania i próby przetwarzania i nano mongali. w celu usprawnienia sieci nanokomunikacyjnych.
nawet, mimo to, chociaż można nawet jeszcze wywnioskować, charakterystyczne i charakterystyczne kolekcja QCA, należy jeszcze frity z charakterystycznymi dla nawet już. W rzeczywistości interesująca jest zdolności tych elementów elektronicznych do pracy autonomicznej, bez konieczności stosowania narzędzi procesowych. Dzieje się tak, ponieważ nadal mają Q, aby kontrolować czas między kolejnymi operatorami CA, w celu zastosowania „strefach zegarowych”, patrz rysunek 9 i następujące badania (Sadehitsi; 2020 | Laajimi, R.; Niu, M. 2018 | Reisa, prokuratora okręgowego; Torres, FS 2016 | Mohammadyan, S.; Angizi, S.; Navi, K. (2015 ).Efekt ten umożliwia transmisję, także przez opcję, także pozwala na sprawdzanie częstotliwości, która jest kontentą. Łącząc tę koncepcję, przetwarzanie, przetwarzanie nadprzepisane, takie jak grafenowe, a dokładniej grafenowe, kropka może czerpać bardzo szybkie przetwarzanie.
Samodzielny montaż obwodu
Chociaż wydaje się to niemożliwe, samomontaż obwodów jest możliwością rozważenia w wyjaśnionej hipotezie. Według (Huang, J.; Momenzadeh, M.; Lombardi, F. 2007)” Ostatnie osiągnięcia w produkcji QCA (obejmujące implementacje molekularne) znacząco zmieniły charakter przetwarzania. Przewiduje się, że przy bardzo małych rozmiarach elementów samoorganizacja lub osadzanie komórek na dużą skalę będzie stosowane na izolowanych podłożach. W tych implementacjach komórki QCA (każda składająca się z dwóch dipoli) są ułożone w równoległych ścieżkach w kształcie litery V. Komórki QCA są ułożone w gęsty wzór, a obliczenia odbywają się między sąsiednimi komórkami. Te techniki wytwarzania są dobrze dostosowane do implementacji molekularnej . „Istnieją jednak również inne metody, takie jak nanowzorce DNA ( Hu, W.; Sarveswaran, K.; Lieberman, M.; Bernstein, GH 2005).
Według ( Hu, W.; Sarveswaran, K.; Lieberman, M.; Bernstein, GH 2005 ) „ W naszej poprzedniej pracy z powodzeniem zsyntetyzowano czteropłytkowe tratwy DNA i scharakteryzowano je metodą elektroforezy żelowej ” (Sarveswaran, K. 2004). Wpisuje się to w bardzo możliwe istnienie żelu/hydrożelu w składzie szczepionki, po przeprowadzonej przez lekarza analizie mikro-Ramanowskiej (Campra, P. 2021), w której uzyskano piki o wartościach zbliżonych do 1450, co mogło odpowiadać PVA, PQT-12, poliolefina, poliakrylamid lub polipirol, wszystkie z nich do przygotowania metody w literaturze naukowej jako żele idą. Z drugiej strony wyraźnie nawiązuje do metod elektroforezy, czyli procesu polaryzacji elektrycznej, który skumuluje teslaforezę, na nanourkach węglowych, grafenie, kropka kwantowych i innych polaryzacji elektrycznych. ; Brinson BE; Cherukuri P. 2016) w swoich badaniach. Potwierdzałoby to, że teslaforza wzorcowa była fundamentalną rolą w roli, wraz z kontrolą DNA. Jeśli to się potwierdzi, oznacza to, że obwody będą obowiązywać w samodzielnym organizowaniu udziału w polowaniu lub nawet potwierdzać fal elektromagnetycznych (mikro EM). Badanie (Pillers, M.; Goss, V.; Lieberman, M.2014) potwierdza również procesy nanostruktury i CQA z zastosowania w przypadku grafenu, tlenku grafenu (GO),forezy i żelu, który powodował, że wprowadzamy wzorce DNA, odtwarzając wyniki z osadzonym przez eksponowanych w celu i sarveswar, umożliwiajżcć generowanie przez wzór DNA.
