Maria Valtorta 62
62. PIERWSZA LEKCJA PRACY JEZUSA
Napisane 21 marca 1944. A, 2345, powtórzone: 2349
Widzę mojego Jezusa. Pojawia się – jak miły promień słońca podczas
deszczowego dnia – jako mały Chłopiec: jasnowłosy, śliczny, około pięcioletni,
w skromnej niebieskiej szacie, sięgającej do połowy zgrabnych łydek. Bawi się
ziemią w ogródku. Usypuje z niej kopczyki i wtyka w nie zielone gałązki, żeby
wyglądały jak miniaturowe krzaczki. Układa drogi z kamyczków, a potem usiłuje
u stóp maleńkich pagórków zrobić jeziorko. Bierze stare naczynie i zakopuje po
brzegi, po czym napełnia je wodą zaczerpniętą z kadzi przy pomocy dzbanka.
Kadź służy zapewne do prania albo do podlewania ogródka. [Mały Jezus]
niewiele jednak osiąga. Moczy sobie tylko szatki, zwłaszcza rękawy. Woda
wycieka bowiem przez wyszczerbione, a może pęknięte denko i... jeziorko
opróżnia się.
We drzwiach staje Józef i przez pewien czas, z uśmiechem i w milczeniu,
przygląda się pracy Dziecka. Widok ten faktycznie skłania do radosnego …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 163
163. Na hostine v dome farizeja Héliho sa hovorí o daniach a o mesiášskom kráľovstve
14. máj 1945
1 Dnes je v dome Héliho veľa práce. Sluhovia a slúžky sa zvŕtajú hore-dolu a medzi nimi pobieha veselý neposedník, malý Elizej. Ďalej sú tam dve a ďalšie dve vznešené osobnosti. V tých prvých dvoch spoznávam tých, čo boli s Hélim v Matúšovom dome. Ďalších dvoch nepoznám, ale počujem, že ich oslovujú Samuel a Joachim. Posledný prichádza Ježiš spolu s Iškariotským.
Vzájomné veľké pozdravy a potom otázka: „Iba s týmto? A ostatní?"
„Ostatní sú rozídení po dedinách. Prídu večer."
„Ó, to mi je ľúto. Ale myslel som si, že... Áno, včera večer som pozval len teba, no myslel som s tebou aj všetkých tvojich. Teraz som sa zľakol, či sa vari neurazili alebo... alebo že sa im protivilo prísť ku mne pre bývalé nezhody... ech... ech!" Starý sa smeje...
„Ó nie! Moji učeníci nepoznajú pyšnú nedotklivosť ani neliečiteľnú zlobu."
„Veď áno! Veď áno! Veľmi dobre.
2
Vojdime teda."
Zvyčajný …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 162
162. Ľudské obrátenie farizeja Héliho a Šimona Alfejovho
13. máj 1945
1 Zo zeleninovej záhrady, v ktorej všetky záhony začínajú rozkvitať, Ježiš vchádza do priestrannej kuchyne, kde dve staršie Márie (Mária Kleopasova a Mária Salome) pripravujú večeru.
„Pokoj vám!"
„Ó, Ježišu! Učiteľ!" Obe ženy sa obrátia a pozdravia ho, jedna s veľkou rybou v rukách, ktorú práve pitve, druhá držiac ešte kotlík plný variacej sa zeleniny, ktorý odtiahla z ohňa, aby zistila, či ju ešte treba variť. Ich láskavé, hoci povädnuté tváre, rozhorúčené ohňom i prácou, sa radostne usmejú a v tom šťastí vyzerajú mladšie a krajšie.
„O chvíľu to bude hotové, Ježiš. Si unavený? Budeš asi hladný," vraví teta Mária s dôvernosťou príbuznej, ktorá miluje Ježiša, myslím viac než svojich vlastných synov.
„Nie viac než zvyčajne. S chuťou však zjem dobroty, ktoré ste mi s Máriou pripravili. Aj ostatní si pochutnajú. Aha, už prichádzajú."
