Proroctwo św. Malachiasza; Benedykt XVI przedostatni papież, a ostatni „Petrus Romanus”
Patrząc na listę papieży od 1143 r, Benedykt XVI był 111, jednak tytuł 112-sty to Petrus Romanus , nie pasuje do Bergoglio. Piotr Rzymianin - pod którego przywództwem Rzym ma zostać zniszczony i ma nastąpić Sąd Ostateczny... czyli nie zgadza się, i nie tylko liczba, chyba że Bergoglio to nieuwzględniony anty-papież. Rezygnacja Benedykta XVI komplikuje sprawę, ponieważ papieże zwykle pełnią urząd do śmierci, ale on zrezygnował tylko częściowo zachowując tytuł "Papieża emeryta", co oczywiście było niemożliwe zgodnie z prawem kanoniczym, po prostu jednocześnie może być tylko jeden, który ma tytuł Papieża - Wikariusza Chrystusa, chcąc zachować częściowo Papiestwo (będąc zmylony, lub mając do tego przesłanki , i znając sytuacje nie chcąc by prawdziwy tron papieża wpadł w ręce masona) - spowodował że papiestwo zostało "zablokowane", i tak Benedykt był ostatnim Wikariuszem Chrystusa, przed "Petrus Romanus".Bergoglio wyznaczył 109 ze 135 kardynałów elektorów; "żaden kardynał mianowany przez antypapieża, określany jako quasi-kardynał, nie jest uprawniony do głosowania na konklawe papieskim, a jeśli Kościół uznaje, że kardynałowie mianowani przez antypapieża nie mają właściwej legitymacji kanonicznej i dlatego nie są uważani za część Kolegium Kardynalskiego..." Spośród 135 kardynałów elektorów uprawnionych do głosowania, 109 zostało nominowanych przez samego Franciszka, co stanowi około 80% elektorów, a więc można się spodziewać kolejnego antypapieża, " Odświeżonego Klona" , (w przenośni, albo nie, nie wiadomo) , "odważnego reformatora" - w dziele antychrysta .
Arcybiskup Carlo Maria Vigano; "Ale jeśli ten nie-papież i anty-papież nie może już zaszkodzić Mistycznemu Ciału, wciąż istnieją jego spadkobiercy: wywrotowcy, których nieważnie mianował „kardynałami” i którzy od dawna organizują się, aby zapewnić kontynuację rewolucji synodalnej i destrukcję papiestwa. Są oni również wspierani przez konserwatywnych kardynałów i biskupów, którzy starali się nie kwestionować prawowitości Jorge Bergoglio. Ci ludzie ponoszą największą odpowiedzialność za wynik następnego konklawe".
PRZEPOWIEDNIA ŚW. MALACHIASZA (1139 r.) - LISTA 112 PAPIEŻY DO KOŃCA KOŚCIOŁA RZYMSKO-KATOLICKIEGO
[1] Ex castro tiberis [164] Z zamku tybrzańskiego
Aluzja do miejsca urodzenia pp. Celestyna II: Citt? di Castello, w
Umbrii, nad górnym biegiem Tybru. Oznajmienie (uzup. np. Descendit ex...); "tybrzańskiego" bo gen. poss. = castrum tiberinum.
[2] Inimicus expulsus [165] Wróg wygnany
Aluzja do nazwiska (Caccianemici) pp. Lucjusza II.
Zawiadomienie mianownikowe.
[3] Ex magnitudine montis [166] Z wielkości góry
Aluzja do miejsca narodzin (Montemagno) pp. bł. Eugeniusza III.
Oznajmienie (uzup. np. Ex... nomen derivat).
[4] Abbas suburranus [167] Opat suburrański
Aluzja do miejsca urodzenia pp. Anastazego IV, którym była dzielnica Rzymu, Suburra. Zawiadomienie mianownikowe.
[5] De rure albo [168] Ze wsi białej pochodzący
Aluzja do pochodzenia pp. Hadriana IV. Był Anglikiem
(mieszkańcem wyspy o białych brzegach ? Albionu), urodzonym w
pobliżu opactwa Saint Albans i Kardynałem-Biskupem Albano.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Homo de...), bo uzup. o czasownik
wykluczone przez obecność de, zbędnego w składni imion miast, którą ma
także rus (np. "ze wsi idę" = rure eo); "pochodzący" bo de z abl. wyraż
pochodzenie: homo de rure = homo rure natus (abl. originis); rus zn. takż
"posiadłość", "okolica wiejska".
[6] Ex tetro carcere [169] Ze wstrętnego lochu
Aluzja do tytułu kardynalskiego antypp. Wiktora IV związanego z
kościołem zbudowanym w miejscu rzymskiego więzienia zbud.
przez Ankusa Marcjusza i rozbud. (m.in. o ponury loch) przez
Serwiusza Tuliusza, w średniow. znanego jako Carcer Mamertinus.
Oznajmienie (uzup. np. Cui ex... titulus est).
[7] Via transtiberina [169] Droga zatybrzańska
Aluzja do tytułu kardynalskiego antypp. Paschalisa III związanego z
kościołem św. Marii na Zatybrzu.
Zawiadomienie mianownikowe.
[8] De Pannonia Tusciae [169] Z Węgier w Tuscii
Wskazanie na kraj pochodzenia antypp. Kaliksta III oraz wskazanie
na Tuscię, krainę w pn. Lazio, należącą niegdyś do państwa
Etrusków, której centrum było Tusculum. W tym mieście antypp.
Kalikst podporządkował się pp. Aleksandrowi III w 1178 r.
Kolejnego po Kalikście antypp., Innocentego III, tekst Malachiasza
pomija. Oznajmienie (uzup. np. De Pannonia venit, Tusciae se dedit); "w Tuscii" bo składnia imion miast (krain) dla tzw. singularia tantum 1 i 2 dekl. (np.
Tuscia, Roma) wykorzystuje dat. bez przyimków gdy odp. na pyt. "gdzie?".
[9] Ex ansere custode [169] Ze straży gęsi
Aluzja do nazwiska rodowego pp. Aleksandra III, o którym w XVI w.
bez wątpliwości sądzono, że brzmiało "Paparona" (wł. paparo =
gąsior), podczas gdy było to o wiele później przyjęte nazwisko rodu
Bandinellich, do których należał pp. Aluzja połączona z
przekonaniem, że ów stary ród "gąsiorowskich" sięga obrońców
wzgórza kapitolińskiego, których przed atakiem Gallów pod wodzą
Brennusa (390 p.n.e.) ostrzegły gęsi. Gęś miała być także
elementem herbu rodowego. "Prorocką" wymowę tego wersetu
chcą ratować interpretacje, mówiące o symbolu obrony Rzymu,
gdyż pp. Aleksander III zmagał się z aż czterema antypapieżami.
Oznajmienie (uzup. np. Ex... nomen derivat).
[10] Lux in ostio [170] Światło w drzwiach
Aluzja dźwiękowa do imienia pp. Lucjusza III, miejsca jego
urodzenia (Lucca) i tytułu kardynalskiego w momencie wyboru
(Kardynał-Biskup Ostii).
Zawiadomienie mianownikowe; "w drzwiach" bo nie powiedziano Ostia, lecz
ostium w abl.
[11] Sus in cribro [171] Dzik w sicie
Aluzja do nazwiska pp. Urbana III (Crivelli) oraz do tej wersji herbu
rodzinnego, na którym dwa dziki podtrzymują sito.
Zawiadomienie mianownikowe.
[12] Ensis Laurentii [172] Miecz Wawrzyńca
Aluzja do herbu pp. Grzegorza VIII, na którym widniał obnażony
miecz, oraz do jego tytułu kardynalskiego związanego z kościołem
św. Wawrzyńca.
Zawiadomienie mianownikowe.
[13] De schola exiet [173] Wyjdzie ze szkoły
Aluzja do nazwiska pp. Klemensa III (Scolari).
Zdanie proste; "wyjdzie" bo exiet to wariant fut. ex.: exierit.
[14] De rure bovensi [174] Ze wsi bydlęcej pochodzący
Aluzja do nazwiska pp. Celestyna III (Bobone).
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Homo de...), zob. [5]; "pochodzący"
zob. [5].
[15] Comes signatus [175] Naznaczony hrabia
Aluzja do nazwiska pp. Innocentego III (Segni). Była to gałąź rodu
Contich (Conti di Segni).
Zawiadomienie mianownikowe.
[16] Canonicus de latere [176] Kanonik ze strony
Aluzja do godności kanonika laterańskiego (basilica laterana =
bazylika "na stronie", "z boku"), którą posiadał (obok wielu innych)
pp. Honoriusz III przed swoim wyborem.
Zawiadomienie mianownikowe.
