Ofiara Mszy świętej była zapowiedziana w Starym Testamencie w spotkaniu Abrahama z Melchizedekiem. WIELKI CZWARTEK - DWA SAKRAMENTY! Po numerze 1 Księgi Niebios przyszła myśl o pionowej belce Krzyża.…Więcej
Ofiara Mszy świętej była zapowiedziana w Starym Testamencie w spotkaniu Abrahama z Melchizedekiem. WIELKI CZWARTEK - DWA SAKRAMENTY!
Po numerze 1 Księgi Niebios przyszła myśl o pionowej belce Krzyża. Tak więc i numer 11 a potem 21 i 31 będą uhonorowane. Wszystkie Tomy są dostępne dla wszystkich w kilku miejscach Internetu. I tam można wybrać po kolei od 1 do 36, albo na wyrywki, jak kto chce. Ale tutaj na Gloria.tv istnieje od samego początku pewne prowadzenie, zdaje się, przez Wolę Bożą. Tak myślę i tak to tłumaczę. Wczoraj już to przedstawiłem w pomyślanym porządku, ale nie jest nigdzie napisane, że tak musi być aż do końca. Trzeba jednak wiedzieć, że Luiza pisała Tomy po kolei według normalnego ciągu liczb od 1 do 36. Pan Jezus prowadził TEN DIALOG MISTYCZNY tak, jak chciał, a jednak było to według pewnego klucza myśli i zdarzeń, które zdarzały się Luizie chwila po chwili, godzina po godzinie, dzień po dniu, tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu i rok po roku przez całe 40 lat. …Więcej
Po numerze 1 Księgi Niebios przyszła myśl o pionowej belce Krzyża. Tak więc i numer 11 a potem 21 i 31 będą uhonorowane. Wszystkie Tomy są dostępne dla wszystkich w kilku miejscach Internetu. I tam można wybrać po kolei od 1 do 36, albo na wyrywki, jak kto chce. Ale tutaj na Gloria.tv istnieje od samego początku pewne prowadzenie, zdaje się, przez Wolę Bożą. Tak myślę i tak to tłumaczę. Wczoraj już to przedstawiłem w pomyślanym porządku, ale nie jest nigdzie napisane, że tak musi być aż do końca. Trzeba jednak wiedzieć, że Luiza pisała Tomy po kolei według normalnego ciągu liczb od 1 do 36. Pan Jezus prowadził TEN DIALOG MISTYCZNY tak, jak chciał, a jednak było to według pewnego klucza myśli i zdarzeń, które zdarzały się Luizie chwila po chwili, godzina po godzinie, dzień po dniu, tydzień po tygodniu, miesiąc po miesiącu i rok po roku przez całe 40 lat. …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 13, 1-15)Do końca ich umiłował
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od …Więcej
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 13, 1-15)Do końca ich umiłował
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!» Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Na Ostatniej Wieczerzy, podczas Eucharystii, Chrystus ustanowił kapłaństwo. Dzięki temu uwiecznił sakrament Eucharystii. Przedmowa Mszy Krzyżma odsłania nam sens: «On wybiera kilku, aby uczynić ich uczestnikami swojej świętej posługi; aby odnowili ofiarę odkupienia, nakarmili twój lud twoim Słowem i pocieszyli go twoimi sakramentami». I w ten sam Czwartek, Jezus daje nam przykazanie miłości: «Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem» (J 13,34). Do tej pory, miłość opierała się na oczekiwanym wynagrodzeniu w zamian, lub na zgodności z nałożonymi zasadami. Teraz miłość chrześcijańska opiera się na Chrystusie. On kocha nas do tego stopnia, że oddaje za nas Swoje życie: taka jest teraz miara miłości ucznia i znak, charakterystyka rozpoznawcza chrześcijanina. Ale człowiek sam nie ma zdolności do kochania w ten sposób. Bo to nie jest wynik wysiłku, ale dar Boga. Na szczęście, On jest miłością, i— równocześnie— źródłem miłości, które jest nam dane w Eucharystii. Dzisiaj również kontemplujemy rytuał mycia nóg. W roli sługi, Jezus myje nogi Apostołom, i zaleca, by i oni robili to sobie nawzajem (por. J 13,14). W tym geście Nauczyciela jest coś więcej niż tylko lekcja pokory. To jest symbol Męki, całkowitego upokorzenia, którego doświadczy dla zbawienia wszystkich ludzi. Teolog Romano Guardini mówi, że «postawa małego, który pochyla się przed wielkim, to jeszcze nie pokora. To, po prostu, prawda. Wielki, który się uniża przed mniejszym to prawdziwa pokora". Dlatego Jezus Chrystus jest prawdziwie pokorny. Przed tym pokornym Chrystusem nasze obyczaje się rozsypują. Jezus odwraca ludzkie wartości i zachęca nas do naśladowania, aby budować świat nowy i inny pod względem służebności.