„Mamka je v hornej izbe. Vieš... Prišiel Šimon... Ó! Dnes večer …More
Maria Valtorta 61
61. «W TYM DOMU SZANUJE SIĘ PORZĄDEK»
Napisane 26 stycznia 1944. A, 1607-1616
Mówi Jezus:
«To, co widzisz, jest pouczeniem dla ciebie i dla innych. To lekcja pokory,
wyrzeczenia się i dobrego współżycia. Została podana jako przykład dla
wszystkich rodzin chrześcijańskich, a zwłaszcza dla rodzin chrześcijańskich
tego szczególnego i bolesnego czasu.
Widziałaś ubogi dom i co jeszcze boleśniejsze: biedny dom w obcym kraju.
Wielu domaga się życia materialnego łatwego, pozbawionego najmniejszych
trosk, szczęśliwego. [Chcieliby tego], bo nie są “najgorsi”: są wiernymi, którzy
modlą się i przyjmują Mnie w Eucharystii. Modlą się i przyjmują Komunię św. z
powodu “swoich” potrzeb, a nie ze względu na potrzeby duszy i dla chwały
Bożej, gdyż nadzwyczaj rzadko modlący się człowiek nie jest egoistą.
Józef i Maryja mieli za Syna Mnie, Boga Prawdziwego. Nie posiadali jednak
nawet tego skromnego dobra, którym jest ubóstwo we własnej ojczyźnie, w
okolicy, w której jest się znanym. Tam przynajmniej …More
Maria Valtorta 59
60. ŚWIĘTA RODZINA W EGIPCIE
(por. Mt 2,14-15)
Napisane 25 stycznia 1944, o godz. 24. A, 1595-1607
Słodkie widzenie Świętej Rodziny. To Egipt. Nie mam co do tego wątpliwości, bo
widzę pustynię i piramidę.
Widzę jednopoziomowy, mały domek, parterowy, całkiem biały. To nędzny
domek bardzo biednych ludzi. Ściany są słabo otynkowane i skąpo pobielone
wapnem. Domek posiada dwoje drzwi. Znajdują się one jedne przy drugich i
prowadzą do dwóch jedynych pomieszczeń, do których nie wchodzę. Stoi
pośrodku niewielkiego piaszczystego kawałka gruntu, który jest ogrodzony
wbitą w ziemię osłoną z trzciny. Stanowi ona bardzo wątpliwą ochronę przed
złodziejami, a może służyć jedynie jako zabezpieczenie przed wałęsającym się
psem lub kotem. Któż jednak chciałby kraść tam, gdzie nie widać nawet cienia
bogactwa?
Niewielki kawałek gruntu, otoczony płotem z trzciny, jest cierpliwie uprawiany,
choć gleba w ogródku jest sucha i jałowa. Pod ogrodzeniem, ażeby uczynić je
mniej nędznym i gęstszym, posadzono …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 161
161. Uzdravenie vnuka farizeja Héliho z Kafarnauma
11. máj 1945
1 Ježiš prichádza na loďke do Kafarnauma. Deň sa chýli k večeru a celé jazero je ako žltočervené lesklé zrkadlo.
Kým obe bárky pristávajú, Ján vraví: „Hneď teraz idem k prameňu a prinesiem ti vodu na uhasenie smädu."
„Tunajšia voda je výborná," zvolá Ondrej.
„Áno, je dobrá a ešte mi ju vylepšuje vaša láska."
Ja odnesiem domov ryby. Ženy ich pripravia na večeru. Potom k nám prehovoríš, k nám a k nim?"
„Áno, Peter."
„Teraz je krajšie vracať sa domov. Predtým sme vyzerali ako kočovníci. Ale teraz, so ženami, je väčší poriadok, väčšia láska. A potom! Keď vidím tvoju matku, hneď ma prejde únava. Neviem..."
Ježiš sa usmeje a mlčí.
