GWIAZDA 8 Woli Bożej-13 jeszcze w przygotowaniu 10% treści Księgi Niebios! 8 reprezentuje "ósmy dzień", dzień poza przestrzenią i czasem. Ten nowy dzień przychodzi wraz z Zmartwychwstaniem Chrystusa. GWIAZDA pierwsza Woli Bożej! Całość Księgi … Gwiazda 2 Woli Bożej! Benedykt XVI, jeszcze jako …
Gwiazda 3 Woli Bożej! Trzeci z 21 odcinków … GWIAZDA czwarta Woli Bożej! Całość Księgi …
Gwiazda piąta Woli Bożej! Mój wybór 10% Księgi … GWIAZDA 6 Woli Boskiej Jezusa Chrystusa! …
Siódma Gwiazda Woli Bożej! 10% skrót wybranych … GWIAZDA 8 Woli Bożej-13 jeszcze w przygotowaniu …
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. Por. Mt 11, 25 Alleluja, alleluja, alleluja. Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 10, 17-24) Przywileje uczniów Jezusa Chrystusa, którzy w naszych czasach poznają Wolę Bożą! Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc:
«Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie». W tej to chwili rozradował się Jezus w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli». Oto słowo Pańskie.
Komentarz : free.fr/Luiza.htm
Dzisiaj ewangelista Łukasz opowiada nam o wydarzeniu, które budzi wdzięczność Jezusa względem Jego Ojca za łaski, jakimi obdarzył Ludzkość. Dziękuje za objawienie, przyznane ubogim w duchu, maluczkim w Królestwie. Jezus okazuje Swoją radość widząc, że oni przyjmują, rozumieją i wprowadzają w czyn to, co Bóg daje im poznać za Jego pośrednictwem. W innych sytuacjach, w poufnej rozmowie z Ojcem, dziękuje Mu również za to, że zawsze Go wysłuchuje. Wychwala trędowatego Samarytanina, który uleczony ze swej choroby, powraca jako jedyny z dziewięciu, aby podziękować Jezusowi za udzieloną łaskę. Św. Augustyn pisze: «Czy możemy nosić w sercu, głosić ustami i pisać piórem jakiekolwiek słowa lepsze niż te: "Dzięki Bogu"? Nie ma nic, co można by było powiedzieć bardziej zwięźle, ani usłyszeć z większą radością, ani poczuć z większym uniesieniem, ani zrobić z większym pożytkiem». W ten sposób musimy postępować wobec Boga i bliźniego, dziękując nawet za dary, o których jeszcze nie wiemy, jak to pisał święty Josemaría Escrivá. Wdzięczność względem rodziców, przyjaciół, nauczycieli, kolegów. Względem wszystkich, którzy nam pomagają, pobudzają do działania, służą nam. Wdzięczność również, co oczywiste, względem naszej Matki, Kościoła. Wdzięczność nie jest cnotą zbyt często "używaną", nie mamy jej w zwyczaju, a jednak, jest tą, której doświadcza się od innych z największą przyjemnością. Musimy przyznać jednak, że czasami nie jest łatwo ją przeżywać. Święta Teresa przyznawała: «Jestem w stanie takiej nieustannej wdzięczności, że dałabym się przekupić sardynką». Święci zawsze potrafili okazywać wdzięczność. A czynili to na trzy różne sposoby, jak wskazywał św. Tomasz z Akwinu: po pierwsze, w swym wnętrzu rozpamiętywali otrzymane łaski; po drugie na zewnątrz wychwalali Boga słowami; i po trzecie, starali się wynagrodzić uczynkami dobroczyńcę, według swoich możliwości.
Ks. Jan Twardowski : „Jakże Święty Franciszek był wzruszający, gdy biegał po górach i wołał, że Miłość nie jest jeszcze dostatecznie kochana”.
Czytanie z Księgi proroka Barucha (Ba 4, 5-12. 27-29) Bóg, który zesłał zło, przywiedzie radość, jeżeli przez nawrócenie szukamy Go dziesięciokrotnie!
Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela! Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie; dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu. Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu. Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała. Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: «Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo, widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny. Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem. Niech nikt się nie śmieje, że jestem wdową i opuszczoną przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego. Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie o was pamiętał. Jak bowiem, błądząc, myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie. Albowiem Ten, który zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym». Oto słowo Boże. ewangelie
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 69 (68), 33-35. 36-37 (R.: por. 34a)
Pan wysłuchuje biednych i pokornych.
Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, †
niech ożyje serce szukających Boga. *
Bo Pan wysłuchuje biednych
i swoimi więźniami nie gardzi.
Niechaj Go chwalą niebiosa i ziemia, *
morze i wszystko, co w nim żyje.
Pan wysłuchuje biednych i pokornych.
Gdyż Bóg ocali Syjon i miasta Judy zbuduje, *
tam będą mieszkać i mieć posiadłości.
To będzie dziedzictwem potomstwa sług Jego, *
miłujący Jego imię przebywać tam będą.
Pan wysłuchuje biednych i pokornych.
PICCARRETA
Niedziela przesłania dziś wspomnienie świętej Faustyny. Bądźmy JEJ wdzięczni za posłuszeństwo dla Napisania Swego Dzienniczka o Bożym Miłisierdziu! free.fr/Polski/Dzienniczek/index.htm
Czytanie z Księgi proroka Habakuka (Ha 1, 2-3; 2, 2-4) Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności w zjednoczeniu z Wolą Boską Jezusa Chrystusa.
Jak długo, Panie, mam wzywać pomocy – a Ty nie wysłuchujesz? Wołam do Ciebie: Na pomoc! – a Ty nie wysłuchujesz. Dlaczego ukazujesz mi niegodziwość i przyglądasz się nieszczęściu? Oto ucisk i przemoc przede mną, powstają spory, wybuchają waśnie. I odpowiedział Pan tymi słowami: «Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać. Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności». JAN CHRZCICIEL jak nikt inny został świętym …
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9 (R.: por. 7d-8a)
Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.
Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.
Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.
Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem, *
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.
Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.
Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».
Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie.
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza (2 Tm 1, 6-8. 13-14)Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy miłości w Woli Bożej!
Najdroższy: Przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! Zdrowe zasady, które posłyszałeś ode mnie, zachowaj jako wzorzec w wierze i miłości w Chrystusie Jezusie. Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka. Oto słowo Boże.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowo Pana trwa na wieki.
Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę.1 P 1, 25
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 17, 5-10) Służyć z pokorą
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”». Oto słowo Pańskie.
Komentarz : PICCARRETA
Całe życie chrześcijanina powinno polegać na służeniu i nie ma się nam wydawać, że robimy coś nadzwyczajnego. Wszystkie dziedziny życia, rodzina, praca, sfera społeczna, świat polityki, ekonomii, etc., powinny być przesiąknięte duchem służby. «Służyć, aby służyć», mówił Święty Josemaría Escrivá; pragnął on pokazać, że aby “być użytecznym” konieczne jest życie hojne i nie poszukujące chwały, zaszczytów i oklasków. Kiedy obsadzano najważniejsze urzędy w hierarchii, starożytni mawiali “nolentes quaerimus” — «na wysokie stanowiska szukamy ludzi, którzy wcale tego nie pragną, którzy nie chcą się wyróżniać». Taka sama jest intencja dobrych pasterzy gotowych służyć Kościołowi, tak jak on chce aby mu służono: przyjęcie postawy sługi, tak jak Chrystus. Pamiętajmy, że funkcje w Kościele należy pełnić zgodnie ze słowami Świętego Augustyna: «Non tam praeesse quam prodesse»; nie tyle rozkazem i przywództwem, ile raczej użyteczną posługą.
Film o świętej Faustynie warto znów oglądnąć i prosić, aby się spełniła przepowiednia!free.fr/Eugeni/Sw.Faustyna.mp4 Ewangelizacja
Czytanie z Księgi proroka Daniela (Dn 7,9-10.13-14) Zastępy aniołów służą Bogu świadcząc o świętej Woli Boga! free.fr
Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie. Oto słowo Boże
albo: Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła (Ap 12,7-12a) Michał i jego aniołowie walczą z szatanem w mocy Woli Bożej!
Nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż Starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych aż do śmierci. Dlatego radujcie się, niebiosa oraz ich mieszkańcy”. Oto słowo Boże
Ps 138,1-5
Wobec aniołów psalm zaśpiewam Panu.
Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich;
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.
Wobec aniołów psalm zaśpiewam Panu.
I będę sławił Twe imię za łaskę Twoją i wierność,
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twoje imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.
Wobec aniołów psalm zaśpiewam Panu.
Wszyscy królowie ziemi będą dziękować Tobie, Panie,
gdy usłyszą słowa ust Twoich,
i będą opiewać drogi Pana:
„Zaprawdę, chwała Pana jest wielka”.
Alleluja, alleluja, alleluja
Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie,
wszyscy słudzy, pełniący Jego wolę. (Por. Ps 103,21)
Alleluja, alleluja, alleluja
Słowa Ewangelii według świętego Jana (J 1,47-51) Ujrzycie aniołów Bożych co zapowiada Królestwo Woli Bożej w czasie ostatecznym!
Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”. Powiedział do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?” Odrzekł mu Jezus: „Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym”. Odpowiedział Mu Natanael: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela!” Odparł mu Jezus: „Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: «Widziałem cię pod drzewem figowym»? Zobaczysz jeszcze więcej niż to”. Potem powiedział do niego: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego”. Oto słowo Pańskie
Komentarz : ewangelie
«Wspinać się i schodzić» przypomina nam historię snu patriarchy Jakuba, który śpiąc na kamieniu podczas podróży do ojczyzny jego rodziny (Mezopotamii), widzi anioły, które “wspinają się i schodzą” po tajemniczych schodach łączących niebo i ziemię, gdy sam Bóg stoi obok niego i oznajmia mu swą wiadomość. Zwróćmy uwagę na relację między boskim komunikatem i aktywną obecnością aniołów. Tak, Gabriel, Michał i Rafael pojawiają się w Biblii jako obecni w ziemskich perypetiach i przynoszący ludziom —jak mówi święty Grzegorz I— komunikaty, poprzez swoją obecność i działania, które zdecydowanie zmieniają nasze życie. Nazywani są właśnie “archaniołami” czyli książętami aniołów, ponieważ są posyłani do najważniejszych misji. Gabriel został wysłany, aby ogłosić Najświętszej Marji dziewicze poczęcie Syna Bożego, które jest początkiem naszego odkupienia (por. Łk 1). Michał walczy z buntowniczymi aniołami i wyrzuca je z nieba (por. 12). Tak ogłasza nam tajemnicę Bożej sprawiedliwości, zastosowanej także wobec zbuntowanych aniołów i daje nam pewność jego i naszego zwycięstwa nad złem. Rafael towarzyszy Tobiaszowi, broni i doradza, i ostatecznie leczy Ojca Tobit (por. Tb). W ten sposób, ogłasza obecność aniołów przy każdym z nas: Anioł, którego nazywamy Stróżem. Niech ta uroczystość archaniołów nauczy nas, że “wspinają się i schodzą” po Synu Człowieczym, że służą Bogu, ale służą Mu na naszą korzyść. Chwalą Trójcę Świętą i służą nam. W konsekwencji zobaczmy ile czci jesteśmy im winni i ile wdzięczności wobec Ojca, który je posyła dla naszego dobra.
free.fr/Luisa.htm free.fr
Czytanie z Księgi proroka Barucha (Ba 1, 15-22) Wygnańcy wyznają grzechy Izraela. Podobne wyznanie powinno zabrzmieć dzisiaj w IZRAELU!