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!» Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Na Ostatniej Wieczerzy, podczas Eucharystii, Chrystus ustanowił kapłaństwo. Dzięki temu uwiecznił sakrament Eucharystii. Przedmowa Mszy Krzyżma odsłania nam sens: «On wybiera kilku, aby uczynić ich uczestnikami swojej świętej posługi; aby odnowili ofiarę odkupienia, nakarmili twój lud twoim Słowem i pocieszyli go twoimi sakramentami». I w ten sam Czwartek, Jezus daje nam przykazanie miłości: «Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem» (J 13,34). Do tej pory, miłość opierała się na oczekiwanym wynagrodzeniu w zamian, lub na zgodności z nałożonymi zasadami. Teraz miłość chrześcijańska opiera się na Chrystusie. On kocha nas do tego stopnia, że oddaje za nas Swoje życie: taka jest teraz miara miłości ucznia i znak, charakterystyka rozpoznawcza chrześcijanina. Ale człowiek sam nie ma zdolności do kochania w ten sposób. Bo to nie jest wynik wysiłku, ale dar Boga. Na szczęście, On jest miłością, i— równocześnie— źródłem miłości, które jest nam dane w Eucharystii. Dzisiaj również kontemplujemy rytuał mycia nóg. W roli sługi, Jezus myje nogi Apostołom, i zaleca, by i oni robili to sobie nawzajem (por. J 13,14). W tym geście Nauczyciela jest coś więcej niż tylko lekcja pokory. To jest symbol Męki, całkowitego upokorzenia, którego doświadczy dla zbawienia wszystkich ludzi. Teolog Romano Guardini mówi, że «postawa małego, który pochyla się przed wielkim, to jeszcze nie pokora. To, po prostu, prawda. Wielki, który się uniża przed mniejszym to prawdziwa pokora". Dlatego Jezus Chrystus jest prawdziwie pokorny. Przed tym pokornym Chrystusem nasze obyczaje się rozsypują. Jezus odwraca ludzkie wartości i zachęca nas do naśladowania, aby budować świat nowy i inny pod względem służebności.
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Widać, że @V.R.S. nie czytał całej Księgi Niebios, bo plecie nie dorzecznie farmazony. Tylko po to, aby swym wpisem ukryć Ewangelię!
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Kolejne wyrzuty niegrzeczności w dzień kapłański i eucharystyczny. Składam Jezusowi tą ofiarę. Gdybym nie znał Księgi Niebios to bym cię usunął ale niech się stanie jasne, że dla celów Woli Bożej znanej walczysz z Nią i myślisz, że nic złego nie robisz.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
chrystusowiec A po co VRS ma to czytać ? Ja podobnie nie czytam ani Księgi Niebios ani Księgi Prawdy . Czytam Pismo Święte , bo to pewnik. Nie spotkałam się z tym aby KK zalecał czytanie tego , ani w KK nie ma czytań podczas mszy . Wszystko jasne. Poza tym to nie jest niegrzeczność , ale stanięcie w Prawdzie.
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Komentarze są tutaj jedynie dla tych, którzy mają przynajmniej dobrą wolę poznania o co chodzi w Księdze Niebios. Jest to nierozumne komentować nie znając całości i będąc niechętnej woli.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
chrystusowiec Rozumiem , tylko , że w moim odczuciu jest propagowanie czegoś niezatwierdzonego przez KK , może być szkodliwe.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Chłopak z Gitarą Czy występuję tutaj przeciwko księżom ? Nie . Występuję przeciwko niesprawdzonym źródłom.
7 więcej komentarzy od Lilianna w ogrodzie
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Chłopak z Gitarą Kogut , Stanisław...wszystko jasne , protestantyzm.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
To dlaczego każe całować jakieś koguty? Nie szufladkuję , Stanisław wyśmiewa się z obrazów i figur nie mając o tym pojęcia .Katolik tak nie robi . Protestant tak , proszę mi wierzyć -wielu ich znałam.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Chłopak z Gitarą Chrystusowiec jest kapłanem ?
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Nie wiedziałam , księża nie wstydzą się swojego kapłaństwa w necie , nie wprowadzają w błąd , a wręcz przeciwnie -przyciągają dusze. Kapłan powinien się określić , tak będzie lepiej . Mówię ze strony odbiorcy.
A dlaczego kapłan nie propaguje Pisma Św. tylko nie wiadomo co ?
A dlaczego kapłan nie propaguje Pisma Św. tylko nie wiadomo co ?
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Kończę już .