Loďka zadrie o dno. Ján a Ondrej, ktorí majú na sebe krátke spodné šaty, skočia do vody, spolu s pomocníkmi ťahajú loďku k brehu a položia dosku ako mostík. Ježiš vystúpi prvý a čaká, kým sa aj druhá loďka dostane k brehu, aby sa spojil so všetkými svojimi. Potom kráčajú pomalým krokom …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 160
DRUHÝ ROK JEŽIŠOVHO VEREJNÉHO ŽIVOTA (pokračovanie)
160. Stretnutie s Gamalielom na ceste z Neftali do Giskaly
10. máj 1945
1 „Učiteľ, Učiteľ! Vieš, kto je pred nami? Je tam rabbi Gamaliel! Sedí so svojimi sluhami, s karavánou v tieni lesa, chránený pred vetrom! Opekajú baránka. A čo teraz urobíme?"
„Predsa to, čo sme chceli urobiť, priatelia. Ideme svojou cestou..."
„Ale Gamaliel je z chrámu."
„Gamaliel nie je falošný. Nebojte sa. Pôjdem dopredu."
„Ó! Aj ja idem," povedia spolu bratranci a všetci Galilejčania i Šimon. Iba Iškariotský a trocha menej Tomáš prejavia nevôľu pokračovať. Ale nasledujú ostatných.
Niekoľko metrov idú ešte po lesnej ceste vklinenej medzi zalesnenými svahmi vrchu. Potom cesta zahýba a vyústi do akejsi roviny, ktorú krížom pretína, potom sa rozširuje a opäť sa zužuje a stáča pod krovom pospletaných konárov. Na slnkom zaliatej čistine, iba trochu zatônenej krajnými listami lesa, je veľa ľudí pod bohatým stanom a ďalší sú v kúte zaujatí opekaním baránka. …More
Maria Valtorta 59
59. «BÓL BYŁ ICH WIERNYM PRZYJACIELEM I PRZYBIERAŁ NAJROZMAITSZE
FORMY I IMIONA»
W dalszym ciągu tego samego dnia. A, 2817-2830
Mówi Jezus:
«Również i ta seria wizji kończy się. Dla pożytku i uspokojenia wymagających
uczonych pokazywaliśmy ci wydarzenia, które poprzedzały Moje przyjście [na
świat], towarzyszyły mu i następowały po nim. [Uczyniliśmy to] jednak nie
tylko z ich powodu. [Zrobiliśmy to też] dlatego, że choć są [to wydarzenia]
bardzo znane, to jednak ludzki sposób widzenia zniekształcił je różnymi
elementami dorzuconymi w ciągu wieków. Zostało to jednak wybaczone, gdyż
postępowano tak z chęci oddania Bogu większej chwały. Czyni to jednak
nierealnym to, co jest tak piękne, gdy jest przedstawiane takim, jakim było
naprawdę. W tych wizjach rzeczywistości ani Moja ludzka natura, ani
człowieczeństwo Maryi nie jest umniejszone. Nie jest też znieważone Moje
Bóstwo i Majestat Ojca oraz Miłość Trójcy Przenajświętszej. Dzięki tym
[wizjom] raczej jeszcze bardziej jaśnieją …More
Maria Valtorta 58
58. UCIECZKA DO EGIPTU
(por. Mt 2,13-15) Napisane 9 czerwca 1944, A 2803-2817
Widzę wewnętrznie następującą scenę:
Jest noc. Józef śpi na posłaniu w swej małej izbie. To spokojny sen tego, który
wypoczywa po pracy ciężkiej, uczciwej i dobrze wykonanej.
Widzę go w panującej w pomieszczeniu ciemności, rozpraszanej zaledwie przez
smużkę księżycowego światła. Przedostaje się ona przez szparę w okiennicy
przymkniętej, ale nie całkiem domkniętej. Być może Józefowi było za gorąco w
małej izbie. A może chciał mieć odrobinę światła, żeby zobaczyć, czy już świta, i
wstać jak najszybciej. Odwrócił głowę i uśmiecha się przez sen, być może do
jakiejś sennej wizji. Nagle uśmiech zmienia się w wyraz trwogi.