Nanoemitery plazmonowe
Inną kwestią wymagającą wyjaśnienia przy odkryciu obwodu nanoroutera w próbce szczepionki jest jego umiejscowienie w czymś, co wydaje się być czworokątnym kryształem. Chociaż można by sądzić, że jest to forma generowana losowo, przegląd bibliograficzny ujawnia i uzasadnia ten rodzaj formy, który służy jako ramy dla tego typu obwodu. W rzeczywistości jest to „ nano-emiter plazmoniczny ” „Innymi słowy, odpowiadałoby to sześciennej nano-antenie (pojedynczy kryształ) o zmiennej wielkości w skali nanomikrometrycznej, która może emitować, odbierać lub powtarzać sygnały. Jest to możliwe dzięki właściwości aktywacji plazmonu na jej powierzchni (ten z sześcianu nanoemitującego), który jest lokalnie wzbudzany w celu wygenerowania sygnału oscylacyjnego, jak wyjaśniono przez ( Ge, D.; Marguet, S.; Issa, A.; Jradi, S.; Nguyen, TH; Nahra, M. .; Bachelot, R 2020), patrz rysunek 12. Jest to zgodne z rodzajem sygnałów TS-OOK, które są przesyłane przez wewnątrzorganizacyjną sieć nanokomunikacyjną, co jest niezbędnym wymogiem, aby nanorouter posiadał metodę ich przechwytywania. Innymi słowy, sześcian krystaliczny pełni funkcję nadajnika-odbiornika dla nanoroutera, ze względu na swoje szczególne właściwości, wywodzące się z fizyki plazmonu. Potwierdzają to literatura naukowa na temat nanosieci elektromagnetycznych dla ludzkiego ciała (Balghusoon, AO; Mahfoudh, S. 2020), protokoły MAC zastosowane w sprawie ( Jornet, JM; Pujol, JC; Pareta, JS 2012). ), metody debugowania błędów w sygnałach ( Jornet, JM; Pierobon, M.; Akyildiz, IF 2008), czy modulacja impulsów w femtosekundach w paśmie terahercowym dla sieci nanokomunikacyjnych (Jornet, JM; Akyildiz, IF 2014), parametryzacja nanosieci pod kątem ich wiecznej pracy ( Yao, XW; Wang, WL; Yang, SH 2015 ), wydajność w bezprzewodowej modulacji sygnału dla nanosieci ( Zarepour, E.; Hassan, M.; Chou, CT; Bayat, S. 2015 ). We wszystkich przypadkach nano-nadajniki są niezbędne, aby móc odbierać lub emitować sygnał TS-OOK.
Nanoemitery plazmonowe mogą przybierać kształt sześcianu, jaki miałby miejsce w próbce szczepionki, ale także kulisty i dyskoidalny, zdolny do samoorganizacji, tworząc większe nano-mikrostruktury ( Devaraj, V.; Lee, JM; Kim, YJ; Jeong, H.; Oh, JW 2021 ). Wśród materiałów, z których można wyprodukować ten plazmoniczny nanoemiter, są złoto, srebro, perowskity i grafen, zob. ( Oh, DK; Jeong, H.; Kim, J.; Kim, Y.; Kim, I.; Ok, JG; Rho, J. 2021 | Hamedi, HR; Paspalakis, E .; Yannopapas, V. 2021 | Gritsienko, AV; Kurochkin, NS; Lega, PV; Orlov, AP; Ilin, AS; Eliseev, SP; Vitukhnovsky, AG 2021 | Pierini, S. 2021), chociaż prawdopodobnie można użyć wielu innych.
Pamięć CAM i TCAM dla MAC i IP
Jeśli weźmie się pod uwagę obecność nanoouterów w szczepionkach, można potwierdzić hipotezę o istnieniu jednego lub więcej adresów MAC (stałych lub dynamicznych), które mogą być emitowane przez osoby zaszczepione lub za pośrednictwem innego urządzenia pośredniczącego (np. telefonu komórkowego). . Takie podejście jest zgodne z tym, co już wyjaśniono i udowodniono w tej publikacji, ale także z publikacjami naukowymi dotyczącymi sieci nanokomunikacyjnych dla ludzkiego ciała . Według ( Abadal, S.; Liaskos, C.; Tsioliaridou, A.; Ioannidis, S.; Pitsillides, A.; Solé-Pareta, J.; Cabellos Aparicio, A 2017) te adresy MAC umożliwiały pobieranie i pobieranie danych, ponieważ jednostka ma identyfikator identyfikator, który umożliwia jej dostęp do średniego, czyli. W ten sposób, w jaki może odbyć się urządzenie do nanowęzłów po nanoczujach, aby przesyłać je na zewnątrz na zewnątrz, lub gdy udało się wykonać urządzenie mobilne. sąsiedztwo, które służy jako brama do Internetu. Inforema, że adresy MAC zaszczepionych można zaobserwować (poprzez aplikacje śledzące Sygnał bluetooth), istnieje Jakis rodzaj współczynnika z mediami mobilnymi, które są połączone. ( Mohrehkesh S. .; Weigle MC 2014 | Mohrehkesh MC S .; Weigle MC; Das . SK 2015), współtworzą rejestracje w liście zarządzania, okresy połączeń i bezczynności.