[17] Avis ostiensis [177] Ptak ostyjski
Aluzja do herbu pp. Grzegorza IX, na którym widniał orzeł, oraz do
jego tytułu kardynalskiego (Kardynał-Biskup Ostii).
Zawiadomienie mianownikowe.
[18] Leo sabinus [178] Lew sabiński
Aluzja do herbu pp. Celestyna IV, na którym widniał lew, oraz do
jego tytułu kardynalskiego (Kardynał-Biskup Sabiny).
Zawiadomienie mianownikowe.
[19] Comes laurentius [179] Hrabia wawrzyniec
Aluzja do rodu (hrabiów Lavagna) oraz tytułu kardynalskiego pp.
Innocentego IV, związanego z kościołem św. Wawrzyńca.
Zawiadomienie mianownikowe.
[20] Signum ostiense [180] Znak ostyjski
Aluzja do nazwiska pp. Aleksandra IV (Conti-Segni) oraz do jego
tytułu kardynalskiego (Kardynał-Biskup Ostii).
Zawiadomienie mianownikowe.
[21] Hierusalem Campaniae [181] Jerozolima Kampanii
Wskazanie na miejsce pochodzenia pp. Urbana IV (Kampania, dziś
Champagne we Francji) oraz na urząd patriarchy Jerozolimy, który
piastował przed wyborem.
Zawiadomienie mianownikowe.
[22] Draco depressus [182] Smok zgnieciony
Aluzja do herbu pp. Klemensa IV, o którym w XVI w. sądzono, że
przedstawiał orła trzymającego smoka w pazurach. Herb ten jednak
wyglądał inaczej: przedstawiał sześć lilii. "Prorocką" wymowę tego
wersetu chcą ratować interpretacje, mówiące o symbolu walki z
nepotyzmem, którą pp. Klemens IV zasłynął.
Zawiadomienie mianownikowe.
[23] Anguineus vir [183] Mąż wężowy
Aluzja do herbu pp. bł. Grzegorza X, o którym w XVI w. sądzono, że
przedstawiał węża z dzieckiem w paszczy. Herb Viscontich jednak
wyglądał wtedy całkowicie inaczej (jak ? nie wiadomo), węża
przyjęli oni dopiero w XIV w. w związku z legendą rodową o wężu,
który nie uczynił krzywdy (1323). Brak jest ratującej to "proroctwo"
interpretacji symbolu, gdyż kojarzy się on bardzo źle, a dotyczy
wybitnej pod każdym względem i w końcu wyniesionej na ołtarze
osoby (do Martyrologium Rzym. wpisał go pp. Benedykt XIV, 1740-
1758).
Zawiadomienie mianownikowe.
[24] Concionator Gallus [184] Kaznodzieja Gall
Aluzja do kraju pochodzenia pp. bł. Innocentego V (Francja) oraz do
faktu, że był pierwszym dominikaninem na tronie papieskim ? a
więc członkiem "zakonu kaznodziejskiego".
Zawiadomienie mianownikowe.
[25] Bonus comes [185] Dobry hrabia
Aluzja do arystokratycznego pochodzenia i nazwiska (Ottobono) pp.
Hadrana V.
Zawiadomienie mianownikowe.
[26] Piscator tuscus [186] Rybak tuskijski
Aluzja do imienia chrzcielnego pp. Jana XXI (Piotr) oraz do tytułu
kardynalskiego (Kardynał-Biskup Tusculum), łączącego go, poprzez
historyczne centrum, z regionem Tuscia w pn. Lazio.
Zawiadomienie mianownikowe.
[27] Rosa composita [187] Róża uporządkowana
Aluzja do róży w herbie pp. Mikołaja III, oraz, być może, do aktu,
którym rozsądzone zostały rozdzierające Kościół spory o
interpretację zakonnego ubóstwa franciszkanów (bulla Exiit qui
seminat 1279). Zawiadomienie mianownikowe.
[28] Ex telonio liliacei Martini [188] Z kantoru celnego Marcina liliowego
Aluzja do funkcji skarbnika kapituły kościoła św. Marcina w Tours
(Francja), którą pełnił pp. Marcin IV przed wyborem.
Oznajmienie (uzup. np. Cui nomen est ex... ).
[29] Ex rosa leonina [189] Z lwiej róży
Aluzja do herbu pp. Honoriusza IV, na którym widnieją dwa lwy
trzymające różę. Oznajmienie (uzup. np. Qui ex... notus est).
[30] Picus inter escas [190] Dzięcioł wśród jadła
Pp. Mikołaj IV pochodził z Lisciano w pobliżu Ascoli Piceno, do
którego może nawiązywać "Picus". Był też pierwszym
franciszkaninem na tronie papieskim (przeł. generalnym po św.
Bonawenturze) i kontrast franciszkańskiego ubóstwa z dostatkiem
dworu biskupa Rzymu, wówczas także dożywotniego senatora
miasta, mógł stanowić źródło tej mało wyrazistej metafory.
Zawiadomienie mianownikowe.
[31] Ex eremo celsus [191] Wielkoduszny z pustelni
Aluzja do pustelniczego życia pp. św. Celestyna przed wyborem,
oraz do jego bezprecedensowej abdykacji.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir ex... ).
[32] Ex undarum benedictione [192] Z błogosławieństwa fal
Aluzja do herbu pp. Bonifacego VIII, na którym widniały dwa faliste
skosy, oraz do jego imienia chrzcielnego (Benedetto).
Oznajmienie (uzup. np. Ex... noscitatus est).
[33] Concionator patareus [193] Kaznodzieja patareński
Aluzja do przynależności pp. bł. Benedykta IX do zakonu
dominikanów ("kaznodziejskiego") i regionu urodzenia (Patara)
Zawiadomienie mianownikowe.
[34] De fessis aquitanicis [194] Od pasów akwitańskich
Aluzja do kraju pochodzenia i do pasów w herbie pp. Klemensa V.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Eques de... ).
[35] De sutore Osseo [195] Od szewca Osse pochodzący
Aluzja do powszechnego w XVI w. mniemania o tym, że pp. Jan XXII
był synem szewca o imieniu Osse. Dziś wiadomo na pewno tylko
tyle, że pp. pochodził z rodziny mieszczańskiej w Cahors (Francja) i
że była to rodzina majętna. Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ), zob. [5]; "pochodzący"
zob. [5].
[36] Corvus schismaticus [195] Kruk schizmatycki
Aluzja do włoskiej nazwy miejsca urodzenia antypp. Mikołaja V
(Corbeira, Corbavio, późn. wł.: Corvaro).
Zawiadomienie mianownikowe.
[37] Frigidus abbas [196] Chłodny opat
Aluzja do godności opata, którą pp. Benedykt XII pełnił przed
wyborem, oraz do nazwy opactwa, w którym sprawował władzę:
Fontfroide (łac. Fontes Frigidi = Zimne Źródła) pod Narbonne.
Zawiadomienie mianownikowe.
[38] Ex rosa atrabensis [197] Z róży arrańskiej
Aluzja do sześciu róż w herbie pp. Klemensa VI oraz do biskupstwa
w mieście Arras, które sprawował przed wyborem.
Oznajmienie (uzup. np. Ex... noscitur); "arrański" bo episcopus atrabensis
biskup arrański (miasta Arras).
[39] De montibus Pammachii [198] Z gór Pammachiusza
Aluzja do herbu pp. Innocentego VI (sześć wzgórz) oraz do jego
tytułu kardynalskiego, związanego z kościołem św. Pammachiusza.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Homo de... ).
[40] Gallus vicecomes [199] Gall wicehrabia Aluzja do rodzinnego tytułu arystokratycznego i kraju pochodzenia
pp. bł. Urbana V. Zawiadomienie mianownikowe.
[41] Novus de Virgine forti [200] Nowy od silnej Dziewicy
Aluzja do nazwiska pp. Grzegorza XI (de Beaufort) oraz do jego
tytułu kardynalskiego związanego z kościołem Santa Maria Nova.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir novus de... ).
[42] De cruce apostolica [201] Od krzyża apostolskiego
Aluzja herbu anytpp. Klemensa VII, przedsta-wiającego krzyż, oraz
do tytułu kardynalskiego związanego z kościołem 12 Apostołów.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... )
[43] Luna Cosmediana
[202]
[203]
[204]
[205]
Księżyc Kosmediny
Aluzja do nazwiska antypp. Benedykta XIII (de Luna), do jego herbu,
w którym był księżyc, oraz do tytułu kardynalskiego związanego z
kościołem Santa Maria di Cosmedina.
Zawiadomienie mianownikowe.
