Siula Co niektórzy zwiedzeni chcą być lepsi od świętego apostoła św. Łukasza, zwrócił się Jezus do uczniów. Potem wziął kielich wina, odmówił modlitwę i polecił: „Weźcie go i podzielcie między siebie;albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie Królestwo Boże”. I tak apostoł Piotr rybak o twardych spracowanych ciężkich dłoniach jak jego braci w wierze rozdzielali między siebie BOŻY DAR i WINO , tak jak kapłani słudzy pańscy czynią to bo tak nam J.Chrystus nakazał tak czynić

DLA Siula Przyjmowanie Komunii św.OBOWIĄZUJĄCE W POLSCE W TYM KOMUNIA NA RĘKE

Podstawa prawna

1. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 912 - 923.
2. Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2042.
3. Komunikat z 331 Konferencji Episkopatu Polski, pkt. 5, Warszawa 9 marca 2005 r.
4. List Episkopatu Polski na temat przykazań kościelnych, Warszawa 21 października 2005 r.
5. List Pasterski Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego o sposobach przyjmowania Komunii św., Poznań 13 marca 2005, L. dz. 1320/2005.
6. Instrukcja Kongregacji Sakramentów ?Immensae caritatis? na temat ułatwiania w niektórych wypadkach przyjmowania Komunii sakramentalnej, w: L'Osservatore Romano, z 30 marca 1973, s. 1.
7. Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego, Rzym 2002, zatwierdzone przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, dnia 6 listopada 2003 r. (Prot. 795/02/L).
8. Wskazania Episkopatu Polski po ogłoszeniu nowego wydania Ogólnego wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, Warszawa 9 marca 2005 r. (Instrukcja dla Kościoła w Polsce, dotycząca udziału i postaw wiernych we mszy świętej).

Kościół żywo poleca wiernym, by przyjmowali Komunię świętą, gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku (KKK 1417).

Przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa w Komunii świętej pogłębia zjednoczenie komunikującego z Panem, gładzi grzechy powszednie i zachowuje od grzechów ciężkich. Ponieważ zostają umocnione więzy miłości między komunikującym a Chrystusem, przyjmowanie tego sakramentu umacnia jedność Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa (KKK 1416).

Częstotliwość
1. Komunię św. należy przyjąć przynajmniej raz w roku w okresie wielkanocnym.
2. Możliwość przyjmowania Komunii św. dwa razy w ciągu dnia - pod warunkiem, że za drugim razem przyjmujący uczestniczy w całej mszy św.

Postawa wewnętrzna
Stan łaski uświęcającej (kto przystępuje do Komunii św. powinien być wolny od grzechu ciężkiego).

Postawa zewnętrzna
1. Pobożne skupienie.
2. Aktywny udział we wspólnej modlitwie i śpiewie.
3. Dbałość o odpowiedni strój i postawę w kościele.
4. Punktualne przybywanie na niedzielną liturgię.
5. Post eucharystyczny - przynajmniej godzinę przed przyjęciem Ciała Pańskiego.
Obecny Kodeks Prawa Kanonicznego nic nie mówi na temat czasu postu dla chorych czy osób w podeszłym wieku, które nie wychodzą już z domu. Zaleca się, aby dla tych osób był to choćby jeden kwadrans.

Różne formy przyjmowania Komunii świętej
1. Komunia św. przyjmowana pod postacią chleba do ust.
2. Komunia św. przyjmowana pod postacią chleba na rękę.
3. Komunia św. pod obiema postaciami.
4. Komunia św. pod postacią wina w szczególnych okolicznościach.

Postawa ciała
1. Klęcząca.
2. Stojąca (wierni przystępujący do ołtarza Ciała Pańskiego stojąc, powinni przed przyjęciem Komunii świętej przyklęknąć na jedno kolano lub - jeśli nie mogą - przynajmniej wykonać skłon).

Biskupi polscy zalecają procesyjne podchodzenie do stołu Pańskiego, gdyż wyraża ono lepiej istotę Eucharystii - pokarmu, który umacnia człowieka na drodze do wieczności.

Najważniejsze jest jednak, by przystępowanie do Komunii odbywało się zawsze w sposób nabożny, godny i spokojny.

Dwie praktyki udzielania Komunii św.
1. Na rękę - najstarsza praktyka, istniejąca w Kościele do ok. VIII wieku. Gest przejęty z obrzędów wieczerzy paschalnej - posłużył się nim Chrystus, gdy podczas Ostatniej Wieczerzy podał Apostołom swe eucharystyczne Ciało do rąk.
2. Do ust - młodszy i bardziej rozpowszechniony sposób. Praktykowany powszechnie od IX wieku. Pojawił się wraz z wprowadzeniem do liturgii mszalnej chleba niekwaszonego.

Komunia św. na rękę
1. Zachować odpowiednią postawę i ułożenie rąk;
2. Komunię świętą należy przyjmować na lewą dłoń podtrzymywaną przez prawą, a następnie, stojąc przed kapłanem, prawą ręką włożyć Hostię do ust;
3. W żadnym wypadku nie wolno odchodzić z Hostią na dłoni od ołtarza.

Komunia św. do ust
1. Zachować odpowiednią postawę;
2. Komunię świętą należy przyjmować na język, wysunięty delikatnie i ułożony na rozchylonych ustach.

Błędem byłoby przeciwstawianie jednego sposobu przyjmowania Komunii świętej drugiemu, twierdząc, że jeden z nich jest lepszy. Oba te sposoby mogą współistnieć obok siebie, jak to ma już miejsce w wielu krajach.

Zgoda na możliwość przyjmowania Komunii świętej na rękę nie zmienia faktu, że Episkopat Polski w 2005 r. uznał, iż podstawowym sposobem pozostaje przyjmowanie Komunii świętej wprost do ust. Jeżeli jednak ktoś poprosi, gestem wyciągniętej dłoni, o Komunię świętą na rękę, należy mu Jej w taki sposób udzielić (Komunikat z 331. zebrania plenarnego KEP, 5).

Udzielanie Komunii świętej na rękę wymaga od wiernych większej ostrożności i uwagi.

Pojawienie się tej formy nie powinno być dla wiernych powodem jakichkolwiek podziałów na bardziej lub mniej pobożnych, postępowych czy tradycjonalistów. Byłoby to ewidentnym zaprzeczeniem ducha Eucharystii.

Zwolennicy obydwu sposobów przyjmowania Komunii wciąż prześcigają się w argumentach za i przeciw . I odwołują się do Ostatniej Wieczerzy .Komunię Świętą można przyjmować NA rękę . Jeśli już decydujemy się na taki sposób przyjmowania Ciała Chrystusa musi być to uczynione godnie, czyli: składamy lewą dłoń na prawą i trzymamy na wysokości piersi. Po przyjęciu nie wędrujemy z Ciałem po kościele, tylko spożywamy je przed ołtarzem i kapłanem Pierwszym i najważniejszym warunkiem godnego przyjęcia Jezusa Eucharystycznego jest - jak wiadomo - stan łaski uświęcającej. A zatem niech nikt, kto znajduje się w stanie grzechu ciężkiego, nie przyjmuje Ciała Pańskiego bez uprzedniego odbycia rzetelnej spowiedzi sakramentalnej (por. Redemptionis Sacramentum, 81). Od strony ludzkiej w przyjmowaniu Komunii świętej najistotniejsza jest bowiem wewnętrzna dyspozycja człowieka. Każdy z nas powinien podchodzić do ołtarza z sercem wolnym od grzechu ciężkiego, wypełnionym wiarą, miłością i pragnieniem całkowitego zjednoczenia się ze Zbawicielem.