Nowość w MAC, która zawiera się wraz z obwodami QCA, a także, że można również skorzystać z pomocy zgodnie z obwodami pamięci. Ci sami badacze (Sardinha, LH; Silva, DS; Vieira, MA; Vieira, ; Neto, OPV 2015) opracowali nowy typ pamięci CAM, która „ wróciła do pamięci o dostępie swobodnym”, która podała dane pod adresem , CAM odbierane dane jako dane dotyczące strony internetowej, gdzie dane można znaleźć. CAM jest w wielu aplikacjach, wymaga h wyszukiwania, takich jak takich jak, kompresja Lempel-Ziv i które i inne i które mają adresy sieciowe do mapowania adresów MAC. CAM jest tworzenie tabeli do tworzenia tabel, takich, które są dopasowane . „Na adresy MAC przyczepione na wsteczne, aby opisać, że Q jest obserwacją na celu i zarządzaniem nawarstwią się na temat i zarządzaniem, które mogą się potwierdzić, że są między innymi metodami na INSTALACJEu do kontroli, modulacji i monitorowania.
Dodatkowo (Sardinha, LH; Silva, DS; Vieira, MA; Vieira, LF; Neto, OPV 2015) opracowała również pamięć TCAM, która jest jakością płyt w pamięci CAM, która jest jakością tabeli wzłowania tabel wzewlicepaslice routingu IP według prefiksów IP. Aby przeprowadzić konkurs i remont, routery TCAMStwierdzenie to wyraźnie na jego skutek w celu osiągnięcia celu w celu osiągnięcia nano danych w nanoszeniu do przekazania serwera, dostępnego w Internecie. Innymi słowy, dane osiągnięto przez osiągniętą osiągnięto osiągniętą lub osiągniętą w polu
Bibliografia
Akyildiz, IF; Jornet, JM (2010). Bezprzewodowe sieci z nanoczujnikami elektromagnetycznymi = Bezprzewodowe sieci z nanoczujnikami elektromagnetycznymi. Sieci komunikacji nano, 1 (1), s. 3-19. https://doi.org/10.1016/j.nancom.2010.04.001
Al-Turjman, F. (2020). Inteligencja i bezpieczeństwo w Usterce IonT zorientowanym na 5G: Przegląd = Inteligencja i bezpieczeństwo w Usterce IonT zorientowanym 5G: Przegląd. Systemy komputerowe przyszłości, 102, s. 357-368. https://doi.org/10.1016/j.future.2019.08.009
Balasubramaniam, S.; Boyle, NT; Della-Chiesa, A.; Walsh, F.; Mardinoglu, A.; Botvich, D.; Prina-Mello, A. (2011). Rozwój sieci neuronowych w budowaniu zabudowy. Nano Communication Networks, 2 (2-3), s. 150-160. https://doi.org/10.1016/j.nancom.2011.05.004
Balghusoon, AO; Mahfoudh, S. (2020). Protokoły routingu dla bezprzewodowych sieci nanoczujników i Internetu rzeczy nano: kompleksowa ankieta. Dostęp IEEE, 8, s. 200724-200748. https://doi.org/10.1109/ACCESS.2020.3035646
Beyene AG; Delevich, K.; Del Bonis-O'Donnell, JT; Piekarski, DJ; Lin, WC; Tomasz, AW; Landry, poseł (2019). Obrazowanie uwalniania dopaminy w prążkowiu za pomocą niekodowanego genetycznie fluorescencyjnego nanoczujnika katecholaminowego w bliskiej podczerwieni. Postępy naukowe, 5 (7), eaaw3108. https://doi.org/10.1126/sciadv.aaw3108
Bornhoft, LR; Castillo, AC; Smalley, PR; Kittrella, C.; Jakuba, Dania; Brinson, BE; Cherukuri, P. (2016). Teslaforeza nanorurek węglowych = Teslaforeza nanorurek węglowych. ACS nano, 10 (4), s. 4873-4881. https://doi.org/10.1021/acsnano.6b02313
Bouchedjera, IA; Aliouat, Z.; Louail, L. (2020). EECORONA: System Koordynacji i Trasowania Efektywności Energetycznej dla Nanosieci = EECORONA: System Koordynacji i Trasowania Efektywności Energetycznej dla Nanosieci. W: Międzynarodowe Sympozjum Modelowania i Wdrażania Systemów Złożonych. Cham. s. 18-32. https://doi.org/10.1007/978-3-030-58861-8_2