[44] Schisma barchinonicum [205] Schizma barcelońska
Aluzja do jednego z dwóch antypp. ujętych jedynie w przypisie do
watykańskich list pontyfikatów: Klemensa VIII, augustianina z
Barcelony (1423-1429), wybranego przez grupkę
współpracowników odciętego od świata i nie niepokojonego przez
nikogo antypp. Benedykta XIII. Drugim z przeniesionych do przypisu
był antypp. Benedykt XIV (1425-1430), którego tekst Malachiasza
pomija, lecz pośrednio wskazuje na niego właśnie tutaj, słowem
"schizma". Jego wybór był bowiem dziełem rozłamu w otoczeniu
antypp. Benedykta XIII po śmierci pryncypała. Benedykt XIV stał się
więc antypp. wobec antypp. Klemensa VIII. Prawdop. szybko zmarł,
a jego imię i numer przyjęła jeszcze w 1425 r. druga osoba, także
stojąca w opozycji wobec antypp. Klemensa VIII.
Zawiadomienie mianownikowe.
[45] De inferno praegnanti [201] Z piekła brzemiennego pochodzący
Aluzja do nazwiska pp. Urbana VI (Pregnani) oraz do miejsca
urodzenia, zwanego wtedy lokalnie Inferno, obecnie w granicach
Neapolu. Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Homo de... ); "pochodzący" zob.
[5]).
[46] Cubus de mixtione [202] Sześcian od zmieszania
Aluzja do herbu pp. Bonifacego IX, na którym widniał skos
wypełniony szachownicą białych i błękitnych kwadratów.
Zawiadomienie mianownikowe.
[47] De meliore sidere [203] Od lepszego ciała niebieskiego
Aluzja do nazwiska pp. Innocentego VII (Migliorati) oraz do komety
w herbie. Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Homo de... ); "ciała niebieskiego" bo
sidus ozn. przede wsz. grupę gwiazd lub obiekt na niebie, inaczej niż stella
czy astrum, które ozn. przede wsz. gwiazdę, a potem grupę gwiazd i in.
[48] Nauta de ponte nigro [204] Żeglarz od czarnego mostu
Aluzja do miasta pochodzenia pp. Grzegorza XII (Wenecji) oraz do
jednej z funkcji, które pełnił: biskupa komendatoryjnego
Nigripontis. Zawiadomienie mianownikowe.
[49] Flagellum solis [204] Bicz Słońca
Aluzja do herbu biskupiego antypp. Aleksandra V,
przedstawiającego słońce, oraz do roli, jaką miał spełnić, w
zażegnaniu Wielkiej Schizmy.
Zawiadomienie mianownikowe.
[50] Cervus sirenae [204] Jeleń syreny
Aluzja do syreny w herbie Neapolu, gdzie urodził się antypp. Jan
XXIII, oraz do jego tytułu kardynalskiego, związanego z kościołem
św. Eustachiusza, w którego herbie był samiec jelenia.
Zawiadomienie mianownikowe.
[51] Columna veli aurei [205] Kolumna zasłony złotej
Aluzja do nazwiska pp. Marcina V (Colonna) oraz do tytułu
kardynalskiego związanego z kościołem w Velabro.
Zawiadomienie mianownikowe.
[52] Lupa coelestina [206] Wilczyca celestyńska
Aluzja do zakonu celestynów, do którego należał pp. Eugeniusz IV,
oraz do powierzonego mu biskupstwa Sieny. Herb tego miasta
przedstawia wilczycę.
Zawiadomienie mianownikowe.
[53] Amator crucis [207] Miłośnik krzyża
Aluzja do imienia chrzcielnego antypp. Feliksa V (Amadeus, VIII
książę Sabaudii) oraz do rodowego herbu tych książąt, którym był
biały krzyż na czerwonym polu.
Zawiadomienie mianownikowe.
[54] De modicitate lunae [207] Od małości Księżyca
Aluzja do diec. Luna, w której urodził się pp. Mikołaj V, oraz do jego
niskiego stanu.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ).
[55] Bos pascens [208] Wół pasący
Aluzja do herbu pp. Kaliksta III, na którym widnieje wół, oraz do
pasterskiej funkcji biskupa Rzymu.
Zawiadomienie mianownikowe.
[56] De capra et albergo [209] Od kozy i karczmy
Aluzja dźwiękowa do nazwisk kardynałów Capranica i Albergato, u
których funkcję sekretarza pełnił pp. Pius II przed swoim wyborem.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ).
[57] De cervo et leone [210] Od jelenia i lwa
Aluzja do powierzonego pp. Pawłowi II biskupstwa Cervia oraz do
tytułu kardynalskiego związanego z kościołem sw. Marka
Ewangelisty, którego tradycyjnym symbolem jest lew.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ).
[58] Piscator minorita [211] Rybak minoryta
Aluzja do pochodzenia pp. Sykstusa IV, który był synem ubogiego
rybaka spod Sawony i członkiem zakonu franciszkańskiego. Co
ciekawe, neologizmy "minorita" i "minorites" na określenie
franciszkanów nie funkcjonowały w jęz. łacińskim przed
powstaniem tego zakonu, a O'Morgair, domniemany autor tekstu,
zmarł 34 lata przed narodzinami Giovanniego Bernardone (św.
Franciszka).
Zawiadomienie mianownikowe; "minoryta" bo neologizm łac. minorita wszed
do jęz. pol. Pochodzi od pełnej nazwy zakonu: Ordo Fratrum Minorum
Zakon Braci Mniejszych.
[59] Praecursor Siciliae [212] Poprzednik Sycylii
Aluzja do imienia chrzcielnego pp. Innocentego VIII (Giovanni
Battista) oraz do długiego czasu spędzonego przed wyborem w
Neapolu, na dworze królów sycylijskich (nie władających już wyspą,
podległą królom Aragonii).
Zawiadomienie mianownikowe; "Poprzednik" mimo że "prekursor" wszedł do
jęz. pol., bo tradycyjne określenie św. Jana Chrzciciela Praecursor Domini
jęz. pol. funkcjonuje jako "Poprzednik Pański".
[60] Bos albanus in portu [213] Wół albański w porcie
Aluzja do herbu pp. Aleksandra VI, na którym widnieje wół, oraz do
jego tytułów kardynalskich związanych z diec. Albano i Porto.
Zawiadomienie mianownikowe.
[61] De parvo homine [214] Od małego człowieka
Aluzja do nazwiska przybranego przez pp. Piusa III (Piccolomini) ?
przybrał je po wuju, pp. Piusie II.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Homo de... ).
[62] Fructus jovis juvabit [215] Owoc jowiszowy pomoże
Aluzja do herbu pp. Juliusza II, w którym był dąb, drzewo święte
Jowisza, naczelnego bóstwa w panteonie rzymskim. Aluzja
heraldyczna, typowa dla I części proroctwa. "Pomoże" jest być
może aluzją do nadzwyczajnych wysiłków pp. w celu wzmocnienia
państwa kościelnego.
Zdanie proste.
[63] De craticula politiana [216] Od rusztu politiańskiego
Aluzja do imienia ojca pp. Leona X (Wawrzyńca Medyceusza, zw.
Wspaniałym), którego święty patron, sławny męczennik, zginął
pieczony żywcem na ruszcie. Angelo Politiano, wybitny i słynny w
swoim czasie humanista, był wieloletnim nauczycielem i
powiernikiem przyszłego pp. Nazwisko uczonego w formie
przymiotnikowej tworzy drugą część tekstu.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Puer de... ).
[64] Leo florentius [217] Lew florencki
Aluzja do nazwiska pp. Hadriana VI (Florens Dedel) oraz do lwów w
jego herbie.
Zawiadomienie mianownikowe.
[65] Flos pilaei aegri [218] Kwiat chorej piłki
Aluzja do herbu pp. Klemensa VII przedsta-wiającego sześć piłek, z
których jedna zawiera trzy lilie. Jest to wariant herbu Medyceuszy.
"Chorej" bo zarówno heraldyka rodu, jak i nazwisko nawiązują do
początków znaczenia i majątku Medicich jako aptekarzy i lekarzy.
Zawiadomienie mianownikowe.
[66] Hiacynthus medicorum [219] Hiacynt lekarzy
Aluzja do herbu pp. Pawła III, na którym jest sześć lilii, oraz do jego
tytułu kardynalskiego, związanego z kościołem św.św.
męczenników Kosmy i Damiana, z zawodu lekarzy.
Zawiadomienie mianownikowe.
[67] De corona montana [220] Od wieńca górskiego
Aluzja do herbu pp. Juliusza III, na którym widnieją trzy góry i dwa
wieńce.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ).
[68] Frumentum floccidum [221] Zboże włókniste
Aluzja do herbu Marcelego II, na którym są kłosy z widocznymi
włóknami.
Zawiadomienie mianownikowe.
[69] De fide Petri [222] Od wiary Piotra
Aluzja do imienia chrzcielnego pp. Pawła IV (Gianpietro).
