Odpowiedź brzmi (po jezuicku): i tak, i nie.
Dla sedewakantystów "una cum" jest ważne i zarazem, paradoksalnie, nieważne, bo ci ad. 1958, uznając że od już blisko 70 lat nie ma papieża, nie robią nic by się jakiś papież pojawił.
Dla duchownych uznających Franciszka jest ważne, bo w ten sposób manifestują że nie są sedewakantystami (1958, 1965, 2013 czy 2023), ale też nie całkiem, bo właściwie i tak znaczną część tego co idzie teraz z Watykanu (łącznie z przesławnym Traditionis Custodes) odrzucają. Zatem to "una cum" ma często następujące znaczenie: kim jestem aby osądzić czy to papież?

A jak było w historii? No, na przykład te Msze przed Grunwaldem, opisywane przez Długosza a potem Sienkiewicza, które słuchał Jagiełło, to były una cum ówczesny Jan XXIII a te które odprawiał w tym samym czasie "Posłaniec/Anioł Apokalipsy" św. Wincenty Ferreriusz - una cum Benedykt XIII. Niewielu w Europie odprawiało wówczas una cum Grzegorz XII, który gdzieś tak od 2-giej połowy XIX w. czyli blisko 500 lat później zaczął być uważany w miarę zgodnie przez historyków (a nie nieomylne orzeczenie Kościoła) za właściwego papieża AD 1410 (Roncalli postanowił to "przyklepać" dlatego sobie wybrał imię Jan 23ci).

Dziś jest o tyle sytuacja bardziej prosta, że nie ma żadnego realnego kontr-pretendenta do nieszczęsnego papy Bergoglio (co zresztą jest kolejnym świadectwem głębokości kryzysu).