GWIAZDA 18 Woli Bożej! Cztery ostatnie Gwiazdy na TLE DZIEŁA STWORZENIA, o którym mówi dzisiejsze I czytanie. "Głupi z natury są ci, którzy nie poznali Boga Stwórcy oglądając Dzieła Stworzenia." Do Ateńczyków powie święty Paweł Apostoł: "W NIM żyjemy, poruszamy się i jesteśmy". Nawet odniesie się do starej tradycji, gdzie utrzymało się powiedzienie: "Jesteśmy z JEGO RODU". Czyż w naszych czasach Katolicy nie powinni się zawstydzić przez to, że nie umieją TEJ WIARY bronić?
Czytanie z Księgi Mądrości (Mdr 13, 1-9) Z wielkości i piękna stworzeń poznaje się ich Stwórcę. Luiza została wybrana i posłana dla zadośćuczynienia "za głupotę ludzi w tym"!
Głupi z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga; z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła, nie poznali Twórcy, lecz ogień, wiatr, powietrze chyże, gwiazdy dokoła, rwącą wodę lub światła niebieskie uznali za bóstwa, które rządzą światem. Jeśli urzeczeni ich pięknem wzięli je za bóstwa – winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw – winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Sprawcę. Ci jednak na małą zasługują naganę, bo wprawdzie i oni błądzą, ale Boga szukają i pragną Go znaleźć. Obracając się bowiem wśród Jego dzieł, badają, i ulegają pozorom, bo piękne to, na co patrzą. Ale im także nie można wybaczyć: jeśli się bowiem zdobyli na tyle wiedzy, by móc ogarnąć wszechświat – jakże nie znaleźli rychlej jego Władcy? Oto słowo Boże. free.fr/Luiza.htm
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 19 (18), 2-3. 4-5b (R.: por. 2a)
Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.
Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy wiadomość przekazuje.
Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.
Niebiosa głoszą chwałę Pana Boga.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Nabierzcie ducha i podnieście głowy,
ponieważ zbliża się wasze odkupienie. (Łk 21, 28bc)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 17, 26-37) Dzień Syna Człowieczego nadejdzie niespodziewanie i wielu będzie zwiedzionych, bo myśleli, że "jeszcze mają czas"!
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba „deszcz ognia i siarki” i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą razem mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona». Pytali Go: «Gdzie, Panie?» On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy». Oto słowo Pańskie.
Komentarz : PICCARRETA
W komentowanym fragmencie Ewangelii Jezus chce wyjść z tej wizji życia, która okalecza człowieka i prowadzi do frustracji. Czyni to poprzez poważne i mocne zdanie, zdolne do wzruszenia sumień i zmuszające do stawiania fundamentalnych pytań: «Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je» (Łk 17,33). Rozmyślając o tym nauczaniu Jezusa Chrystusa, Święty Augustyn mówi: «Co to znaczy? Zginą wszyscy, którzy robią te rzeczy, to znaczy, ci którzy biorą śluby, uprawiają winorośla i budują? Nie oni, ale ci, którzy chwalą się tym, którzy stawiają te rzeczy ponad Bogiem, którzy są gotowi obrazić Boga dla tych rzeczy». W rzeczywistości ten, kto stracił życie chcąc je zachować, ten, kto żył wyłącznie w ciele, nie pozwalając zakwitnąć duchowi; czy nawet kto żyje dla siebie, kompletnie ignorując innych. Jest oczywiste, że życie w ciele będzie stracone, a życie w duchu, jeśli się nie dzieli, słabnie. Życie samo w sobie, ma naturalną tendencję do wzrostu, do entuzjazmu, owocowania i rozmnażania. Natomiast, jeśli się je porywa i zamyka próbując je posiąść chciwie i na wyłączność, usycha i umiera. Z tego powodu wszyscy święci na wzór Jezusa, który żył intensywnie dla Boga i ludzi, oddawali hojnie swe życie na różne sposoby w służbie Bogu i bliźnich. ewangelie
GWIAZDA pierwsza Woli Bożej! Całość Księgi … Gwiazda 2 Woli Bożej! Benedykt XVI, jeszcze jako … Gwiazda 3 Woli Bożej! Trzeci z 21 odcinków … GWIAZDA czwarta Woli Bożej! Całość Księgi …Gwiazda piąta Woli Bożej! Mój wybór 10% Księgi … GWIAZDA 6 Woli Boskiej Jezusa Chrystusa! … Siódma Gwiazda Woli Bożej! 10% skrót wybranych … GWIAZDA 8 Woli Bożej- GWIAZDA 9 Woli Bożej- 10% Księgi Niebios wśród … GWIAZDA 10 Woli Bożej! Dzisiejsza Niedziela … GWIAZDA 11 Woli Bożej-jesteśmy w połowie 10% … GWIAZDA 12 Woli Bożej w Niedzielę Misyjną roku … Jan Paweł II dzisiaj w Liturgii czcią wiernych …GWIAZDA 14 Woli Bożej! część pierwsza! 10% z …GWIAZDA 15 Woli Bożej. Trzecia siódemka gwiazd, …GWIAZDA 16 Woli Bożej! 10% Księgi Niebios - …GWIAZDA 17 Woli Bożej! Wchodzimy już na siódmy z … GWIAZDA 18 Woli Bożej! Cztery ostatnie Gwiazdy …
AveMaria44 1 godzinę temu
Maryja, Pośredniczka wszystkich łask BOGA-CZŁOWIEKA, JEJ SYNA JEZUSA CHRYSTUSA, którą ON SAM z wysokości Krzyża obdarzył taką Misją!