Bouchedjera, IA; Louail, L.; Aliouat, Z.; Harous, S. (2020). DCCORONA: rozproszony system współrzędnych i routingu oparty na klastrach dla nanosieci = DCCORONA: rozproszony system współrzędnych i routingu oparty na klastrach dla nanosieci. W: 2020 11th Annual Ubiquitous Computing, Electronics & Mobile Communication Conference (UEMCON) 2020 IEEE. s. 0939-0945. https://doi.org/10.1109/UEMCON51285.2020.9298084
Campra, P. (2021a). Obserwacje możliwych mikrobiotyków w COVID RNAm Wersja 1. szczepionki http://dx.doi.org/10.13140/RG.2.2.13875.55840
Campra, P. (2021b). Wykrywanie grafenu w szczepionkach COVID19 metodą spektroskopii Micro-RAMAN. researchgate.net/…_en_vacunas_COVID19_por_espectroscopia_Micro-RAMAN
Campra, P. (2021c). MIKROSTRUKTURY W SZCZEPIONKACH PRZECIW COVID: kryształy nieorganiczne czy bezprzewodowa sieć nanoczujników? researchgate.net/…inorganic_crystals_or_Wireless_Nanosensors_Network
Chopra, N.; Phipott, M.; Alomainy, A.; Abbasi, QH; Qaraqe, K.; Shubair, RM (2016). Charakterystyka czasowa THz ludzkiej tkanki skórnej dla komunikacji nanoelektromagnetycznej. W: 2016 16. Śródziemnomorskie Sympozjum Mikrofalowe (MMS) (s. 1-3). IEEE. https://doi.org/10.1109/MMS.2016.7803787
Da-Costa, MR; Kibis, OV; Portnoi, ME (2009). Nanorurki węglowe jako podstawa emiterów i detektorów terahercowych = Nanorurki węglowe jako podstawa emiterów i detektorów terahercowych. Microelectronics Journal, 40 (4-5), s. 776-778. https://doi.org/10.1016/j.mejo.2008.11.016
Das, B.; Das, JC; Z d.; Paweł AK (2017). Projektowanie nanorouterów dla nanokomunikacji w jednowarstwowych kwantowych automatach komórkowych = projektowanie nanorouterów dla nanokomunikacji w jednowarstwowych kwantowych automatach komórkowych. W: Międzynarodowa konferencja na temat inteligencji obliczeniowej, komunikacji i analityki biznesowej (s. 121-133). Springera, Singapur. https://doi.org/10.1007/978-981-10-6430-2_11
Demoustier, S.; Minoux, E.; Le Baillif, M.; Charles, M.; Ziaei, A. (2008). Revisión de dos aplicaciones de microondas de nanotubos de carbono: nano antenas y nanointerruptores = Revue d'applications des nanotubes de carbone aux micro-ondes: nano-antennes et nano-commutateurs = Review of two microwave applications of carbon nanotubes: nano-antennas and nano-switches. Comptes Rendus Physique, 9(1), pp. 53-66. https://doi.org/10.1016/j.crhy.2008.01.001
Devaraj, V.; Lee, J.M.; Kim, Y.J.; Jeong, H.; Oh, J.W. (2021). [Pre-print]. Diseño de nanoestructuras plasmónicas autoensambladas eficientes a partir de nanopartículas de forma esférica = Designing an Efficient Self-Assembled Plasmonic Nanostructures from Spherical Shaped Nanoparticles. International Journal of Molecular Science. translate.goog/manuscript/202109.0225/v1?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=p
Dhoutaut, D.; Arrabal, T.; Dedu, E. (2018). Bit Simulator, un simulador de nanorredes electromagnéticas = Bit simulator, an electromagnetic nanonetworks simulator. En: Proceedings of the 5th ACM International Conference on Nanoscale Computing and Communication (pp. 1-6). https://doi.org/10.1145/3233188.3233205
Fabbro, A.; Cellot, G.; Prato, M.; Ballerini, L. (2011). Interconexión de neuronas con nanotubos de carbono: (re) ingeniería de la señalización neuronal = Interfacing neurons with carbon nanotubes: (re) engineering neuronal signaling. Progress in brain research, 194, pp. 241-252. https://doi.org/10.1016/B978-0-444-53815-4.00003-0
