"Nehmt Maria mit in die Anbetung“ „Nehmt Maria mit in die Anbetung“ „Habt keine Angst zu kommen und den Herrn, den Allmächtigen, anzubeten. In seiner großen Barmherzigkeit wollte er mitten unter uns …Mehr
"Nehmt Maria mit in die Anbetung“
„Nehmt Maria mit in die Anbetung“
„Habt keine Angst zu kommen und den Herrn, den Allmächtigen, anzubeten. In seiner großen Barmherzigkeit wollte er mitten unter uns wohnen, damit wir in seiner Gegenwart leben können.
Aber ich möchte euch noch etwas sagen: Wenn ihr anbetet, habt keine Angst, Maria mit zu nehmen. Denn sie ist die neue Bundeslade, sie ist es, die den getragen hat, der das Weltall trägt. Seit dem Tag der Heimsuchung ist es ja ihre Sendung, zu euch zu eilen, um euch Jesus zu bringen, um euch ins Leben ihres Sohnes hinein zu gebären.
Wenn ihr also vor dem Allerheiligsten weilt, habt keine Angst Maria zu bitten, in euch als Mutter der Gnade zu wirken, mit ihrer gnadenreichen Fruchtbarkeit, um euch dem anzueinen, den ihr betrachtet.“
Bischof Jean-Pierre Cattenoz, Erzbischof von Avignon (Frankreich)
Aus “Adorer à l'école de l’Évangile (Anbeten in der Schule des Evangeliums)“, Editions de l'Emmanuel, 2009
Übersetzung aus dem Französischen
„Nehmt Maria mit in die Anbetung“
„Habt keine Angst zu kommen und den Herrn, den Allmächtigen, anzubeten. In seiner großen Barmherzigkeit wollte er mitten unter uns wohnen, damit wir in seiner Gegenwart leben können.
Aber ich möchte euch noch etwas sagen: Wenn ihr anbetet, habt keine Angst, Maria mit zu nehmen. Denn sie ist die neue Bundeslade, sie ist es, die den getragen hat, der das Weltall trägt. Seit dem Tag der Heimsuchung ist es ja ihre Sendung, zu euch zu eilen, um euch Jesus zu bringen, um euch ins Leben ihres Sohnes hinein zu gebären.
Wenn ihr also vor dem Allerheiligsten weilt, habt keine Angst Maria zu bitten, in euch als Mutter der Gnade zu wirken, mit ihrer gnadenreichen Fruchtbarkeit, um euch dem anzueinen, den ihr betrachtet.“
Bischof Jean-Pierre Cattenoz, Erzbischof von Avignon (Frankreich)
Aus “Adorer à l'école de l’Évangile (Anbeten in der Schule des Evangeliums)“, Editions de l'Emmanuel, 2009
Übersetzung aus dem Französischen
Matricaria
- Melden
Kommentar ändern
Kommentar entfernen
Duszo moja, rzecz to twoja,
Codzień Maryję sławić.
W jej dniach świętych, w sprawach wziętych
Nabożeństwem się bawić.
Myśląc o niej dziwuj się jej
Tak wysokiej zacności,
Zów ją wielką Rodzicielką
I dziewicą z czystości.
Czyń uczciwość, by grzech i złość
Z ciężarem ich znieść chciała.
Weźmi onę za patronę,
By cię z grzechów wyrwała.
Ta dziewica nam użycza
Z nieba dobra wiecznego.
Z tą królową …Mehr
Duszo moja, rzecz to twoja,
Codzień Maryję sławić.
W jej dniach świętych, w sprawach wziętych
Nabożeństwem się bawić.
Myśląc o niej dziwuj się jej
Tak wysokiej zacności,
Zów ją wielką Rodzicielką
I dziewicą z czystości.
Czyń uczciwość, by grzech i złość
Z ciężarem ich znieść chciała.
Weźmi onę za patronę,
By cię z grzechów wyrwała.
Ta dziewica nam użycza
Z nieba dobra wiecznego.
Z tą królową wziął świat nową
Światłość daru boskiego.
Usta moje, szczęsne boje
Tej matki sławcie pieniem,
Iż przez męstwo z nas przeklęstwo
Zniosła dziwnem rodzeniem.
Z pierwszej matki wszystkie dziatki
Wzięliśmy potępienie,
A z tej drugiej matki drogiej
Bierzemy swe zbawienie.
Tę miłować i szanować
Wszystkim by nam przystało.
Chwałę dawać nie ustawać,
Z której Bóg nasz wziął ciało.
Wołam do niej, wiedząc że jej
Na świecie nic skrytego,
By szczyciła i broniła
Nas grzechu śmiertelnego.
Niech pozwoli, abym woli
Syna jej tu pilnował.
By stąd szedszy w żywot lepszy,
Na wieki z nim królował.
"Omni die dic Mariae..."
Codzień Maryję sławić.
W jej dniach świętych, w sprawach wziętych
Nabożeństwem się bawić.
Myśląc o niej dziwuj się jej
Tak wysokiej zacności,
Zów ją wielką Rodzicielką
I dziewicą z czystości.
Czyń uczciwość, by grzech i złość
Z ciężarem ich znieść chciała.
Weźmi onę za patronę,
By cię z grzechów wyrwała.
Ta dziewica nam użycza
Z nieba dobra wiecznego.
Z tą królową wziął świat nową
Światłość daru boskiego.
Usta moje, szczęsne boje
Tej matki sławcie pieniem,
Iż przez męstwo z nas przeklęstwo
Zniosła dziwnem rodzeniem.
Z pierwszej matki wszystkie dziatki
Wzięliśmy potępienie,
A z tej drugiej matki drogiej
Bierzemy swe zbawienie.
Tę miłować i szanować
Wszystkim by nam przystało.
Chwałę dawać nie ustawać,
Z której Bóg nasz wziął ciało.
Wołam do niej, wiedząc że jej
Na świecie nic skrytego,
By szczyciła i broniła
Nas grzechu śmiertelnego.
Niech pozwoli, abym woli
Syna jej tu pilnował.
By stąd szedszy w żywot lepszy,
Na wieki z nim królował.
"Omni die dic Mariae..."