Świadectwo Tradycji:
Doktryna ta była potwierdzana powszechnie i domyślnie od najwcześniejszych wieków, gdy Maryja była nazywana, od II wieku dalej, nową Ewą, Matką żyjących, jak powiedzieliśmy powyżej, zwłaszcza że tytuł ten był zawsze dla niej rozpoznawany, nie tylko dlatego, że fizycznie poczęła i urodziła Zbawiciela, ale także dlatego, że moralnie współpracowała w Jego dziele odkupienia, przede wszystkim jednocząc się bardzo ściśle z ofiarą krzyża.
Od IV wieku, a zwłaszcza V, Ojcowie wyraźnie stwierdzają, że Maryja wstawia się za nami; że wszystkie błogosławieństwa i pomoc niezbędna do naszego zbawienia przychodzą do nas przez Nią, przez Jej interwencję i szczególną opiekę . Od tego samego okresu jest nazywana Pośredniczką między Bogiem a ludzkością lub między Chrystusem a nami.
Najnowsze badania rzucają sporo światła na ten punkt. Antytezę między Ewą, przyczyną śmierci, a Maryją, przyczyną zbawienia całej ludzkości, powtarzają św. Cyryl Jerozolimski , św. Epifaniusz, św. Hieronim i św. Chryzostom. Musimy zacytować tę modlitwę św. Efrema : „ Witaj , pośredniczko całego świata, najdobrsza i najpotężniejsza pośredniczko . Witaj całemu światu, najskuteczniejsza pośredniczko całego świata ” i „ po pośredniczce, pośredniczko całego świata”. Witaj, pośredniczko całego świata. Witaj, pośredniczko całego świata.
Dla św. Augustyna Maryja jest nazywana matką wszystkich członków naszej głowy Jezusa Chrystusa i powiedziano, że „współpracowała przez swoją miłość w duchowym narodzeniu wiernych, którzy są członkami Chrystusa”. Święty Piotr Chryzolog mówi, że „ Maryja jest matką żyjących z łaski, podczas gdy Ewa jest matką umierających z natury ” i widzimy, że dla niego Maryja jest związana z boskim planem naszego odkupienia.
W VIII wieku św. Beda mówił podobnie; św. Andrzej z Krety nazywał Maryję Pośredniczką Łaski, szafarką i przyczyną życia ; św. German z Konstantynopola mówił, że nikt nie został odkupiony bez współpracy Matki Bożej. Święty Jan Damasceński również nadał Maryi tytuł Pośredniczki i potwierdził, że jesteśmy jej winni wszystkie błogosławieństwa udzielone nam przez Jezusa Chrystusa.
W XI wieku św. Piotr Damian nauczał, że w dziele naszego odkupienia nic nie dokonuje się bez niej.
W XII wieku św. Anzelm, Eadmer i św. Bernard wyrażali się w ten sam sposób. Ten ostatni nazywał Maryję * gratiae inventrix*, *mediatrix salutis*, *restauratrix saeculorum *.
Od połowy XII wieku, a zwłaszcza od XIV wieku, często i wyraźnie potwierdzano współpracę Maryi w naszym odkupieniu, dopełnioną Jej własną ofiarą złożoną podczas Zwiastowania i dokonaną na Kalwarii. Znajdujemy to w pismach Arnolda z Chartres, Ryszarda ze Świętego Wiktora, św. Alberta Wielkiego i Ryszarda ze Świętego Wawrzyńca. Wskazuje na to św. Tomasz z Akwinu, a następnie potwierdzali z coraz większą jasnością św. Bernardyn ze Sieny, św. Antonin, Suarez, Bossuet i św. Alfons.
W XVIII wieku św. Ludwik Maria Grignion de Montfort był jednym z tych, którzy najszerzej rozpowszechnili tę doktrynę, wykazując wszystkie jej praktyczne konsekwencje. Od tego czasu jest ona powszechnym nauczaniem wśród teologów katolickich.