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Pontifex de... ).
[70] Aesculapii pharmacum [223] Lekarstwo Eskulapa
Aluzja do herbu pp. Piusa IV, którym był herb Medyceuszy w
identycznej formie, jak przy [65]. Aluzja akcentuje wyłącznie
pochodzenie rodu i nazwiska "Medici" od lekarzy i aptekarzy.
Zawiadomienie mianownikowe; pharmacum należy do łaciny nieklasycznej,
bo starożytna oddaje "lekarstwo" przez remedium, medicamentum
medicamen.
[71] Angelus nemorosus [224] Anioł lesisty
Aluzja do imienia zakonnego pp. św. Piusa V, które przyjął po
wstąpieniu do dominikanów (Michele). "Lesisty" być może było
aluzją do dawnego krajobrazu Lombardii, z której pp. pochodził.
Zawiadomienie mianownikowe.
[72] Medium corpus pilarum [225] Przerwane w połowie ciało piłek
Aluzja do dwóch herbów: pp. Grzegorza XIII, który miał w herbie
smoka widocznego do połowy ciała, oraz do herbu Medyceuszy z
sześcioma piłkami, jak w [65] i [70]. Pius IV, posiadacz tego znaku,
mianował przyszłego pp. Grzegorza XIII kardynałem.
Zawiadomienie mianownikowe.
[73] Axis in medietate signi [226] Oś w połowie znaku
Aluzja do herbu pp. Sykstusa V, na którym skos przykrywa główny
wizerunek.
Zawiadomienie mianownikowe.
[74] De rore coeli [227] Od rosy nieba
Aluzja do zwyczajów agrarnych okolicy Rossano w Kalabrii, gdzie
pp. Urban VII był arcybiskupem. Kilka gatunków rosnących tam
drzew dawało słodką wydzielinę, zbieraną przez autochtonów i
nazywanych "manną" na wzór pokarmu z Księgi Wyjścia. Manna
jako typ Wcielenia obrosła w olbrzymią literaturę, w której
nazywana jest b. często "rosą z nieba".
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ).
[75] Ex antiquitate urbis [228] Ze starożytności miasta
Aluzja, która miała wskazywać w trakcie dwumiesięcznego i
pełnego walk frakcyjnych konklawe (1590) na kard. Simona Celli,
biskupa Orvieto, zbudowanego przez Rzymian na gruzach
zniszczonej Velzny Etrusków (łac. Volsinia) i nazywanego Volsinia
Vetus (Stara Velzna) lub Urbs Vetus (Stare Miasto), by odróżnić ją
od nowego miasta: Volsinia Nova (wł. Bolsena). "Starożytność
miasta" do tego właśnie etruskiego ośrodka się odnosi. Pod koniec
XVI w. liczył on sobie 2,5 tys. lat historii. Wybrany jednak został
kard. Sfondrati (pp. Grzegorz XIV) z Mediolanu. Na to miasto i jego
starożytność powołują się współczesne komentarze do proroctwa,
szukające także sensu w łączeniu "antiquitas" z senatorami w
rodzie pp. poprzez rdzeń wyrazu, wspólny z "senex" (łac. starzec).
Od tego pontyfikatu zawiłość wykładni proroctw gwałtownie
wzrasta, a kończy się nieprzerwany jak dotąd ciąg odniesień
heraldycznych, geograficznych i genealogicznych. Kończą się też
wszystkie aluzje do nazwisk, tytułów, zawodów i stanu ? po prostu
kończą się dostępne autorowi (autorom) wiadomości historyczne.
Następują teraz wyrażenia, które, aby powiązać je z kolejnymi
papieżami, trzeba czasem, wg słów B. Chmielowskiego, "za łeb [do
nich] przyciągać". Oznajmienie (uzup. np. Qui ex... indicatus et creatus sit).
CZĘŚĆ "PROFETYCZNA"
[76] Pia civitas in bello [229] Pobożne miasto ogarnięte wojną
Pp. Innocenty IX. Współczesne interpretacje wskazują na urząd
patriarchy Jerozolimy, który pełnił on przed wyborem. Dorzucić
można też jego tytuł kardynalski związany z Czterema
Ukoronowanymi Męczennikami, świętymi patronami cechu
wolnych mularzy, których proces przekształcania we współczesną
masonerię właśnie wtedy się rozpoczynał. Patrząc z perspektywy
później przywołanego w kontekście oceny działań wolnomularstwa
obrazu "miasta Bożego" i "miasta świata" (Leon XIII adapt.
koncepcję augustyńską), można w miarę sensownie proroctwo w
ten sposób wesprzeć.
Zawiadomienie mianownikowe.
[77] Crux Romulea [230] Krzyż rzymski
Pp. Klemens VIII. Za pontyfikatu tego papieża zginęli ukrzyżowani
męczennicy japońscy. Spowiednikiem pp. był św. Filip Neri
(Nereusz), założyciel Rzymskiego Oratorium Jezusa, z którego
wyrosła Kongregacja Oratorium św. Filipa Neri (w Polsce księża ci
zwani są "filipinami"). Interpretacje idą w kierunku skojarzeń
słownych rzeczy "rzymskich" oraz "krzyża".
Zawiadomienie mianownikowe.
[78] Undosus Vir [231] Mąż falujący
Pp. Leon XI. Wskazanie na krótki pontyfikat to jedyna interpretacja
w miarę bliska wymowie tekstu.
Zawiadomienie mianownikowe.
[79] Gens perversa [232] Ród podstępny
Pp. Paweł V. Wojna Gwelfów z Gibelinami jest wskazywana jako
rozwiązanie tego motta, lecz był to najmniej istotny szczegół
czasów i wydarzeń, w których zanurzony był ten pontyfikat. W
Niemczech wybuchła wojna 30-letnia, katolików w Anglii podzieliła
kwestia tekstu przysięgi składanej królowi, we Francji gallikanizm
święcił tryumfy, a integralność państwa kościelnego zaczęła się
kruszyć. Wskazanie na ogólną zawieruchę wokół spraw, którymi żył
Kościół i sam papież, byłoby też zadowalającą interpretacją.
Zawiadomienie mianownikowe.
[80] In tribulatione pacis [233] W utrapieniu pokój
Pp. Grzegorz XV. Pierwszy na tronie papieskim człowiek
wykształcony przez jezuitów. Lepiej od poprzednika ułożył stosunki
z władcami Europy, a już jako nuncjusz z powodzeniem odbywał
misje dyplomatyczne. Doraźne uspokojenie wrzenia dobrze
odpowiada tekstowi proroctwa.
Zawiadomienie mianownikowe.
[81] Lilium et rosa [234] Lilia i róża
Pp. Urban VIII. Jeśli te kwiaty uznane zostaną, odpowiednio, za
symbole Francji i Anglii, zaangażowanie papieża w sprawy tych
państw bardzo dobrze zgadza się z tekstem.
Zawiadomienie mianownikowe.
[82] Jucunditas crucis [235] Przyjemność krzyża
Pp. Innocenty X. Interpretatorzy wskazują na wybór papieża w
dzień święta Podwyższenia Krzyża Świętego (15 IX). Poza tym końca
dobiegła wojna 30-letnia, która cofnęła cywilizacyjnie o 100 lat
obszary, na ktorych ją toczono, trwała wojna Francji z Hiszpanią,
Portugalia oderwała się od tej ostatniej, a Polskę zalał "potop
szwedzki". Zapamiętałość, z jaką domy panujące Europy przelewały
krew chrześcijan w wojnach o terytoria, może być także dobrą
interpretacją.
Zawiadomienie mianownikowe.
[83] Montium custos [236] Strażnik gór
Pp. Aleksander VII. Jego herb ma w dwóch polach symbol góry. Na
ten pontyfikat przypada początek sporów jansenistycznych, w
których papież wystąpił zdecydowanie w obronie ortodoksji.
Strzeżenie wiary na istotnym, jak później się okazało, odcinku,
może pasować do proroctwa.
Zawiadomienie mianownikowe.
[84] Sydus olorum [237] Gwiazdozbiór łabędzi
Pp. Klemens IX. W XVII w. próbowano łączyć heraldykę rodzinną pp.
z tym tekstem, lecz współcześnie jest to całkowicie wykluczone.
Herb papieża posiada romby w czterech polach, a tekst pozostaje
enigmą. Niektóre interpretacje sięgają po plotkę, jakoby podczas
konklawe zajmował on pokój zwany "komnatą łabędzi". Można też
dodać, że wybrany został w lecie (20 VI), a wtedy Deneb (alfa Cygni
tj. najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze łabędzia) króluje w nocy
na północnej półkuli, tworząc tzw. "trójkąt letni" z Wegą (alfa
Lyrae) i Altairem (alfa Aquilae). Nic więcej z rzeczy w miarę
sensownych nie pasuje do proroctwa, które w zamiarze miało być
chyba heraldyczne.