Józef wzdycha głęboko jak ktoś przygnieciony koszmarem i budzi się. Siada na
łóżku, przeciera oczy i rozgląda się wokół siebie. Patrzy w stronę okienka, przez
które wchodzi smuga światła. Chociaż noc jest głęboka, chwyta rozłożoną u
stóp posłania szatę i – wciąż siedząc na łóżku – …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 159
159. Reč v Gergeze o úprimnosti vo viere. Odpoveď Jánovým učeníkom o pôste
(Mt 9, 14-17; Mk 2, 18-22; Lk 5, 33-39)
9. máj 1945
1 Ježiš hovorí v meste, ktoré som nikdy nevidela. Aspoň sa mi to tak zdá, pretože všetky majú viac-menej rovnaký štýl a na prvý pohľad je ich ťažko rozlíšiť. Aj v tomto meste jedna cesta vedie pozdĺž jazera a loďky sú vytiahnuté na breh. Domy a domčeky sú zoradené za cestou, ale kopce sa tu črtajú v pozadí, lebo mestečko leží v pôvabnej rovine, ktorá sa tiahne až k východným brehom jazera. Pásmom kopcov je chránená od vetrov, a preto ju slnko zohrieva ešte väčšmi než iné polia, a tak urýchľuje rozkvitnutie stromov.
Ježiš už zrejme začal svoj príhovor, pretože vraví: „.... je to pravda. Vy hovoríte: ,Nikdy ťa neopustíme, pretože opustiť ťa by znamenalo opustiť Boha.' Ale, ľud Gergezy, pamätaj si, že nič nie je menlivejšie než ľudské zmýšľanie. Som presvedčený, že v tejto chvíli skutočne takto zmýšľate. Moje slová a zázrak, ktorý sa stal, vás nadchli …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 158
158. Na Genezaretskom jazere s Janou Chúzovou
8. máj 1945
1 Ježiš je na jazere v Petrovej loďke a za nimi sú ďalšie dve loďky. Jedna je bežná rybárska, takmer rovnaká ako Petrova, druhá je štíhla, bohatá, výletná loď Jany Chúzovej.
Ale jej majiteľka nie je na svojej lodi. Je pri Ježišových nohách na Petrovej jednoduchej loďke. Povedala by som, že náhoda ich spojila na niektorom mieste pri rozkvitnutom pobreží Genezaretského jazera, prekrásneho v týchto prvých dňoch palestínskej jari, ktorá roztriasa oblaky rozkvitnutých mandľovníkov a kladie perly budúcich kvetov na hrušky, jablone, granátovníky, duly, na všetky stromy, čo sú najbohatšie a najkrajšie na kvety a ovocie. Keď sa bárka blíži k slnečnému brehu, prebúdzajú sa už milióny púčikov, ktoré sa na konároch nalievajú v očakávaní rozkvetu, zatiaľ čo v pokojnom vzduchu poletujú lupienky skorých mandľovníkov, kým si nesadnú na jasné vlny.
Brehy s čerstvou trávou, ktorá vyzerá ako hodváb radostne zelenej farby, sú …More
Maria Valtorta 57
57. UWAGI NA TEMAT WIARY MAGÓW
(por. Mt 2,1-12) Napisane tego samego dnia. A, 2109-2124
Mówi Jezus:
«A teraz? Co mam wam teraz powiedzieć, o dusze, które czujecie, że umiera
wiara?
Ci Mędrcy ze Wschodu nie posiadali niczego, co mogłoby ich umocnić w
prawdzie. Niczego nadprzyrodzonego... Tylko obliczenia astronomiczne oraz
swoje przemyślenia, które stały się doskonałe dzięki nieskazitelności ich życia.
A jednak wierzyli. Wierzyli wszystkiemu: wierzyli nauce, wierzyli sumieniu,
wierzyli dobroci Bożej. Dzięki wiedzy zawierzyli też znakowi gwiazdy – tej
nowej, która mogła być tylko “tą” oczekiwaną od wieków przez ludzkość:
Mesjaszem. Poprzez sumienie [mogli usłyszeć i] uwierzyć [wewnętrznemu]
głosowi, który – jako niebiański “głos” – pouczał ich: “To jest gwiazda
zwiastująca przyjście Mesjasza.” Wierząc dobroci ufali, że Bóg ich nie zdradzi.