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Tak , nie nam , jednak wolę kiedy ksiądz się określa i inni także . To tylko moje skromne zdanie.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Jesteś trebor grzybek ? Nie rozróżniam tych odłamów i podziałów . Chrystus jest jeden.
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 13, 1-15)Do końca ich umiłował
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od …Więcej
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 13, 1-15)Do końca ich umiłował
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!» Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Na Ostatniej Wieczerzy, podczas Eucharystii, Chrystus ustanowił kapłaństwo. Dzięki temu uwiecznił sakrament Eucharystii. Przedmowa Mszy Krzyżma odsłania nam sens: «On wybiera kilku, aby uczynić ich uczestnikami swojej świętej posługi; aby odnowili ofiarę odkupienia, nakarmili twój lud twoim Słowem i pocieszyli go twoimi sakramentami». I w ten sam Czwartek, Jezus daje nam przykazanie miłości: «Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem» (J 13,34). Do tej pory, miłość opierała się na oczekiwanym wynagrodzeniu w zamian, lub na zgodności z nałożonymi zasadami. Teraz miłość chrześcijańska opiera się na Chrystusie. On kocha nas do tego stopnia, że oddaje za nas Swoje życie: taka jest teraz miara miłości ucznia i znak, charakterystyka rozpoznawcza chrześcijanina. Ale człowiek sam nie ma zdolności do kochania w ten sposób. Bo to nie jest wynik wysiłku, ale dar Boga. Na szczęście, On jest miłością, i— równocześnie— źródłem miłości, które jest nam dane w Eucharystii. Dzisiaj również kontemplujemy rytuał mycia nóg. W roli sługi, Jezus myje nogi Apostołom, i zaleca, by i oni robili to sobie nawzajem (por. J 13,14). W tym geście Nauczyciela jest coś więcej niż tylko lekcja pokory. To jest symbol Męki, całkowitego upokorzenia, którego doświadczy dla zbawienia wszystkich ludzi. Teolog Romano Guardini mówi, że «postawa małego, który pochyla się przed wielkim, to jeszcze nie pokora. To, po prostu, prawda. Wielki, który się uniża przed mniejszym to prawdziwa pokora". Dlatego Jezus Chrystus jest prawdziwie pokorny. Przed tym pokornym Chrystusem nasze obyczaje się rozsypują. Jezus odwraca ludzkie wartości i zachęca nas do naśladowania, aby budować świat nowy i inny pod względem służebności.
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!» Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Na Ostatniej Wieczerzy, podczas Eucharystii, Chrystus ustanowił kapłaństwo. Dzięki temu uwiecznił sakrament Eucharystii. Przedmowa Mszy Krzyżma odsłania nam sens: «On wybiera kilku, aby uczynić ich uczestnikami swojej świętej posługi; aby odnowili ofiarę odkupienia, nakarmili twój lud twoim Słowem i pocieszyli go twoimi sakramentami». I w ten sam Czwartek, Jezus daje nam przykazanie miłości: «Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem» (J 13,34). Do tej pory, miłość opierała się na oczekiwanym wynagrodzeniu w zamian, lub na zgodności z nałożonymi zasadami. Teraz miłość chrześcijańska opiera się na Chrystusie. On kocha nas do tego stopnia, że oddaje za nas Swoje życie: taka jest teraz miara miłości ucznia i znak, charakterystyka rozpoznawcza chrześcijanina. Ale człowiek sam nie ma zdolności do kochania w ten sposób. Bo to nie jest wynik wysiłku, ale dar Boga. Na szczęście, On jest miłością, i— równocześnie— źródłem miłości, które jest nam dane w Eucharystii. Dzisiaj również kontemplujemy rytuał mycia nóg. W roli sługi, Jezus myje nogi Apostołom, i zaleca, by i oni robili to sobie nawzajem (por. J 13,14). W tym geście Nauczyciela jest coś więcej niż tylko lekcja pokory. To jest symbol Męki, całkowitego upokorzenia, którego doświadczy dla zbawienia wszystkich ludzi. Teolog Romano Guardini mówi, że «postawa małego, który pochyla się przed wielkim, to jeszcze nie pokora. To, po prostu, prawda. Wielki, który się uniża przed mniejszym to prawdziwa pokora". Dlatego Jezus Chrystus jest prawdziwie pokorny. Przed tym pokornym Chrystusem nasze obyczaje się rozsypują. Jezus odwraca ludzkie wartości i zachęca nas do naśladowania, aby budować świat nowy i inny pod względem służebności.
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
W imieniu Jezusa Chrystusa i tych wszystkich, których bez ich zasług wybrał do tego "Daru i Tajemnicy" dziękuję @Chłopak z Gitarą i o modlitwę proszę.
Lilianna w ogrodzie
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Módlmy się w każdy czwartek za wszystkich kapłanów.