Zawiadomienie mianownikowe.
[85] De flumine magno [238] Od wielkiej rzeki
Pp. Klemens X. Niezwykłe wylanie Tybru, odnotowane w Rzymie w
lipcu 1590 r., łączą interpretatorzy z narodzinami tego pp. dnia 15
tamtego miesiąca i roku.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Puer de... ).
[86] Belua insatiabilis [239] Nienasycony potwór
Pp. bł. Innocenty XI. Interpretacja heraldyczna chce widzieć raczej
"dzikie zwięrzę" zamiast "potwora" i wskazuje na lwa i orła w
herbie pp. Inna polega na mało sensownej zabawie nazwiskiem
bliskiego doradcy pp., bez konsultacji z którym pp. rzadko
cokolwiek ważnego robił i chce "nienasycenie" odnosić do pp.,
stwarzając tym samym problem, jak i dlaczego nazywać
błogosławionego "potworem". W szerszym planie widać co innego:
we Francji, której król, Ludwik XIV, dążył do wprowadzenia zasad
gallikańskich, rozpętano rzezie hugenotów, co w zamyśle dworu
miało przychylnie usposobić papieża, a dalszy konflikt doprowadził
do wakatu 35 stolic biskupich, akcji militarnej i gotowości do
ogłoszenia schizmy na wzór angielski. Tej obłąkanej logice na
Zachodzie Europy towarzyszyło śmiertelne zagrożenie ze strony
wielkiej wyprawy tureckiej na Wschodzie. Jej dowódca, Wielki
Wezyr Kara Mustafa, zapowiadał, że zakończy wyprawę
przerabiając bazylikę św. Piotra na stajnię dla swoich koni. Został
rozbity pod Wiedniem w 1683 r. Nienasycenie Ludwika i Mustafy
można sensownie do tego proroctwa przyporządkować.
Zawiadomienie mianownikowe.
[87] Poenitentia gloriosa [240] Pokuta chwalebna
Pp. Aleksander VIII. Hasło proroctwa można łączyć z nieznacznym
załagodzeniem kwestii gallikańskiej. Ciekawsze jest jednak
wskazanie na potępienie (7 XII 1690) 31 błędów jansenistycznych,
w tym twierdzeń dotyczących pokuty. Także w kwestiach
kwietyzmu i laksyzmu, związanych ogólnie z tą problematyką pp.
był rzeczowym i skrupulatnym strażnikiem wiary.
Zawiadomienie mianownikowe.
[88] Rastrum in porta [241] Motyka w bramie
Pp. Innocenty XII. Interpretacje poszukują nowych, karkołomnych
nieraz figur słownych, mających jakoby odkrywać nowe znaczenia
enigmatycznego hasła związanego z tym pp. Żadna z nich nie jest
zadowalająca. Hasło wydaje się sugerować szczegóły heraldyczne,
jednak całkowicie rozmija się z herbem pp. (trzy dzbany). A
tymczasem pp. Innocenty XII wprowadził wielkie porządki w
gospodarce i administracji państwa kościelnego, przywrócił
całkowitą bezstronność w sądach i u korzeni zlikwidował nepotyzm
(dekret Romanum decet pontificem 22 VI 1692). Hasło
proroctwa można do tego odnieść dość łatwo: motykę traktując
jako symbol pracy porządkującej zastany nieład, a bramę
przyjmując jako biblijny symbol władzy sądowej i prawa.
Zawiadomienie mianownikowe; rastrum w klas. łacinie znaczy też "hak", a w
czasach nowożytnych przybrało wiele innych znaczeń; porta znaczy te
"drzwi".
[89] Flores circumdati [242] Rozdane wokół kwiaty
Pp. Klemens XI. Herb miasta Urbino, z którego pochodził pp.,
przedstawiał wieniec z kwiatów. Pp. i jego otoczenie znali
proroctwo, widniało ono nawet na rewersie monety bitej w okresie
tego pontyfikatu. Polityczne klęski, katastrofy i kompromitacje pp.
na pewno nie pasują do hasła. Zainteresowanie misjami katolickimi
również, bo rozstrzygnięcie pp. doprowadziło do zamknięcia misji
chińskich. Był natomiast dobroczyńcą nauki i sztuki, sponsorem
badań archeologicznych i zaangażowanym opiekunem Biblioteki
Watykańskiej. Ostatecznie przeciął ciągnące się od ponad pół wieku
spory jansenistyczne i rozszerzył na cały Kościół święto
Niepokalanego Poczęcia NMP. Długi pontyfikat pp. Klemensa XI
można odnieść do proroctwa uznając kwiaty za symbol tego, co
piękne i wzniosłe materialnie, intelektualnie i duchowo, cała reszta
była bowiem w mniejszym lub większym stopniu porażką pp.
Zawiadomienie mianownikowe.
[90] De bona religione [243] Od dobrej religii
Pp. Innocenty XIII. Interpretacje proroctwa wskazują na pobożny i
znaczący ród Contich, z których wywodził się pp.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de... ).
[91] Miles in bello [244] Żołnierz na wojnie
Pp. Benedykt XIII. Czas pokoju, w którym panował pp. każe
interpretatorom szukać metaforycznego sensu dla tego hasła. Był
to książę, który wyrzekł się swojego dziedzictwa; dominikanin,
który przyjął biskupstwo Rzymu tylko na wyraźne polecenie
generała zakonu; duszpasterz całkowicie pochłonięty wizytacjami,
udzielaniem sakramentów i katechizacją. Żył też jak ubogi zakonnik,
ostro krytykując wystawny i idący za zmianami mód salonowych
styl życia kardynałów. Walka ze zbytkiem i próżnością panującymi
w kurii podawana jest jako sens proroctwa.
Zawiadomienie mianownikowe.
[92] Columna excelsa [245] Wyniosła kolumna
Pp. Klemens XII. Interpretatorzy napotykają spore trudności w
kwestii hasła, które określa tego pp. Za jego pontyfikatu
postępował gwałtownie upadek autorytetu papieży na arenie
międzynarodowej. Działalność Klemensa XII była albo całkowicie
ignorowana, albo wynikała z przymusu stosowanego przez
mocarstwa. We własnym państwie podjął energiczne reformy
gospodarcze, lecz reforma podatków, emisja papierowego
pieniądza oraz wysiłki na rzecz rozwoju handlu i przemysłu ugrzęzły
w skorumpowanej administracji. Surowe osądzenie koterii, która
opanowała kurię za rządów poprzednika oraz nałożenie na
katolików najsurowszej kary kościelnej za wstąpienie do masonerii
dopełnia obrazu zdecydowania i bezkompromisowości, z jaką pp.
chciał działać. Tymczasem rządy europejskie go lekceważyły,
korupcja zżerała jego własne państwo, a katolicy wstępowali do lóż
masońskich ignorując zakaz, co było też powodem ponawiania go
przez wszystkich następnych biskupów Rzymu. Dodatkowo, pp. po
dwóch latach swojego pontyfikatu utracił wzrok. Osamotnienie i
bezsilność w połączeniu z przenikliwością i bezkompromisowością
sądu może pasować do obrazu malowanego przez proroctwo.
Zawiadomienie mianownikowe.
[93] Animal rurale [246] Zwierzę wiejskie
Pp. Benedykt XIV. Interpretacje proroctwa chcą w nim widzieć
"harującego jak wół" pp., co odpowiada jego licznym działaniom i
wielkiej energii. Był człowiekiem wykształconym, na wskroś
nowoczesnym, lubianym, szanowanym, przedsiębiorczym,
uczciwym i pojednawczym. Zyskał powszechny szacunek, a jego
przystępność, dowcip i otwartość stały się nieomal legendą. Do
ciężkiej pracy dołożyć można więc także prostolinijność, co już
składa się w obraz odpowiadający metaforze. Zamiast tych dwóch
można też wskazać na najczęściej i najgłośniej podkreślaną wielką
kulturę tego pp. ? w każdym jej wymiarze. Termin desygnujący to
pojęcie wywodzi się wprost z czynności, jaką była... uprawa roli
(łac. colo, -ere, colui, cultum).
Zawiadomienie mianownikowe.
[94] Rosa Umbriae [247] Róża Umbrii
Pp. Klemens XIII. Nie pochodził z Umbrii, nie miał róży w herbie.
Interpretacje idą w kierunku wskazania na dużą liczbę
franciszkanów wyniesionych na ołtarze przez tego pp., a zakon ten
wywodził się właśnie z Umbrii. Był to jednak szczegół tego
pontyfikatu, zdominowanego przez szantaż rodów burbońskich w
kwestii jezuitów, któremu pp. nie chciał ulec.