Ponieważ ich intencja była prawa, [dlatego sądzili, że Bóg] na różne sposoby
będzie im pomagał dotrzeć do celu.
I udało im się. Tylko …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 157
157. Nové poslanie ženy v reči učeníčkam v Nazarete
7. máj 1945
1 Ježiš je ešte vo svojom nazaretskom dome, lepšie povedané v bývalej stolárskej dielni.
Sú tam s ním jeho dvanásti apoštoli a okrem toho je tam jeho matka Mária, Jakubova a Júdova matka Mária, Salome, Zuzana a — čo je novinka — Marta. Marta je veľmi zarmútená s jasnými stopami plaču pod očami. Je v rozpakoch, ustráchaná, že je taká sama s ostatnými a predovšetkým s Pánovou matkou. Mária sa usiluje zblížiť ju s ostatnými a zbaviť ju toho nepríjemného pocitu, o ktorom vie, že ju trápi. Ale Martino srdce akoby pod jej pohladeniami vzdychá čoraz väčšmi. Červeň a kropaje sĺz sa striedajú pod závojom, hlboko stiahnutým nad jej bolesťou a ťažkosťami.
Vchádza Ján s Jakubom Alfejovým. „Nie je doma, Pane. Išla s manželom navštíviť priateľku. Tak nám povedali sluhovia," povie Ján.
„Bude ju to určite veľmi mrzieť. Ale bude ťa môcť stále vidieť a dostávať tvoje poučenia," uzavrie Jakub Alfejov.
„Dobre. Nie je to taká …More
Maria Valtorta 56
56. POKŁON TRZECH MAGÓW
(por. Mt 2,1-12) Napisane 28 lutego 1944. A, 2091-2109
Mój wewnętrzny informator mówi: «To rozważanie, które otrzymasz i które ci
skomentuję, nazwij “Ewangelią Wiary”. Zostanie ono, bowiem przedstawione
tobie i innym po to, aby ukazać wam potęgę Wiary i jej owoce, ażeby utwierdzić
was w wierze w Boga.»
Widzę małe i białe [domki] Betlejem, zgromadzone jak pisklęta pod światłem
gwiazd. Przecinają je na krzyż dwie główne drogi. Jedna z nich przebiega
miejscowość od jednego krańca do drugiego, ale nie dalej. Druga biegnie z
daleka przez całą okolicę i ciągnie się ku innej osadzie. Małą miejscowość
przecinają inne wąskie i kręte uliczki. Nie ma najmniejszej prawidłowości w
rozplanowaniu ulic, tak jak to występuje u nas. Dostosowują się one raczej do
terenu i jego różnych poziomów oraz do położenia domów wybudowanych to tu,
to tam, w zależności od kaprysu gruntu i jego właściciela. Jedne [dróżki]
zwrócone są w lewo, inne – w prawo, a jeszcze inne [biegną] …More
Maria Valtorta 55
55. KOŁYSANKA DZIEWICY
Napisane 28 listopada 1944. A, 4012-4016
Dzisiejszego ranka miałam miłe przebudzenie. Zanurzona jeszcze w półśnie
usłyszałam przeczysty głos śpiewający cichutko powolną kołysankę. Była
podobna do kolędy na Boże Narodzenie, powolna i przypominająca dawne
pieśni. Wsłuchiwałam się w treść i w ten coraz bardziej uszczęśliwiający mnie
głos i przytomniałam pod wpływem jego brzmienia. Obudziłam się wreszcie i
zrozumiałam. Powiedziałam: «Witam Cię, Maryjo, pełna Łaski!», bo to Mama
śpiewała. Ona odpowiedziała: «Ja też cię witam. Przyjdź i bądź szczęśliwa!» i
śpiewała głośniej.