Ferjani, H.; Touati, H. (2019). Comunicación de datos en nano-redes electromagnéticas para aplicaciones sanitarias = Data communication in electromagnetic nano-networks for healthcare applications. En: International Conference on Mobile, Secure, and Programmable Networking (pp. 140-152). Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-22885-9_13
Ge, D.; Marguet, S.; Issa, A.; Jradi, S.; Nguyen, T.H.; Nahra, M.; Bachelot, R. (2020). Nanoemisores plasmónicos híbridos con posicionamiento controlado de un único emisor cuántico en el campo de excitación local = Hybrid plasmonic nano-emitters with controlled single quantum emitter positioning on the local excitation field. Nature communications, 11(1), pp1-11. https://doi.org/10.1038/s41467-020-17248-8
Gritsienko, A.V.; Kurochkin, N.S.; Lega, P.V.; Orlov, A.P.; Ilin, A.S.; Eliseev, S.P.; Vitukhnovsky, A.G. (2021). Propiedades ópticas de la nueva nanoantena híbrida en cavidad submicrónica = Optical properties of new hybrid nanoantenna in submicron cavity. En: Journal of Physics: Conference Series (Vol. 2015, No. 1, p. 012052). IOP Publishing. https://doi.org/10.1088/1742-6596/2015/1/012052
Hamedi, H.R.; Paspalakis, E.; Yannopapas, V. (2021). Control efectivo de la biestabilidad óptica de un emisor cuántico de tres niveles cerca de una metauperficie plasmónica nanoestructurada = Effective Control of the Optical Bistability of a Three-Level Quantum Emitter near a Nanostructured Plasmonic Metasurface. En: Photonics (Vol. 8, No. 7, p. 285). Multidisciplinary Digital Publishing Institute. https://doi.org/10.3390/photonics8070285
Hu, W.; Sarveswaran, K.; Lieberman, M.; Bernstein, G.H. (2005). Litografía por haz de electrones de alta resolución y nanopatrones de ADN para QCA molecular. IEEE Transactions on Nanotechnology, 4(3), pp. 312-316. https://doi.org/10.1109/TNANO.2005.847034
Huang, G.; Huang, H. (2018). Aplicación de dextrano como portadores de fármacos a nanoescala = Application of dextran as nanoscale drug carriers. Nanomedicine, 13(24), pp. 3149-3158. https://doi.org/10.2217/nnm-2018-0331
Huang, J.; Momenzadeh, M.; Lombardi, F. (2007). Diseño de circuitos secuenciales por autómatas celulares de puntos cuánticos = Design of sequential circuits by quantum-dot cellular automata. Microelectronics Journal, 38(4-5), pp. 525-537. https://doi.org/10.1016/j.mejo.2007.03.013
Huang, J.; Xie, G.; Kuang, R.; Deng, F.; Zhang, Y. (2021). Circuito de código Hamming basado en QCA para redes de nanocomunicación = QCA-based Hamming code circuit for nano communication network. Microprocessors and Microsystems, 84, 104237. https://doi.org/10.1016/j.micpro.2021.104237
John, A.A.; Subramanian, A.P.; Vellayappan, M.V.; Balaji, A.; Mohandas, H.; Jaganathan, S.K. (2015). Los nanotubos de carbono y el grafeno como candidatos emergentes en la neurorregeneración y la administración de neurofármacos = Carbon nanotubes and graphene as emerging candidates in neuroregeneration and neurodrug delivery. International journal of nanomedicine, 10, 4267. https://dx.doi.org/10.2147%2FIJN.S83777
Jornet, J.M.; Akyildiz, I.F. (2014). Modulación basada en pulsos de femtosegundo largo para comunicación en banda de terahercios en nanorredes = Femtosecond-long pulse-based modulation for terahertz band communication in nanonetworks. IEEE Transactions on Communications, 62(5), pp. 1742-1754. https://doi.org/10.1109/TCOMM.2014.033014.130403
Jornet, J.M.; Pierobon, M.; Akyildiz, I.F. (2008). Redes de nanocomunicación = Nano Communication Networks. Networks (Elsevier), 52, pp. 2260-2279. http://dx.doi.org/10.1016/j.nancom.2014.04.001
