nl.news
274

Antwoord op Viganò? Bisschop Schneider stelt zijn theses over Vaticaan II voor

Bisschop Athanasius Schneider schreef op 24 juni dat Vaticaan II correcties nodig heeft en legde uit waar en waarom.

Deze tekst leest als een antwoord op de eis van Aartsbisschop Viganò dat Vaticaan II in zijn geheel moet worden verwijderd.

Schneider benadrukt dat men een concilie kan bekritiseren of corrigeren. Pius XII verklaarde bijvoorbeeld in 1947 dat alleen het opleggen van de handen en het consecratiegebed noodzakelijk zijn voor de geldigheid van het Sacrament van de Ordinatie. Hij weerspreekt dus het Concilie van Florence, volgens hetwelk de overhandiging van de kelk ook tot dit sacrament behoort.

Eugene IV (1446) en Vaticaan I (1870) veroordelen het decreet "Frequens" van het Concilie van Konstanz, dat in 1425 door Martin V is bevestigd en volgens hetwelk een concilie boven de paus staat.

Schneider wil daarom de volgende problemen met Vaticaan II corrigeren:

- de bewering dat godsdienstvrijheid een door God gewild recht is om zelfs een valse religie te beoefenen;

- de bewering dat men onderscheid kan maken tussen de Kerk van Christus en de katholieke Kerk, zodat de eerste zou "overleven" ("subsistit in") in de tweede;

- de houding van het Concilie ten opzichte van de niet-christelijke godsdiensten en de wereld.

Schneider benadrukt dat Vaticaan II uitdrukkelijk geen onfeilbare leer wilde presenteren, zichzelf als een pastoraal concilie zag en niet duidelijk was. Hij bewijst dit met Paulus VI die de noodzaak voelde om een verklarende nota over Lumen Gentium te publiceren.

Schneider beschrijft de geschiedenis van Vaticaan II als "catastrofaal". Hij prijst de stichter van de Broederschap van de St Pius X, aartsbisschop Marcel Lefebvre, die Vaticaan II sterk bekritiseerde, en vergeleek zijn openhartigheid met die van enkele grote kerkvaders.

Schneider bekritiseert de ontwikkeling nog vóór Vaticaan II. Met Benedictus XV (+1922) begon een infiltratie van de bisschoppen met een seculiere en modernistische geest die bleef groeien tot het Concilie.

Ook Johannes XXII (+1963), die Schneider niet als modernistisch beschouwt, toonde een minderwaardigheidscomplex ten opzichte van de wereld, maar had "zeker" goede bedoelingen, meent Schneider.

#newsBcxtlsfxbf