Zawiadomienie mianownikowe.
[95] Ursus velox [248] Szybki niedźwiedź
Pp. Klemens XIV. Pontyfikat zdominowany przez sprawę jezuitów.
Pp. natychmiast po wyborze obiecał Burbonom szybkie
zakończenie sprawy, lecz licząc na jakiś kompromis zwlekał, co
doprowadziło do ultimatum, zapowiadającego utworzenie we
wszystkich monarchiach tej rodziny kościołów państwowych, jeśli
pp. nie rozwiąże zakonu i nie zrobi tego zaraz. Likwidacja jezuitów
16 VIII 1773 spowodowała załamanie szkolnictwa katolickiego w
Europie i spustoszenia na misjach. Cios wymierzony w zakon i całą
jego pracę uchronił jednak Kościół przed ciosem o daleko większej
sile niszczącej. Paradoks pośpiechu i ociężałości, zwinności i
potężnej siły, szybkości i ciężkiej wagi, zbudowany przez hasło
proroctwa, być może da się jakoś do tej sytuacji dopasować.
Zawiadomienie mianownikowe.
[96] Peregrinus apostolicus [249] Pielgrzym apostolski
Pp. Pius VI. Interpretacje proroctwa wskazują na podróż pp. do
Wiednia (1782) i późniejszą tułaczkę, w charakterze więźnia, od
Florencji, przez Turyn, Alpy, do Briançon i Walencji, gdzie zmarł,
przetrzymywany w cytadeli. Poza tym dość klarownym
wyjaśnieniem warto dodać, że koniec tego pontyfikatu był w
przekonaniu współczesnych końcem papiestwa i oznaczał faktyczne
zniszczenie i likwidację Stolicy Ap. Za tego pontyfikatu
zlikwidowano także państwo polskie ? tak samo "ostatecznie".
Stolica Ap. była obsadzona na nowo już po niecałym roku, zaś z
Polski, po latach odrodzonej, wyszedł pp., który słowom "pielgrzym
apostolski" nadał nową definicję.
Zawiadomienie mianownikowe.
[97] Aquila rapax [250] Drapieżny orzeł
Pp. Pius VII. Spędził osiem lat w niewoli jako więzień cesarza
Francuzów. Proroctwo ma odnosić się do cesarskiego orła i do
zagarnięcia przez Bonapartego państwa kościelnego.
Zawiadomienie mianownikowe.
[98] Canis et coluber [251] Pies i wąż
Pp. Leon XII. Polityka zeszła na dalszy plan w czasie tego
pontyfikatu, podstawowe znaczenie dla pp. miała odnowa religijna
i nieustanna walka z błędami. Interpretacje proroctwa akcentują
pozytywne cechy symbolizowane przez zwierzęta wymienione w
haśle: czujność (pies) oraz roztropność (wąż).
Zawiadomienie mianownikowe; łac. coluber ozn. węża niejadowitego.
[99] Vir religiosus [252] Mąż religijny
Pp. Pius VIII. Imię, które jest przymiotnikiem znaczącym "pobożny",
bywa wskazywane razem z religijnością całej rodziny pp. jako
interpretacja hasła. Proroctwo identyfikujące pp. jako człowieka
oddanego religii zakrawa na żart w epoce współczesnej, bo każdy z
pp. po 1800 r. takim właśnie był. Pius VIII podjął jednak jako
pierwszy próbę analizy przyczyn załamania się religijności w
czasach współczesnych (encyklika Traditi humilitati, 1829).
Zawiadomienie mianownikowe.
[100] De balneis hetruriae [253] Od kąpieli Etrurii
Pp. Grzegorz XVI. Opat kamedułów San Michele di Murano
(Wenecja). Proroctwo bardzo łatwo daje się powiązać z zakonem,
w którym całe dorosłe życie spędził pp. przed swoim wyborem: ta
wspólnota eremitów powstała w pocz. XI w. w odludnym miejscu
nazwanym Campo di Maldoli (później: Camaldoli, stąd nazwa)
położonym na obszarze Etrurii, obok Arretium (dziś: Arezzo)
dawnego etruskiego "lucumonium" tj. jednego z 12 miast-
rezydencji królewskich. W okolicy każdego z takich ośrodków
nietrudno znaleźć historyczne miejsca kąpieli i ruiny łaźni, które
należą do dobrze zachowanych i łatwych w identyfikacji
pozostałości po tej cywilizacji. Pod Arezzo znajduje się oczywiście
coś takiego: etruskie, później rzymskie "Balneum Aureum".
Proroctwo nawiązuje zatem do ziemi Etrusków i do jej pospolicie
kojarzonych zabytków materialnych. Nie wskazuje miejsca, lecz
wymienia region, z którego biorą początek wszystkie kongregacje
kamedulskie i odwrotnie niż w przypadku "Róży Umbrii" [94] wiąże
się w ten sposób z osobistą drogą życiową pp.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Eremita de... ).
[101] Crux de cruce [254] Krzyż z krzyża
Pp. bł. Pius IX. Najdłuższy pontyfikat w historii, zakończony w
izolacji po utracie państwa kościelnego i niezliczonych wprost
atakach na Kościół oraz wszystko, co z Kościołem związane. Jedna z
interpretacji mówi o herbie rodziny sabaudzkiej (krzyż) i udręce
papieża (krzyż jako jej metafora). Jednak likwidacja państwa
kościelnego i zjednoczenie Włoch przez władców Sabaudii (1870)
należy z dzisiejszej perspektywy do największych dobrodziejstw,
jakie Kościół otrzymał za sprawą władców świeckich. Był to przełom
porównywalny tylko z dziełem Konstantyna Wielkiego (Edykt
Mediolański 313) i mimowolnym, lecz nie mniej znaczącym aktem
cesarza Karakalli (Constitutio Antoniana 212).
Zawiadomienie mianownikowe.
[102] Lumen in coelo [255] Światło na niebie
Pp. Leon XIII. Najczęściej interpretacje hasła wskazują na kometę
widoczną na herbie pp. Warto jednak zauważyć, że Leon XIII,
pierwszy od 1100 lat papież bez państwa kościelnego, zdobył dla
Stolicy Ap. prestiż i autorytet, jakiego nie zaznała ona od stuleci.
Doszło także do olbrzymiej ekspansji katolicyzmu poza Europą i
pierwszego zwrócenia się do chrześcijan nie-katolików jako "braci
odłączonych". Wraz z tym pontyfikatem zaczęła się całkowicie
nowa epoka w dziejach Kościoła. Biskup Rzymu zaczął być
ponownie postrzegany jako reprezentat innego porządku niż
ziemski.
Zawiadomienie mianownikowe.
[103] Ignis ardens [256] Ogień płonący
Pp. św. Pius X. Hasło ma się odnosić do zaangażowania papieża w
duchową i religijną odnowę Kościoła. Broniąc zaciekle ortodoksji na
forum zewnętrznym i wewnętrznym przeprowadził gruntowną
reformę i odnowę.
Zawiadomienie mianownikowe.
[104] Religio depopulata [257] Religia spustoszona
Pp. Benedykt XV. Wielkie wzajemne mordowanie się chrześcijan w
czasie I wojny światowej to jednogłośnie i bez zastrzeżeń
wskazywany sens hasła dla tego pontyfikatu.
Zawiadomienie mianownikowe.
[105] Fides intrepida [258] Wiara nieustraszona
Pp. Pius XI. Papież, który bezpośrednio przygotował Kościół na
spotkanie z systemami totalitarnymi XX w. i bezprecedensową w
dziejach skalą zbrodni i zniszczeń, które przyniosły. Rzeczą równie
ważną, co jego radykalna ocena zła faszyzmu i komunizmu, był
konsekwentnie realizowany plan wyzwolenia społecznych sił
Kościoła i włączenia go w obieg współczesnego życia. Pp. ten
zakończył okres "defensywy" Kościoła wobec przemian epoki
współczesnej. Tekst proroctwa pasuje tu bardzo dobrze.
Zawiadomienie mianownikowe.
[106] Pastor angelicus [259] Pasterz anielski
Pp. Pius XII. Proroctwo ponownie odpowiada wszystkiemu, co
stanowiło centrum uwagi pp.: Kościół i jego życie, formacja
religijna, liturgia, znajomość Pisma Świętego odpowiadająca
możliwościom współczesnej wiedzy, nauka, życie modlitwy. W
świetle powojennej zgrozy, z jaką przyjęto wiedzę o przemysłowym
ludo-bójstwie zorganizowanym przez hitlerowskie Niemcy, jego
potępienia eksterminacji ludzi z powodów rasowych krytykowano
jako niewystarczające. Oskarżenia o bierność lub wręcz sympatię
dla ludobójców nie mają jednak oparcia w faktach, a chłodny i
wyważony język potępień jest charakterystyczny dla wszystkich
wystąpień publicznych Stolicy Ap.