Jornet, J.M.; Pujol, J.C.; Pareta, J.S. (2012). PHLAME: un protocolo MAC consciente de la capa física para nanorredes electromagnéticas en la banda de terahercios = Phlame: A physical layer aware mac protocol for electromagnetic nanonetworks in the terahertz band. Nano Communication Networks, 3(1), pp. 74-81. https://doi.org/10.1016/j.nancom.2012.01.006
Kumar, MR (2019). Kompaktowa nano-antena na bazie grafenu do komunikacji w nanosieciach = Kompaktowa nano-antena na bazie grafenu do komunikacji w nanosieci. Dziennik Instytutu Elektroniki i Informatyki, 1 (1), s. 17-27. https://doi.org/10.33969/JIEC.2019.11003
Laajimi, R.; Niu, M. (2018). Nanoarchitektura automatów komórkowych wykorzystujących kropki kwantowe (QCA) wykorzystująca małą powierzchnię dla obwodów cyfrowych. Zaawansowane obwody elektroniczne — zasady, architektury i zastosowania w powstających technologiach, s. 67-84. translate.goog/chapters/58619?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=pl&_x_tr_hl=
Lee, SJ; Jung, C.; Choi, K.; Kim, S. (2015). Projektowanie bezprzewodowych sieci nanosensorowych do aplikacji wewnątrz ciała. International Journal of Distributed Sensor Networks, 11 (7), 176761. https://doi.org/10.1155/2015/176761
Lu, J.; Tak, PSE; Gan, CK; Wu, P.; Loh, KP (2011). Przekształcenie cząsteczek C60 w grafenowe kropki kwantowe. Nanotechnologia przyrodnicza, 6 (4), s. 247-252. https://doi.org/10.1038/nnano.2011.30
Massicotte, M.; Yu, V.; Whiteway, E.; Vatnik, D.; Hilke, M. (2013). Kwantowy efekt Halla we fraktalnym grafenie: wzrost i właściwości graflokonu = Kwantowy efekt Halla we fraktalnym grafenie: wzrost i właściwości graflokonów. Nanotechnologia, 24 (32), 325601. https://doi.org/10.1088/0957-4484/24/32/325601
Mitragotri, S.; Andersona, DG; Chen, X.; Chow, EK; Ho, D.; Kabanow, AV; Xu, C. (2015). Przyspieszenie translacji nanomateriałów w biomedycynie = Przyspieszenie translacji nanomateriałów w biomedycynie. ACS nano, 9 (7), s. 6644-6654. https://doi.org/10.1021/acsnano.5b03569
Mohammadyan, S.; Angizi, S.; Navi, K. (2015). Nowa, w pełni jednowarstwowa komórka QCA z pełnym sumatorem oparta na modelu sprzężenia zwrotnego. International Journal of High Performance Systems Architecture, 5 (4), s. 202-208. https://doi.org/10.1504/IJHPSA.2015.072847
Mohrehkesh, S.; Weigle, MC (2014). Optymalizacja zużycia energii w nanosieciach pasma terahercowego = Optymalizacja zużycia energii w nanosieciach pasma terahercowego. IEEE Journal on Selected Areas in Communications, 32 (12), s. 2432-2441. https://doi.org/10.1109/JSAC.2014.2367668
Mohrehkesh, S.; Weigle, MC; Das, SK (2015). DRIH-MAC: Rozproszony adres MAC inicjowany przez odbiorcę ze świadomością zbierania danych dla nanosieci. IEEE Transactions on Molecular, Biological and Multi-Scale Communications, 1 (1), s. 97-110. https://doi.org/10.1109/TMBMC.2015.2465519
Och, DK; Jeong, H.; Kim, J.; Kim, Y.; Kim, ja.; Ok, JG; Rho, J. (2021). Odgórne podejście do nanofabrykacji w kierunku struktur w skali jednocyfrowej w nanometrach. Journal of Mechanical Science and Technology, s. 1-23. https://doi.org/10.1007/s12206-021-0243-7
Patriarchi, T.; Cho, JR; Merten, K.; Howe, MW; Marley, A.; Xiong, WH; Tian, L. (2018). Ultraszybkie obrazowanie neuronalne dynamiki dopaminy za pomocą zaprojektowanych czujników zakodowanych genetycznie. Nauka, 360 (6396). https://doi.org/10.1126/science.aat4422