Wtedy ujrzałam Ją – w domu betlejemskim, w izdebce – zajętą kołysaniem
Jezusa, aby Go uśpić. W pokoju znajdowały się krosna Maryi i jakieś szycie.
Wyglądało to tak, jakby Maryja przerwała pracę, żeby nakarmić Dziecię i
zmienić pieluszki, a raczej szatki, bo ma już Ono kilka miesięcy... Sądzę, że
sześć – najwyżej osiem... Zapewne zamierzała szyć dalej, gdy tylko Dziecko
uśnie.
Był …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 156
156. Annalia, prvá zo zasvätených panien
6. máj 1945
1 Ježiš spolu s Petrom, Ondrejom a Jánom zaklope na dvere svojho nazaretského domu. Mamka otvorí takmer okamžite a jej tvár zažiari radostným úsmevom, keď zbadá Ježiša.
„Vitaj, Synu môj! Od včera ťa u mňa očakáva jedna čistá holubica. Prichádza zďaleka. A ten, čo ju sprevádzal, nemohol už zostať. Keďže chcela radu, povedala som jej, čo som mohla. Ale iba ty, Synu môj, si múdrosť. Vitajte aj vy. Poďte sa hneď občerstviť."
„Áno. Zostaňte tu. Idem hneď za tou dievčinou."
Traja učeníci prejavujú živú zvedavosť, každý iným spôsobom. Peter pokukáva so záujmom do každého kúta, akoby dúfal, že uvidí aj cez steny. Ján vyzerá, akoby chcel prečítať na usmievavej Máriinej tvári meno neznámej. Ondrej zas, ktorý sa živo začervenal, sa pozerá celou silou svojich zreničiek na Ježiša a na jeho tvári a perách sa chveje nemá úpenlivá prosba.
Ježiš sa však o nikoho nestará. Kým sa tí traja rozhodli vojsť do kuchyne, kde im Mária ponúka …More
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 155
155. Uzdravenie malej Rimanky v Cézarei a hádka o vzťahoch k pohanom
5. máj 1945
Ježiš hovorí:
1 „Malý Ján, poď so mnou, lebo ti musím dať napísať lekciu pre dnešných zasvätených. Pozeraj sa a píš."
2 Ježiš je ešte v Cézarei Prímorskej. Už nie na včerajšom námestí, ale niekde viac vo vnútri mesta, odkiaľ však ešte vidno prístav i lode. Je tu veľa obchodov s látkami a iným tovarom. A pretože i po zemi sú rohože s tovarom, usudzujem, že sme na trhovisku, situovanom vedľa prístavu a skladov, azda pre pohodlie námorníkov i kupcov tovaru. Je tam veľký hluk a zhon.
Ježiš čaká so Šimonom a s bratrancami, kým ostatní obstarávajú potrebné jedlo. Deti sa zvedavo pozerajú na Ježiša, ktorý ich pohládza po hlavách, kým sa rozpráva s apoštolmi. Ježiš hovorí: „Je mi ľúto, že ste nespokojní, keď sa približujem k pohanom. Ale ja robím len to, čo mám, a som dobrý ku každému. Usilujte sa byť dobrí aspoň vy traja a Ján, ostatní vás budú napodobňovať."
„Ale ako možno byť dobrý ku každému …More
Maria Valtorta 54
54. POUCZENIA WYNIKAJĄCE Z POPRZEDNIEJ WIZJI
Napisane 2 lutego 1944. A, 1688-1694
Mówi Jezus:
«Dwa pouczenia dla wszystkich wynikają z opisu, który dałaś.
Pierwsze: Prawda objawia się nie kapłanowi
nieobecnemu duchem, lecz zwykłemu wiernemu.
oddanemu
obrzędom,
a
133Kapłan w ciągłym kontakcie z Boskością, zajmujący się tym, co ma związek z
Bogiem, oddany wszystkiemu, co wznioślejsze niż ciało, powinien był
natychmiast wyczuć, kim było Dziecko ofiarowane w Świątyni tego poranka.