Zawiadomienie mianownikowe.
[107] Pastor et nauta [260] Pasterz i żeglarz
Pp. bł. Jan XXIII. Interpretatorzy nie mają trudności z wyjaśnieniem
tego hasła. Pp. chciał być bez wątpienia "pasterzem całego świata"
i według tego pragnienia przeorientował cały Kościół, zwołując
Sobór Watykański II, a potem czuwając nad jego pracami do
śmierci. "Żeglaż", występujący już w [48], tak samo oznacza tu
Wenecję, której patriarchą pp. był przed swoim wyborem.
Zawiadomienie mianownikowe.
[108] Flos florum [261] Kwiat ponad wszystkie kwiaty
Pp. Paweł VI. Proroctwo odnoszone jest do herbu pp., na którym są
trzy białe lilie. Nie można jednak pominąć aspektu symbolicznego:
w świetle historii był to jeden z największych papieży
współczesności ? pp., który uchronił Kościół od całkowitego
rozkładu, jakim groziły nieoczekiwane następstwa nowatorskiej
formuły soboru rozpoczętego przez bł. Jana XXIII. Paweł VI sobór
dokończył, przeprowadzając następnie Kościół przez okres
niewiarygodnego zamętu, w którym zakwestionowane zostało od
podstaw całe nauczanie, cała praktyka i wszelkie zasoby
doświadczenia Kościoła na wszystkich polach życia i działania, we
wszystkich formach i wszelkich przejawach.
Zawiadomienie mianownikowe; "ponad wszystkie kwiaty" bo gen. auct.
wyraża superlatywę, np. Canticus Canticorum = Pieśń nad Pieśniami.
[109] De medietate Lunae [262] Od połowy Księżyca
Pp. Jan Paweł I. Krótki, 34-dniowy pontyfikat to zasadniczy wątek
interpretacji tego proroctwa. Wskazuje się najczęściej na fakt, że
pp. wybrany został w 2 kwadrze księżyca i w tejże kwadrze zmarł.
Inne wyjaśnienie wskazuje na diec. Belluno, w której urodził się
przyszły papież.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Pontifex de...)
[110] De labore Solis [263] Od pracy Słońca
Pp. Jan Paweł II. Często przytaczany jest fakt częściowego
zaćmienia Słońca w dniu narodzin Karola Wojtyły (18 V 1920). W
szerszym planie dzieło, którego się podjął, można określić jako
mozolną, lecz konsekwentną pracę nad likwidacją "posoborowego
szoku", którego doznał Kościół za pontyfikatu Pawła VI:
przetworzenie od podstaw i ponowne przedstawienie całego
nauczania, całej praktyki i wszelkich zasobów doświadczenia
Kościoła na wszystkich polach życia i działania, we wszystkich
formach i wszelkich przejawach. Takie globalne podsumowanie
dziejowych dokonań Kościoła, w połączeniu ze 104 podróżami
apostolskimi daje obraz pracy ożywczej i niestrudzonej, co
koresponduje z hasłem proroctwa.
Zawiadomienie określnikowe (uzup. np. Vir de...)
[111] Gloria olivae [264] Chwała oliwki
Już znaleziono sposób, jak "przyłożyć" to hasło do osoby Benedykta
XVI, a ściślej ? do imienia, jakie wybrał kard. Joseph Ratzinger.
Interpretatorzy wskazują na to, że jednym z zakonów św.
Benedykta byli Oliwetanie, noszący białe habity. Założył ich
szlachcic sjeneński, św. Bernard Tolomei. W 1313 r., w wieku 40 lat,
będąc u szczytu kariery życiowej, wycofał się z życia publicznego i z
dwoma towarzyszami osiadł w Akkonie, 20 km na południe od
Sjeny, by tam wieść życie pustelnicze. Wkrótce wspólnota się
rozrosła, a w 1324 r. papież Jan XXII zatwierdził zakon na regule św.
Benedykta, z różnicą w sposobie wybierania i sprawowania
władzy ? te przepisy oliwetanie wzięli z reguł zakonów żebraczych,
przyjmując kadencyjność funkcji. Miejsce pierwszego klasztoru
nazwano "Górą Oliwną" (Monte Oliveto, dzisiaj: Monte Oliveto
Maggiore) z powodu rosnących tam oliwek i z powodu
nabożeństwa zakonników do męki Pańskiej i modlitwy Jezusa w
Ogrodzie Oliwnym.
Zawiadomienie mianownikowe.
NOTA KOŃCOWA
W czasie prześladowania ostatecznego
w Ś[więtym] R[zymskim] K[ościele]
zasiadać będzie Piotr Rzymski,
który paść będzie owce wśród wielu udręk:
podczas jego rządów miasto siedmiogóre zostanie
zniszczone, a Sędzia straszny będzie sądził swój lud.
Koniec.
iudicabit populum suum. Finis.
Nota końcowa zawiera wypowiedź wiary o eschatologicznym
spełnieniu misji Kościoła, akcentując koniec doczesnego porządku i
ukazując postać, która uosabia wszystkich biskupów Rzymu.
...
PAPIEŻE (*ANTYPAPIEŻE ) - DE SUMMIS PONTIFICIBUS .—-miejsce w sukcesji papieskiej : od Piotra.
—————————————————————————-165 Celestyn II (1143-1144) 1 Ex castro Tyberis.
(z zamku nad Tybrem)
Hist.: Celestyn II urodził się w Citta di Castello w Toskanii, nad brzegiem Tybru
—————————————————————————-
166 Lucjusz II (1144-1145) 2 Inimicus expulsus.
—————————————————————————-
167 Eugeniusz III (1145-1153) 3 Ex magnitudine montis. (O wielkości góry)
Hist.: Urodzony w zamku Grammont (łac. mons magnus), jego nazwisko rodowe brzmiało Montemagno
—————————————————————————--
168 Anastazjusz IV (1153-1154) 4 Abbas Suburranus.
—————————————————————————-
169 Adrian IV (1154-1159) 5 De rure albo. (pole Albe) Hist.: Urodzony w miejscowości Saint-Alban
—————————————————————————-
* Wiktor IV (1159-1164) 6 Ex tetro carcere.
* Paschał III (1164-1168) 7 Via trans-Tyberina.
* Calistus III (1168-1178) 8 De Pannonia Tusciae.
—————————————————————————- ??? Innocenty III (1179-1180) — jak wspomniałem, ten antypapież nie wydaje się być uwzględniony na liście Malachiasza.
Ani D. Reju, ani de Fontbrune nie uwzględniają tego antypapieża w swojej interpretacjach.
—————————————————————————-
170 Aleksander III (1159-1181) 9 Ex ansere custode.
171 Lucjusz III (1181-1185) 10 luksów w ostio.
172 Urban III (1185-1187) 11 Sus in cribo.
173 Grzegorz VIII (1187) 12 Ensis Laurentii.
174 Klemens III (1187-1191) 13 De schola exiet.
175 Celestyn III (1191-1198) 14 De wiejskie bovensi.
—————————————————————————-
176 Innocenty III (1198-1216) 15 Comessignatus.
(podpisany hrabia)
Hist.: potomek szlacheckiego
Signy, zwanego później
rodziną Segni
—————————————————————————-
177 Honoriusz III (1216-1227) 16 Canonicus de latere.
—————————————————————————-
178 Grzegorz IX (1227-1241) 17 Avis Ostiensis.
(Ptak Ostii)
Hist.: przed wyborem
był kardynałem Ostii
—————————————————————————-
179 Celestyn IV (1241) 18 Leo Sabinus.
180 Innocenty IV (1243-1254) 19 Przychodzi Laurentius.
181 Aleksander IV (1254-1261) 20 Signum Ostiense.
—————————————————————————-
182 Urban IV (1261-1264) 21 Hierusalem Campaniae.
(Jerozolima Szampanii)
Hist.: pochodzący z Troyes,
Szampania, późniejszy patriarcha
Jerozolimy
——————————————————————————-
183 Klemens IV (1265-1268) 22 Draca depressus.
184 Grzegorz X (1271-1276) 23 Anguinus vir.
185 Innocenty V (1276) 24 Concionatur Gallus.
186 Adrian V (1276) 25 Nadchodzi bonus.
187 Jan XXI (1276-1277) 26 Piscator Tuscus.
188 Mikołaj III (1277-1280) 27 Rosa composita.
189 Marcin IV (1281-1285) 28 Ex teloneo liliacei Martini.
190 Honoriusz IV (1285-1287) 29 Ex rosa leonina.
191 Mikołaj IV (1288-1292) 30 Picus inter escas.
—————————————————————————-
192 Mikołaj IV (1288-1292) 31 Ex eremo celsus.
(wyniesiony z pustelnika)
Hist.: przed wyborem był
pustelnikiem w klasztorze
w Pouilles
————————————————————————--
193 Bonifacy VIII (1294-1303) 32 Ex undarum benedictione.
194 Benedykt XI (1303-1304) 33 Concionator patereus.
—————————————————————————-
195 Klemens V (1305-1314) 34 De fessis Aquitanicis.
(wstęga Akwitanii)
Hist.: był arcybiskupem
Bordeaux w Akwitanii
—————————————————————————-
196 Jan XXII (1316-1334) 35 De sutore osseo.
(szewca z Osseo)
Hist.: Nazwisko rodzinne Ossa, syn
szewca
——————————————————————————-
* Mikołaj V (1328-1330) 36 Corvus schizmatycki.