Patriarchi, T.; Mohebi, A.; Słońce, J.; Marley, A.; Liang, R.; Dong, C.; Tian, L. (2020). Rozszerzona paleta czujników dopaminy do obrazowania multipleksowego in vivo. Metody natury, 17 (11), s. 1147-1155. https://doi.org/10.1038/s41592-020-0936-3
Pierini, S. (2021). [Preprint]. Badania eksperymentalne nanokryształów perowskitu jako źródeł pojedynczych fotonów dla zintegrowanej fotoniki kwantowej. Arxiv. https://arxiv.org/pdf/2105.14245.pdf
Pierobon, M.; Jornet, JM; Akkari, N.; Almasri, S.; Akyildiz, IF (2014). Ramy routingu dla bezprzewodowych sieci nanoczujników pobierających energię w paśmie terahercowym. Sieci bezprzewodowe, 20 (5), s. 1169-1183. https://doi.org/10.1007/s11276-013-0665-y
Pilery, M.; Goss, V.; Lieberman, M. (2014). Litografia wiązek elektronów i uniesienie molekularne do ukierunkowanego mocowania nanostruktur DNA do krzemu: Góra-dół spotyka się z dołu do góry = Litografia wiązek elektronów i uniesienie molekularne do ukierunkowanego mocowania nanostruktur DNA do krzemu: Góra-dół spotyka się z dołu do góry. Rachunki z badań chemicznych, 47 (6), s. 1759-1767. https://doi.org/10.1021/ar500001e
Reisa, prokuratora okręgowego; Torres, FS (2016). Symulator defektów do analizy wytrzymałości obwodów QCA QCA = Symulator defektów do analizy wytrzymałości obwodów QCA. Journal of Integrated Circuits and Systems, 11 (2), s. 86-96. https://doi.org/10.29292/jics.v11i2.433
Sadeghi, M.; Navi, K.; Dolatshahi, M. (2020). Nowe efektywne plany pełnego sumowania i pełnego odejmowania w kwantowych automatach komórkowych = Nowatorskie efektywne projekty pełnego sumowania i pełnego odejmowania w kwantowych automatach komórkowych. The Journal of Supercomputing, 76 (3), s. 2191-2205. https://doi.org/10.1007/s11227-019-03073-4
Sardinha, LH; Costa, AM; netto, OPV; Vieira, LF; Magister Vieira (2013). NanoRouter: projekt automatów komórkowych z kropkami kwantowymi = Nanorouter: projekt automatów komórkowych z kropkami kwantowymi. IEEE Journal on Selected Areas in Communications, 31 (12), s. 825-834. https://doi.org/10.1109/JSAC.2013.SUP2.12130015
Sardinha, LH; Silva, DS; Vieira, mgr; Vieira, LF; Neto, OPV (2015). TCAM / CAM-QCA: (trójskładnikowa) pamięć adresowana treścią przy użyciu automatów komórkowych z kropkami kwantowymi = Tcam / cam-qca: (trójskładnikowa) pamięć adresowana treścią przy użyciu automatów komórkowych z kropkami kwantowymi. Microelectronics Journal, 46 (7), s. 563-571. https://doi.org/10.1016/j.mejo.2015.03.020
Sarveswaran, K. (2004). [Dokument zastrzeżony]. Samoorganizacja i modelowanie litograficzne tratw DNA. Konferencja DARPA Foundations of Nanoscience: Self-Assembled Architectures and Devices, Snowbird, UT. [Link niedostępny]
Strukow, DB; Snider, GS; Stewart, DR; Williams, RS (2009). Znaleziono brakujący memristor Znaleziono brakujący memristor. Natura, 459 (7250), 1154. https://doi.org/10.1038/nature06932
Słońce, F.; Zhou, J.; Dai, B.; Qian, T.; Zeng, J.; Li, X.; Li, Y. (2020). Czujniki GRAB nowej generacji do monitorowania aktywności dopaminergicznej in vivo = Czujniki GRAB nowej generacji do monitorowania aktywności dopaminergicznej in vivo. Metody natury, 17 (11), s. 1156-1166. https://doi.org/10.1038/s41592-020-00981-9
Suzuki, J.; Budiman, H.; Carr, TA; DeBlois, JH (2013). Ramy symulacyjne dla komunikacji molekularnej opartej na neuronach. Procedia Informatyka, 24, s. 103-113. https://doi.org/10.1016/j.procs.2013.10.032
