Herezja zawsze wydawała wojnę Najświętszej Panience.

Herezja zawsze wydawała wojnę Najświętszej Panience.

Coraz bardziej nasila się modernistyczna propaganda marginalizująca osobę Matki Bożej. Na samym Watykanie padają słowa o „uświęcaniu się” Matki Bożej, słychać na „katolickich” blogach słynnych „katolickich blogerów” że Różaniec Maryjny jest taką samą modlitwą jak każda inna i że Sobór Watykański II uporządkował sprawę zbytniego nabożeństwa do osoby Matki Najświętszej. Z ust nowomodnych blogerów po nowoczesnej „teologii” padają słowa o przesadnej maryjności choćby Alfonsa Liguori. Tymczasem ta nowoczesna „teologia” nie uwzględnia tego, że Alfons Liguori nie sam wymyślał nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny ale zebrał i scalił pobożność Ojców Kościoła i Wiarę, jaką Kościół zawsze czcił Najświętszą Panienkę. Inni znowu ośmielają się mówić, że nabożeństwo do Niej nie jest nikomu do zbawienia potrzebne jak to ostatnimi czasy wydobył z siebie Jezuicki Heretyk, specjalista od organizowania dyskotek charyzmatycznych w Łodzi.

Zawsze tam, gdzie herezja chce podstępem zniszczyć prawdziwe nabożeństwo musi zacząć od kolumn, na których opiera się Wiara. A kolumnami Kościoła Świętego jest Obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i Niepokalana Maryja Panna. Obrazem tej Wiary jest Liturgia Święta, w której Niepokalanej Maryi Ojcowie Kościoła i wierni stawiali przepiękne pomniki wiary i najwyższej czci.

Jeśli ktoś mówi, że pobożność maryjna Kościoła poprzednich wieków jest przesadna, to choćby twierdził, że ukończył teologię, „stał się rozbitkiem w sprawach wiary„.

Jeśli mówi, że Różaniec maryjny, wieniec mistyczny Maryi jest modlitwą jak każda inna, sam siebie pozbawił tej skutecznej broni i pomocy.

Jeśli mówi, że Maryja do zbawienia nikomu nie jest potrzebna, stawia siebie i tych, którzy mu uwierzą poza Kościołem. Podobnie za odjęcie Najświętszej Maryi Pannie czci przez herezję, że musiała się uświęcać w swoim życiu na Ziemi. Każdy kto tak twierdzi, stawia siebie poza Kościołem, poza owczarnią Chrystusa. Sam siebie potępia i rozmija się w Wiarą Kościoła.

Jeśli śmie to mówić publicznie i zwodzić takimi naukami ludzi, korzystając ze swego duchownego stanowiska, jest wilkiem w owczej skórze polującym w owczarni i rozszarpującym Chrystusowe owce. Tak mówią heretycy.

Tak jak Ewa uważana była za tę, która sprowadziła na człowieka śmierć, tak Maryja od zawsze uważana była za Odnowicielkę rodzaju ludzkiego. Jak Ewa sprowadziła chaos w stworzenie tak Maryja stała się Odnowicielką wszechrzeczy.

Jak Ewa stała się przyczyną odebrania łaski Bożej, tak żadna łaska nie spływa na Ziemię jeśli nie przejdzie przez Serce Najświętszej Maryi Panny, Bogarodzicy i Współodkupicielki. Po umniejszeniu obyczajów przyjmowania Komunii Świętej zgodnych z wiarą w realną obecność Pana Jezusa w Ciele i Krwi na ołtarzach Kościoła, pomniejsza się i ośmiesza zawsze żywą i gorącą miłość prawdziwie katolickich dusz do Najświętszej Panienki.

Zrozumiałe jest to, gdy widzimy w Księdze Objawienia Niewiastę, która depcze głowę węża. Wąż ten podnosi swoją głowę, mimo że już leży pod stopą Niepokalanej i gryzie Ją w piętę. Ona w ukryciu, za pomocą Jej Dzieci odmawiających Różaniec walczy na pustyni o odrodzenie Kościoła, o chwałę Swego Syna. Wąż walczy z Jej dziećmi usiłując wyrwać im Wiarę i oderwać od Matki, która jest postrachem duchów piekielnych i Naczyniem Pełnym Łaski, z której Serca może czerpać każde jej wierne dziecię.

Nie ma łaski, która by nie przeszła przez Jej macierzyńskie i królewskie Serce. Nie dajmy się od Niej oderwać.