Gwiazda piąta Woli Bożej! Mój wybór 10% Księgi Niebios SŁów Jezusa!
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 8, 4-15) Przypowieść o siewcy, poza Ewangelią posiał swoją naukę o Boskiej Woli Ojca,Syna i Ducha!
Gdy zebrał się wielki tłum i z poszczególnych miast przychodzili do Jezusa, opowiedział im przypowieść: «Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny». To mówiąc, wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!» Pytali Go więc Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać wprost tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, „aby patrząc, nie widzieli, i słuchając, nie rozumieli”. Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo …Więcej
Czytanie z Księgi Ezdrasza (Ezd 1, 1-6) Edykt króla perskiego w sprawie odbudowy świątyni. Teraz Zydzi chcą budować 3 świątynię, zamiast czytać Księgę Niebios i uwierzyć Woli Boga: free.fr/Luiza.htm
Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku jego panowania, tak iż obwieścił on, również na piśmie, w całym państwie swoim, co następuje: «Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie, w Judzie. Jeśli jest między wami jeszcze ktoś z całego ludu Jego, to niech Bóg jego będzie z nim; a niech idzie do Jerozolimy w Judzie i niech zbuduje dom Pana, Boga Izraela – tego Boga, który jest w Jerozolimie. A co do każdego z pozostających jeszcze przy życiu – to współmieszkańcy wszystkich miejscowości, gdzie taki przebywa, mają go wesprzeć srebrem, złotem, sprzętem i bydłem – oprócz darów dobrowolnych dla domu Bożego w Jerozolimie». Zatem głowy rodów Judy i Beniamina, kapłani i lewici, słowem każdy, którego ducha Bóg pobudził, wybrali się w drogę, aby zbudować dom Pański w Jerozolimie. A wszyscy ich sąsiedzi poparli ich wszystkim: srebrem, złotem, sprzętem, bydłem i kosztownościami – oprócz wszelkich darów dobrowolnych. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a)
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi,
aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego. (Mt 5, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 8, 16-18) Przypowieść o lampie. Jezus jest światłością świata przez Swoją Boską Wolę!
Jezus powiedział do tłumów: «Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz umieszcza na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą nawet to, co mu się wydaje, że ma». Oto słowo Pańskie.
Komentarz : PICCARRETA
Światło dla tych, którzy wchodzą do Kościoła! Przez wieki chrześcijańskie matki w zaciszu uczyły swe dzieci jasnymi słowami, ale przede wszystkim ze “światłem”, o dobrym przykładzie. Również siały z typową ludową mądrością ewangeliczną prawdę wyrażoną w wielu przysłowiach pełnych mądrości i wiary. Jedno z nich to: «Oświetlić, ale nie oślepić». Święty Mateusz mówi nam: «(...)aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie» (Mt 5,15-16). Nasz rachunek sumienia na koniec dnia można porównać do sklepikarza, który sprawdza stan kasy, aby zobaczyć owoce swojej pracy. Nie zaczyna od pytania: —Ile straciłem? Ale raczej: —Co zarobiłem? I zaraz potem: —Jak mogę jutro zarobić więcej, co mogę zrobić, aby polepszyć wynik? Podsumowanie naszego dnia kończy się dziękczynieniem, i dla kontrastu, aktem bólu miłości. —Żałuję, że nie miłowałem bardziej i jestem pełen nadziei, że jutro będę mógł przypodobać się bardziej Naszemu Panu, który zawsze mnie widzi, jest przy mnie i tak bardzo mnie kocha. —Chcę dać więcej światła i zmniejszyć dym z ognia mojej miłości. W czasie rodzinnych wieczorów rodzice i dziadkowie kuli —i kują nadal— osobowość i pobożność dzieci dziś, a dorosłych jutro. Warto! To pilne! Maryja, Gwiazda poranka, Dziewica świtu poprzedzającego Światło Słońca —Jezusa— prowadzi nas i podaje nam rękę. «Błogosławiona Dziewica! Nie zgubi się nigdy ten, na którego spojrzałaś» (Święty Anzelm). ewangelie