(schizmatycki kruk)
Należy zwrócić uwagę na odniesienie do
schizmy, jedynego antypapieża w
tym okresie
——————————————————————————-
197 Benedykt XII (1334-1342) 37 Frigidus Abbas.
(zimny zakonnik)
Hist.: był księdzem w
klasztorze Frontfroid
(zimny front)
—————————————————————————-
198 Klemens VI (1342-1352) 38 De rosa Attrebatensi.
——————————————————————————-
199 Innocenty VI (1352-1362) 39 De montibus Pammachii.
(z góry Pammachius)
Hist: urodził się w Mont, Limousin,
niewiele więcej tutaj
———————————————————————————-
200 Urban V (1362-1370) 40 Gallus Vice-comes.
—————————————————————————--
201 Grzegorz XI (1370-1378) 41 Novus de Virgine forti.
(powieść o dziewiczym forcie)
Hist.: hrabia Beaufort, późniejszy
kardynał Ste-Marie La Neuve
—————————————————————————-
* Klemens VII (1378-1394) 42 De cruce Apostilica.
*Benedykt XIII (1394-1423) 43 Luna Cosmedina.
* Klemens VIII (1423-1429) 44 Schisma Barcinonicum.
—————————————————————————-
??? Benedykt XIV (1425-?) — znów pominięty na liście;
zobacz moje uwagi na górze
—————————————————————————-
202 Urban VI (1378-1389) 45 De Inferno praegnanti.
203 Bonifacy IX (1389-1404) 46 Cubus de mixtione.
204 Innocenty VII (1404-1406) 47 De meliore sydere.
205 Grzegorz XII (1406-1415) 48 Nauta de ponte nigro.
* Aleksander V (1409-1410) 49 Wici Solis.
* Jan XIII (1410-1415) 50 Cervus Sirenae.
206 Marcin V (1417-1431) 51 Korona veli aurei.
207 Eugeniusz IV (1431-1447) 52 Lupa caelestina.
* Feliks V (1439-1449) 53 Amatorski krzyż.
208 Mikołaj V (1447-1455) 54 De modicitate lunae.
—————————————————————————-
209 Kalikst III (1455-1458) 55 Bos pascens.
(wół pasący się)
Hist.: Na ramionach Alfonsa Borgii
widniał złoty pasący się wół
—————————————————————————--
210 Pius II (1458-1464) 56 De capra et Albergo.
211 Paweł II (1464-1471) 57 De cervo et Leone.
212 Sykstus IV (1471-1484) 58 Piscator Minorita.
213 Innocenty VIII (1484-1492) 59 Praecursor Siciliae.
214 Aleksander VI (1492-1503) 60 Bos Albanus w Portugalii.
215 Pius III (1503) 61 De parvo homine.
216 Juliusz II (1503-1513) 62 Fructus jovis juvabit.
217 Leon X (1513-1521) 63 De craticula Politiana.
218 Adrian VI (1522-1523) 64 Leon Florencjusz.
216 Klemens VII (1523-1534) 65 Flos pilaei aegri.
220 Paweł III (1534-1549) 66 Hiacynthus medicorum.
221 Juliusz III (1550-1555) 67 De corona Montana.
222 Marcellus II (1555) 68 Frumentum floccidum.
223 Paweł IV (1555-1559) 69 De fide Petri.
224 Pius IV (1559-1565) 70 Aesculapii pharmacum.
225 Św. Pius V (1566-1572) 71 Anioł Pański nemorosus.
226 Grzegorz XIII (1572-1585) 72 Corpus pilarum średnie.
227 Sykstus V (1585-1590) 73 Oś w medietatesigni.
228 Urban VII (1590) 74 De rore caeli.
229 Grzegorz XIV (1590-1591) 75 De antiquitate Urbis.
230 Innocenty IX (1591) 76 Pia civitas in bello.
231 Klemens VIII (1592-1605) 77 Crux Romulea.
232 Leon XI (1605) 78 Undosus Vir.
233 Paweł V (1605-1621) 79 Gens perversa.
234 Grzegorz XV (1621-1623) 80 In tribulatione pacis.
235 Urban VIII (1623-1644) 81 Lilium et rosa.
236 Innocenty X (1644-1655) 82 Jucunditas crucis.
237 Aleksander VII (1655-1667) 83 Kustosz Montium.
—————————————————————————--
238 Klemens IX (1667-1669) 84 Sydus Olorum.
(konstelacja łabędzi)
Hist.: w chwili wyboru
był najwyraźniej mieszkańcem
Komnaty Łabędzi w
Watykanie.
—————————————————————————-
239 Klemens X (1670-1676) 85 De flumine magno.
240 Innocenty XI (1676-1689) 86 Bellua insatiabilis
241 Aleksander VIII (1689-1691) 87 Poenitentia gloriosa.
242 Innocenty XII (1691-1700) 88 Rastrum in porta.
243 Klemens XI (1700-1721) 89 Flores obwodzieti.
244 Innocenty XIII (1721-1724) 90 De bona Religione.
245 Benedykt XIII (1724-1730) 91 Miles in bello.
246 Klemens XII (1730-1740) 92 Kolumna excelsa.
247 Benedykt XIV (1740-1758) 93 Zwierzęta wiejskie.
248 Klemens XIII (1758-1769) 94 Róża Umbriae.
249 Klemens XIV (1769-1774) 95 Ursus velox.
250 Pius VI (1775-1799) 96 Peregrinus Apostolicus
251 Pius VII (1800-1823) 97 Aquila rapax.
252 Leon XII (1823-1829) 98 Canis et coluber.
253 Pius VIII (1829-1830) 99 Vir religiosus.
—————————————————————————-
254 Grzegorz XVI (1831-1846) 100 De balneis hetruriae.
(łaźnia Etruria)
Hist.: przed wyborem on
był członkiem zakonu założonego
przez św. Romualda w Balneo, w
Etrurii, w dzisiejszej Toskanii.
—————————————————————————--
255 Pius IX (1846-1878) 101 Crux de cruce.
256 Leon XIII (1878-1903) 102 Lumen in caelo.
—————————————————————————--
257 Św. Pius X (1903-1914) 103 Ignis żarliwy.
(żarliwy ogień)
Hist.: jego śmierć zbiegła się z
początkiem pożarów
I wojny światowej
————————————————————————--
258 Benedykt XV (1914-1922) 104 Religio depopulata.
259 Pius XI (1922-1939) 105 Fides intrepida.
260 Pius XII (1939-1958) 106 Pastor angelicus.
—————————————————————————-
261 Jan XXIII (1958-1963) 107 Pastor et Nauta.
(pasterz i marynarz)
Hist.: przed wyborem
był patriarchą Wenecji,
miasta morskiego, domu gondoli
——————————————————————————-
262
Paweł VI (1963-1978) 108 Flos florum.
(kwiat kwiatów)
Hist.: na jego ramionach widniały trzy
lilie.
——————————————————————————-
263 Jan Paweł I (1978) 109 De medietate Lunae.
(połowy księżyca)
Hist.: Albino Luciani, urodzony w
Canale d'Ogardo, diecezja
Belluno, (piękny księżyc)
Wybrany papieżem 26 sierpnia,
pierwszego dnia ostatniej
kwadry księżyca, który
pojawił się jako idealny pół-dysk
na niebie…
Zaćmienie księżyca 17
września miało być
apogeum jego panowania. Jego panowanie
trwało około miesiąca, od połowy
księżyca do następnej połowy…
Zmarł (według niektórych,
zamordowany) 28 września
w nocy ostatniej kwadry, gdy ponownie na nocnym niebie widoczna była
tylko połowa srebrnego dysku …
264 Jan Paweł II (1978-) 110 De labore Solis.
W trudzie Słońca
[264] 111] Gloria olivae
Chwała oliwki Joseph Ratzinger.
… Kiedy Katechon zniknął, niegodziwcy poczuli się …, Księga Apokalipsy jest teraz przed nami!