W swojej encyklice Ad diem illum z 2 lutego 1904 roku Pius X stwierdził, że Maryja jest wszechpotężną Pośredniczką i Pojednawczą całej ziemi ze swoim jedynym Synem: „ Totius terrarum orbis potentissima apud Unigenitum Filium suum mediatrix et conciliatrix ” . Tytuł ten jest obecnie zapisany w święcie Maryi Pośredniczki, ustanowionym 21 stycznia 1921 roku.
(Ojciec Garrigou-Lagrange, w : Matka Zbawiciela i nasze życie wewnętrzne*)
Czytanie z Księgi Mądrości (Mdr 7, 22 – 8, 1) Pochwała Mądrości i Woli Bożej!
Jest w Mądrości duch rozumny, święty, jedyny, wieloraki, subtelny, rączy, przenikliwy, nieskalany, jasny, niezadający bólu, miłujący dobro, bystry, niepowstrzymany, dobroczynny, miłujący ludzi, mocny, niezawodny, beztroski, wszechmogący i wszystkowidzący, przenikający wszelkie duchy rozumne, czyste i najsubtelniejsze. Mądrość bowiem jest ruchliwsza od wszelkiego ruchu; przez wszystko przechodzi i przenika dzięki czystości. Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego, dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie. Jest bowiem odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga, obrazem Jego dobroci. Jedna jest, a wszystko może, pozostając sobą, wszystko odnawia, a przez pokolenia zstępując w dusze święte, kształtuje przyjaciół Bożych i proroków. Bóg bowiem miłuje tylko tego, kto przebywa z Mądrością. Bo ona piękniejsza niż słońce i niż wszelki gwiazdozbiór. Porównana ze światłością – uzyska pierwszeństwo, po tamtej bowiem nastaje noc, a Mądrości zło nie przemoże. Sięga potężnie od krańca do krańca i włada wszystkim z dobrocią. Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY - Ps 119 (118), 89-90. 91 i 130. 135 i 175 (R.: por. 89)
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki.
Twoje słowo, Panie, jest wieczne, *
niezmienne jak niebiosa.
Twoja wierność przez pokolenia, *
umocniłeś ziemię, by trwała.
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki.
Wszystko trwa do dzisiaj według Twych wyroków, *
bo wszelkie rzeczy Ci służą.
Poznanie Twoich słów oświeca *
i naucza niedoświadczonych.
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki.
Okaż Twemu słudze światłość swego oblicza *
i naucz mnie Twoich ustaw.
Niech żyje moja dusza i niech Ciebie chwali, *
niech mnie wspierają Twoje wyroki.
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem krzewem winnym, a wy – latoroślami.
Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity. (J 15, 5ab)
Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 17, 20-25) Królestwo Boże jest pośród was, gdyż wszędzie jest obecna Wola Boża, której Królestwo jest PEWNE!
Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest». Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie». Oto słowo Pańskie.
Komentarz : ewangelie
Jezus powiedział, że jest to nieprzewidywalne. Wiemy tylko, że przyjdzie nagle, bez ostrzeżenia: będzie jak «błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego» (Łk 17,24), nagłe zdarzenie, jednocześnie pełne światła i chwały. Co do okoliczności, drugie przyjście Jezusa pozostaje tajemnicą. Ale Jezus daje nam prawdziwą i pewną wskazówkę: od teraz «królestwo Boże pośród was jest» (Łk 17,21). Czy też «w was».
Wielkie wydarzenie ostatniego dnia będzie dotyczyć całego uniwersum, ale również pojawi się w małym mikrokosmosie serca każdego z nas. To tam należy udać się w poszukiwaniu Królestwa. To w naszym wnętrzu jest Niebo, gdzie odnajdziemy Jezusa. To Królestwo, które zacznie się nieoczekiwanie “na zewnątrz”, może zacząć się już teraz “wewnątrz” nas. Ostatni dzień kształci się już teraz wewnątrz każdego z nas. Jeśli chcemy wejść do Królestwa w dniu ostatecznym musimy sprawić, żeby Królestwo weszło w nas już teraz. Jeśli chcemy, żeby Jezus w tym decydującym momencie był naszym miłosiernym sędzią, zróbmy wszystko, by był On teraz naszym przyjacielem i gościem w naszym wnętrzu. Święty Bernard w kazaniu adwentowym mówi o trzech przyjściach Jezusa. Pierwsze przyjście, kiedy stał się człowiekiem; ostatnie, kiedy przyjdzie jako sędzia. Jest pośrednie przyjście, które ma miejsce tu i teraz w sercu każdego z nas. To tu uobecniają się na poziomie osobistym doświadczenia pierwszego i ostatecznego przyjścia. Orzeczenie Jezusa w Dzień Sądu będzie tym, które już teraz rozbrzmiewa w naszych sercach. To, co jeszcze nie nadeszło, już teraz staje się faktem. free.fr/Luiza.htm PICCARRETA