Tsioliaridou, A.; Liaskos, C.; Ioannidis, S.; Pitsillides, A. (2015). CORONA: System współrzędnych i routingu dla nanosieci = CORONA: System współrzędnych i routingu dla nanosieci. W: Materiały z drugiej dorocznej międzynarodowej konferencji na temat obliczeń i komunikacji w nanoskali. s. 1-6. https://doi.org/10.1145/2800795.2800809 | translate.goog/10.1145/2800795.2800809?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=pl&
Vassiliou, V. (2011). Zagadnienia bezpieczeństwa w sieciach komunikacyjnych w nanoskali. 3. Szczyt NaNoNetworking, s. 1-53. http://www.n3cat.upc.edu/n3summit2011/presentations/Security_Issues_in_Nanoscale_Communication_Networks.pdf
Vavouris, AK; Dervisi, FD; Papanikolaou, VK; Karagiannidis, GK (2018). Energooszczędny schemat modulacji dla nanokomunikacji zorientowanej na ciało w paśmie THz. W: 2018 VII Międzynarodowa Konferencja Nowoczesne Obwody i Technologie Systemowe (MOCAST) (s. 1-4). IEEE. https://doi.org/10.1109/MOCAST.2018.8376563
Wang, ZF; Liu, F. (2011). Grafenowe kropki kwantowe jako cegiełki do kwantowych automatów komórkowych = Grafenowe kropki kwantowe z nanowzorami jako cegiełki do kwantowych automatów komórkowych. Nanoskala, 3 (10), s. 4201-4205. https://doi.org/10.1039/C1NR10489F
Wang, WL; Wang, CC; Yao, XW (2019). Protokół MAC oparty na nanosieciach pobierających energię = Protokół mac oparty na samodzielnym przydzielaniu gniazd do nanosieci pobierających energię. Czujniki, 19 (21), 4646. https://doi.org/10.3390/s19214646
Wang, Y.; Wu, Q.; Shi, W.; On, X.; Słońce, X; Gui, T. (2008). Właściwości radiacyjne anteny z nanorurek węglowych w zakresie terahercowym / podczerwieni = Właściwości radiacyjne anteny z nanorurek węglowych w zakresie terahercowym / podczerwieni. International Journal of Infrared and Millimeter Waves, 29 (1), s. 35-42. https://doi.org/10.1007/s10762-007-9306-9
Xia, Y.; Qiu, K. (2008). Zaprojektowanie i zastosowanie uniwersalnej bramki logicznej opartej na automatach komórkowych z kropką kwantową. W: 2008 11. Międzynarodowa Konferencja IEEE na temat Technologii Komunikacyjnych (s. 335-338). IEEE. https://doi.org/10.1109/ICCT.2008.4716260 | translate.goog/10.1109/ICCT.2008.4716260?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=p
Yao, XW; Wang, WL; Yang, SH (2015). Optymalizacja wspólnych parametrów dla ciągłych nanosieci i maksymalnej przepustowości sieci. IEEE Transactions on Molecular, Biological and Multi-Scale Communications, 1 (4), s. 321-330. https://doi.org/10.1109/TMBMC.2016.2564967
Yu, J.; Zhang, Y.; Yan, J.; Kahkoska, AR; Gu, Z. (2018). Postępy w bioreaktywnych systemach dostarczania leków w pętli zamkniętej. Międzynarodowe czasopismo farmaceutyczne, 544 (2), s. 350-357. https://doi.org/10.1016/j.ijpharm.2017.11.064
Zarepour, E.; Hassan, M.; Chou, CT; Bayat, S. (2015). Analiza wydajności beznośnych schematów modulacji dla bezprzewodowych sieci nanoczujników. W: 2015 IEEE 15th International Conference on Nanotechnology (IEEE-NANO) (s. 45-50). IEEE. https://doi.org/10.1109/NANO.2015.7388653
Zhang, R.; Yang, K.; Abbasi, QH; Karaqe, KA; Alomainy, A. (2017). Charakterystyka analityczna nanosieci terahercowej in vivo w obecności zakłóceń w oparciu o schemat komunikacji TS-OOK w obecności zakłóceń w oparciu o schemat komunikacji TS-OOK. Dostęp IEEE, 5, s. 10172-10181. https://doi.org/10.1109/ACCESS.2017.2713459
* Zdjęcia mikroskopowe szczepionek na koronawirusa Dr Campra
researchgate.net/…inorganic_crystals_or_Wireless_Nanosensors_Network przez - ejercitoremanente.com/…les-inorganicos-o-red-inalambrica-de-nanosensores/
Adresy MAC wykrywane przez Bluetooth u osób "zaeliksirowanych"