Panu, Bogu naszemu, należna jest sprawiedliwość, nam zaś rumieniec wstydu na twarzy, jak to jest obecnie, oraz każdemu człowiekowi na ziemi judzkiej i mieszkańcom Jeruzalem, królom, zwierzchnikom, kapłanom, prorokom i przodkom naszym, ponieważ zgrzeszyliśmy przed Panem, nie wierzyliśmy Jemu, nie byliśmy posłuszni głosowi Pana, Boga naszego, by pójść za przykazaniami, które nam dał. Od czasu, kiedy Pan wyprowadził przodków naszych z ziemi egipskiej, aż do dnia dzisiejszego byliśmy niewierni wobec Pana, Boga naszego, byliśmy tak niedbali, iż nie słuchaliśmy Jego głosu. Przylgnęły przeto do nas nieszczęścia i przekleństwo, jakimi Pan zagroził przez Mojżesza, sługę swego, w dniu, w którym wyprowadził przodków naszych z Egiptu, aby nam dać ziemię opływającą w mleko i miód, jak to jest i obecnie. Nie byliśmy posłuszni głosowi Pana, Boga naszego, przekazanemu we wszystkich mowach proroków, których posłał do nas. Każdy chodził według zamysłów swego złego serca, służyliśmy bowiem cudzym bogom i czyniliśmy, co jest złe w oczach Pana, Boga naszego. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 79 (78), 1b-2. 3-4. 5 i 8. 9 (R.: por. 9cd)
Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.
Boże, poganie wtargnęli do Twego dziedzictwa, †
zbezcześcili Twój święty przybytek, *
Jeruzalem obrócili w ruiny.
Ciała sług Twoich wydali na pastwę ptaków z nieba, *
zwierzętom ziemskim ciała Twoich wiernych.
Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.
Ich krew rozlali jak wodę wokół Jeruzalem *
i nie miał ich kto pogrzebać.
Przedmiotem wzgardy staliśmy się dla sąsiadów, *
igraszką i pośmiewiskiem dla otoczenia.
Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.
Jak długo, Panie? †
Czy wiecznie będziesz się gniewał? *
A Twoja zapalczywość płonąć będzie jak ogień?
Nie pamiętaj nam win przodków naszych, †
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, *
gdyż bardzo jesteśmy słabi.
Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.
Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawco, *
dla chwały Twojego imienia;
Wyzwól nas i odpuść nam grzechy *
przez wzgląd na swoje imię.
Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego. (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d9n)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 10, 13-16) Kto gardzi Chrystusem, gardzi Tym, który Go posłał, czyli OJCEM Niebiańskim!
Jezus powiedział: «Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele. Toteż Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie niżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz! Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który mnie posłał». Oto słowo Pańskie.
Komentarz : free.fr/Luiza.htm
Okrzyk Jezusa: «Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido!» (Łk 10,13) na zakończenie jego apostolskiej misji, nie jest wyrokiem skazującym, a raczej wyrazem bólu. Bliskość Królestwa Bożego nie była dla tych miast wezwaniem do pokuty i do zmiany. Jezus przyznaje, że w Sydonie i Tyrze lepszy użytek zrobiono z ofiarowanej Galilejczykom łaski. Rozczarowanie Jezusa jest jeszcze większe, gdy mowa o Kafarnaum. «Czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz!» (Łk 10,15). To z tego miasta pochodził Piotr, a Jezus uczynił je centrum swojej działalności. Po raz kolejny, w słowach Jezusa możemy usłyszeć raczej smutek niż groźbę. To samo moglibyśmy powiedzieć o wielu miastach i osobach naszych czasów. Myślą, że rozwijają się i kwitną, podczas gdy w rzeczywistości się pogrążają. «Kto was słucha, Mnie słucha» (Łk 10,16). Ewangelia kończy się tymi słowami, które są wezwaniem do nawrócenia i przynoszą nadzieję. Jeśli usłuchamy słowa Jezusa, jeszcze mamy czas. Nawrócenie polega na tym, by miłość stopniowo przezwyciężała w naszym życiu egoizm, a ten proces nigdy nie dobiega końca. Św. Maksym powiedział: «Nie ma nic tak Bogu przyjemnego, jak nawrócenie człowieka przy udziale szczerej skruchy».
PICCARRETA