Aby jednak móc to wyczuć, musiałby mieć żywego ducha, a nie tylko szatę,
która zakrywa ducha, jeśli nie martwego, to bardzo ospałego. Duch Boży może,
jeśli tylko chce, zagrzmieć [Swoim głosem] i wstrząsnąć nawet najbardziej
otępiałym duchem, jakby gromem i trzęsieniem ziemi. Może. Ponieważ jednak
jest On Duchem porządku – jak jest ładem Bóg w każdej Swej Osobie i sposobie
działania – na ogół wylewa się i przemawia tam, gdzie widzi “dobrą wolę”,
zasługującą na Jego wylanie. Nie mówię: tam, gdzie jest …More
Takie babskie gadanie: Kapłan powinien wyczuć...
Ja wyczuwam zapach zgnilizny po tych słowotakch w świętobliwym sosie!
Tylko trzeba,uważać by nie wpaść w jakąś "nirwanę", gdy się tak zacznie czytać i czytać i... końca nie widać!
Po co to komu?!
Komisje watykańskie dobrze wiedziały o tych niebezpieczeństwach dla duszy!!!
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 154
154. V Cézarei Prímorskej, reč ku galejníkom a stretnutie s Klaudiou Prokulou. Odstránenie únavy „hovorkyne”
4. máj 1945
1 Ježiš je uprostred rozľahlého a celkom pekného námestia, ktoré pokračuje veľmi širokou ulicou, ktorá je takmer jeho predĺžením až po morské pobrežie. Pred krátkou chvíľou z prístavu vyplávala galéra a poháňaná vetrom a veslami sa vydáva na šíre more. Iná galéra manévruje pred vstupom do prístavu, námorníci sťahujú plachty a len jedna strana zaberá veslami, aby sa loď obrátila do vhodnej pozície. Z námestia nie je vidno prístav, no musí byť blízko. Po stranách námestia sú postavené v rade veľké obytné domy s charakteristickými vonkajšími stenami takmer bez otvorov. Nijaký obchod.
„Kam ideme teraz? Chcel si prísť sem namiesto toho, aby sme išli na východ, a tu je mesto pohanov. Kto chceš, aby ťa počúval?" vyčíta Peter.
„Pôjdeme tam, do tamtoho kúta k moru. Tam budem hovoriť."
„Vlnám."
„Aj vlny stvoril Boh."
Idú. Teraz sú už priamo na rohu a …More
...tak preto Klaudia Procula už Ježiša poznala. Spoznala ho na lodi
Ináč ten "pre Jupitera" ma rozosmial... vkuse ho spomínal ako modlu:)
Maria Valtorta 53
53. OFIAROWANIE JEZUSA BOGU W ŚWIĄTYNI
(por. Łk 2, 21-38) Napisane 1 lutego 1944. A, 1679-1688
Widzę, jak z bardzo skromnego domku wychodzi para ludzi. Po zewnętrznych
schodkach zstępuje młodziutka Matka, trzymająca w ramionach dziecko,
owinięte białym płótnem. Poznaję, że to nasza Mama. Jak zawsze jest blada,
jasnowłosa, zwinna i w całej postaci tak pełna wdzięku. Ubrana na biało i
osłonięta bladoniebieskim płaszczem. Na głowie ma biały welon. Niesie bardzo
ostrożnie Swe Dziecko. U stóp schodów czeka na Nią Józef trzymający szarego
osiołka. Ubranie Józefa jest jasnobrązowe, tak szata jak i płaszcz. Patrzy na
Maryję i uśmiecha się. Kiedy Matka Jezusa podchodzi do osła, Józef przekłada
przez lewe ramię wodze i bierze na chwilę śpiące spokojnie Dzieciątko, żeby
Maryja mogła wygodnie usiąść w siodle. Potem podaje Jej Jezusa i ruszają w
drogę.
Józef idzie obok, trzymając osła za uzdę. Patrzy uważnie, by się nie potykał i
szedł równo. Maryja trzyma Jezusa na kolanach i zakrywa …More